Cette série plonge dans l'esprit d'une femme qui a vécu en dehors des conventions, reconnue pour son exploration de soi sans peur. À travers ses écrits authentiques, les lecteurs sont immergés dans un monde d'art, de littérature et de société bohème, croisant le chemin de personnalités influentes. Les journaux révèlent des confessions intimes, des pensées audacieuses et de profondes observations humaines. C'est une célébration de l'indépendance féminine et de la quête de la vérité, exprimée dans un langage précis et poétique qui explore les facettes les plus profondes de l'expérience humaine.
Das Paris der dreissiger Jahre: Anais Nin lernt im Dezember 1931 Henry Miller kennen. Ihr Tagebuch wird Fluchtort und Zeuge ihrer intensiven Leidenschaft. "Ich bereue nichts. Ich bedaure nur, dass mir jeder das Tagebuch nehmen möchte, das mein einziger zuverlässiger Freund ist, der Einzige, der mein Leben erträglich macht; denn mein Glück mit Menschen ist prekär, mein Vertrauen selten, und das leiseste Zeichen von Interesselosigkeit bringt mich zum Schweigen. Im Tagebuch stimme ich mit mir überein."
Beginning with Nin's arrival in New York, this volume is filled with the stories of her analytical patients. There is a shift in emphasis also as Nin becomes aware of the inevitable choice facing the artist in the modern world. "Sensitive and frank...[Nin's] diary is a dialogue between flesh and spirit" (Newsweek). Edited and with a Preface by Gunther Stuhlmann; Index.
Po raz pierwszy w Polsce IV tom „Dziennika” Anais Nin!Zasadnicze tematy
„Dziennika” – jaźń, kobiecość, nerwica, wolność, związki, zbieżność sztuki z
życiem – to również najistotniejsze wątki w bogactwie materii tego tomu. I
znowu przedsięwzięcia i reakcje Anais Nin często wykazują cechy prorocze. Jej
czułki, podobnie jak radar każdego prawdziwego artysty, wykrywają i odnotowują
to, co w danym momencie jest ledwo dostrzegane (…).Znowu, czerpiąc z własnego
doświadczenia, mówi o naszym rosnącym izolowaniu się, braku więzi: „teraz, gdy
żyjemy w szybszym, bardziej powierzchownym rytmie, gdy zdaje się nam, że mamy
styczność z większą liczbą ludzi, ludów, krajów. Zwiedzeni tą iluzją mylnie
sądzimy, że utrzymujemy głęboką więź z osobami, które mamy na wyciągnięcie
ręki. W tych niebezpiecznych czasach mechaniczne głosy, radia, telefony,
zastępują intymną zażyłość, a mniemanie, że jesteśmy w łączności z milionami,
sprawia, iż nasze poczucie bliskości z drugim człowiekiem staje się coraz
uboższe, nasza wizja bliźniego zaś coraz bardziej ograniczona”.I właśnie dziś,
gdy mamy możliwość natychmiastowego odtworzenia każdego zdarzenia i dostęp do
wszelkiej komunikacji elektronicznej, te uwagi Anais Nin, które, wedle
dzisiejszych norm, poczyniła w innej epoce, wydają się niezwykle trafne i
bardzo „na czasie”.Ze WstępuTom czwarty niesie najbogatsze treści z dotychczas
opublikowanych. Czytelnik odkrywa w nim Anais Nin w rozkwicie twórczej weny.
(…) poznajemy przeżycia, których zasadniczym rysem jest bunt przeciw
powierzchownemu „realizmowi” na rzecz rzeczywistości wewnętrznych,
emocjonalnych krajobrazów.„Washington Post”Podobnie jak Proust i Gide, Anais
Nin przyjrzała się życiu poszczególnych ludzi i ich otoczeniu, po czym
sportretowała bohaterów, targanych sprzecznościami, ujmując ich pod kątem
własnej wrażliwości. Krótko mówiąc, tworzy powieść w formie systematycznie
prowadzonego dziennika. To jedno z najbardziej ambitnych przedsięwzięć we
współczesnym pisarstwie.„The Nation”Anais Nin (1913 – 1977) – francuska
pisarka. W latach 20. i 30. uczestniczyła w życiu artystycznej bohemy Paryża.
Słynna jest historia trójkąta miłosnego między Anais i poznanymi w 1931 roku w
Paryżu Henrym Millerem i jego żoną June.
The author's experiences in Greenwich Village, where she defends young writers against the Establishment, and her trip across the country in an old Ford to California and Mexico. "[Nin is] one of the most extraordinary and unconventional writers of this century" (New York Times Book Review). Edited and with a Preface by Gunther Stuhlmann; Index.
The author's experiences in Mexico, California, New York, and Paris, her psychoanalysis, and her experiment with LSD. "Through her own struggling and dazzling courage [Nin has] shown women groping with and growing with the world" (Minneapolis Tribune).
Nin continues her debate on the use of drugs versus the artist's imagination, portrays many famous people in the arts, and recounts her visits to Sweden, the Brussels World's Fair, Paris, and Venice. "[Nin] looks at life, love, and art with a blend of gentility and acuity that is rare in contemporary writing" (John Barkham Reviews). Edited and with a Preface by Gunther Stuhlmann; Index.
The final volume ends as the author wished-not with her last two years of pain but at a joyous, reflective moment on a trip to Bali. "One of the most remarkable diaries in the history of letters" (Robert Kirsch, Los Angeles Times). Edited and with a Preface by Gunther Stuhlmann; Index; photographs.
