Najnowsza książka nagrodzonej Pulitzerem autorki „Gułagu” i „Za żelazną
kurtyną” udowadnia, że wielki głód na Ukrainie był drugim, po Holocauście,
największym aktem ludobójstwa XX wieku. W 1929 roku Stalin zainicjował
politykę masowej kolektywizacji, która odebrała ziemię milionom chłopów.
Efektem był śmiertelny głód w latach 1931-32, który pociągnął za sobą 5
milionów ofiar. Zamiast rozwiązać głodowy problem, Stalin postanowił
wykorzystać go do swoich politycznych celów… W swojej książce Anne Applebaum
dowodzi, że ponad trzy miliony Ukraińców zmarło z głodu za sprawą
przemyślanych politycznych decyzji Kremla. Wstrząsający „Czerwony głód”
rekonstruuje nie tylko polityczne i narodowościowe tło zbrodni, ale pokazuje
tragedię ludzi, którzy w ostateczności dopuszczali się aktów kanibalizmu nawet
względem własnych dzieci. To także książka o uruchomionej przez Stalina
machinie propagandy i dezinformacji mającej na celu zatuszowanie faktu
istnienia i skali głodu. Niewątpliwie jest też wciąż aktualnym ostrzeżeniem:
politycy są w stanie wykorzystywać kataklizmy do realizowania własnych,
podstępnych i zbrodniczych celów.
Najnowsza książka nagrodzonej Pulitzerem autorki „Gułagu” i „Za żelazną
kurtyną” udowadnia, że wielki głód na Ukrainie był drugim, po Holocauście,
największym aktem ludobójstwa XX wieku. W 1929 roku Stalin zainicjował
politykę masowej kolektywizacji, która odebrała ziemię milionom chłopów.
Efektem był śmiertelny głód w latach 1931-32, który pociągnął za sobą 5
milionów ofiar. Zamiast rozwiązać głodowy problem, Stalin postanowił
wykorzystać go do swoich politycznych celów… W swojej książce Anne Applebaum
dowodzi, że ponad trzy miliony Ukraińców zmarło z głodu za sprawą
przemyślanych politycznych decyzji Kremla. Wstrząsający „Czerwony głód”
rekonstruuje nie tylko polityczne i narodowościowe tło zbrodni, ale pokazuje
tragedię ludzi, którzy w ostateczności dopuszczali się aktów kanibalizmu nawet
względem własnych dzieci. To także książka o uruchomionej przez Stalina
machinie propagandy i dezinformacji mającej na celu zatuszowanie faktu
istnienia i skali głodu. Niewątpliwie jest też wciąż aktualnym ostrzeżeniem:
politycy są w stanie wykorzystywać kataklizmy do realizowania własnych,
podstępnych i zbrodniczych celów.
