Jarosław Wenta Livres

Spis treści: Foreword ( Jarosław Wenta) / 7 Siegrid Schmidt The Middle Ages in film and on television / 9 Waldemar Chorążyczewski The historical film as a discourse about the past / 29 Bogdan Hojdis The Middle Ages as a theme in Polish fictional films / 39 Teodora Artimon ‘Face-lifting’ national myths through historical film. Stephen the Great as a Romanian case study / 59 Adam Bednarczyk Elegant courtiers and brave warriors: between passion, devotion and passing. Japanese Middle Ages on the silver screen / 73 Mariusz Guzek The Medieval Ages on television. The unification of Polish lands of 1308–1331 in the film ideology of the Polish People’s Republic / 95 Iwona Kolasińska- Pasterczyk The Benedictine abbey as the centre of medieval universe. The mystery of struggle against the world, body and Satan in The Name of the Rose (1986) by Jean-Jacques Annaud / 107 Sylwia Kołos Kenneth Branagh vs Laurence Olivier. Two interpretations of the Middle Ages in film adaptations of Henry V by William Shakespeare / 123 Jarosław Nikodem ‘One thought, one faith, one hand’ – Gniazdo by Jan Rybkowski in the eyes of a medievalist / 135 Martyna Olszowska Postmodern manly melange. The knight figure in contemporary cinema. A Knight’s Tale, Kingdom of Heaven and Arn – The Knight Templar / 147

Pierwsza bogato ilustrowana książka o motylach Tatr. Doskonałe zdjęcia i informacje o unikatowych gatunkach poprzedzone popularnym wykładem o krótkim życiu motyli.

Nie sposób pisać o historii Polski XI czy XII wieku, gdy mowa jest o sprawach źródeł, nacji i ich postrzeganiu, bez uwzględnienia wpływu na opisywanie dziejów, także tych najdawniejszych, tego wszystkiego, co wydarzyło się w wiekach XIX i XX w Europie Środkowej wraz z właściwą jej rolą późnego romantyzmu i jego wpływu na stawanie się historiografii i dominującej w niej kwestii państw, narodów i wszelkiego rodzaju grup etnicznych. Konflikty, które wypełniły pierwszą połowę wieku XX , zaostrzyły widzenie rzeczy i pozostawiły wyraźne ślady w europejskich historiografiach, w tym także w studiach źródłoznawczych. Dało to przewagę sposobom obserwacji historii właściwym indywidualnym doświadczeniom badaczy, zwłaszcza w dobie katastrofy cywilizacyjnej w Europie Środkowej w drugiej połowie XX stulecia. Efektem złożonej sytuacji historiografii stały się niepełne obrazy mediewistycznej literatury, stanu zachowania i edycji źródeł, sposobów ich krytyki, wizje dziejów żądające stale dyskusji z racji ich warsztatowej niesprawności. Tyle tytułem generaliów. Są wśród publikowanych prac o Gallu takie, które zadecydowały na długo o kierunkach naukowych, źródłoznawczych poszukiwań. Nie sposób więc nie zwrócić uwagi na wpływ książki Mariana Plezi na studia nad dziejami Polski XI-XII w., w tym także na późniejsze studia nad Kroniką tzw. Galla Anonima. Dla generalnej oceny jego wizji kroniki znaczenie ma jego pozostawanie pod wpływami późnoromantycznych poglądów na dzieje Polski średniowiecznej Semkowicza i jego uczniów. Towarzyszyły one Plezi w kreowaniu historycznych ram relacji filologa. Recepcji owych poglądów właściwych galicyjskiej, uniwersyteckiej erudycji przełomu XIX i XX wieku towarzyszyły wizje antagonizmów stających się motorem dziejów powszechnych i stawania się narodowych tożsamości. Zawężało to zdecydowanie poszukiwania możliwych wzorców tekstu, możliwych obszarów penetracji literatury przedmiotu. Najbardziej obiecujące okazywały się kontynuacje tradycyjnych sposobów poszukiwania początków drogi autora-pielgrzyma w krajach romańskich czy też na Węgrzech, wreszcie w I talii. Konsekwencje owego społeczno-naukowego zjawiska są widoczne w publikacjach poświęconych tzw. Gallowi po czasy najnowsze. W intencji autora niniejsza książka powinna wypełnić luki w poszukiwaniach i stawianych do tej pory koncepcjach i wprowadzić do literatury przedmiotu niewykorzystywany dotąd zasób źródeł oraz uzupełnić stan badań

Tytułowy rękopis z Eichstätt: Cod. st 697,wynik kwerendy w publikowanych ostatnio południowoniemieckich katalogach rękopisów, swoimi cechami użytkowymi sugeruje związki ze szkolną praktyką w obszarze retoryki lub ars dictandi w ogólnym tego pojęcia znaczeniu, a zarazem w Gallowej części jest wypisem z jakiegoś innego rękopisu. Składająca się z trzech zasadniczych części publikacja (studia nad rękopisem; Bamberg jako możliwe miejsce przechowania rękopisu; edycja dwóch tekstów powstałych w wyniku szkolnego ekscerptowania Kroniki) w zamierzeniu autora stanowi wstęp do dalszych studiów nad rękopisami powiązanymi z różnymi formami Piastowskiej czy Jagiellońskiej obecności w południowej części Królestwa Niemieckiego.