Marek Zybura Livres

Czy zawsze realizujesz swoje plany i kończysz rozpoczęte zadania? Czy też częściej po złożeniu obietnicy lub podjęciu postanowienia udaje Ci się rozpocząć pracę i... porzucasz ją nieukończoną? Niekiedy niepokonaną przeszkodą okazują się zaledwie pierwsze oznaki znużenia czy zasadniczo niewielkie trudności. Często po prostu coś ciekawszego lub przyjemniejszego odwraca Twoją uwagę. Tymczasem umiejętność zamiany zamiaru w rzeczywistość jest niezwykle ważna zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. To dość trudna sztuka, gdyż pokonanie własnego lenistwa i prokrastynacji wymaga sporego wysiłku i wytrwałości. Dzięki tej książce łatwiej opanujesz trudną sztukę kończenia rozpoczętych zadań. Dowiesz się, skąd się bierze niechlubna skłonność do niepodejmowania działań i w jaki sposób wzmocnić motywację. Ustanowisz własne reguły, których przestrzeganie zbliży Cię do wyznaczonych celów. Dowiesz się, jakie nastawienie sprzyja realizacji zadań i jak zapanować nad nastrojami, które mogą obniżać Twoją efektywność. Sporo miejsca poświęcono strategiom walki z prokrastynacją. Nauczysz się łączyć obowiązek z przyjemnością, dzięki czemu wytrwanie w pracy stanie się o wiele łatwiejsze. Przekonasz się również, jak ważne jest zapewnienie odpowiedniego skupienia uwagi, i dowiesz się, w jaki sposób zastosować regułę 40 - 70 w skutecznym pokonywaniu własnej bezczynności.

Am 10. März 1953 in Beuthen/O.S. geboren, empfing Andreas Lawaty als Sohn einer deutschen, polnisch assimilierten Pastorenfamilie (er wuchs mit Polnisch als erster Sprache auf) die polnische Schulsozialisation. In eben jener Zeit sind die Keime seiner späteren beruflichen Polen-Faszinationen zu suchen. Die geistige Atmosphäre des Hauses blieb zweifelsfrei nicht ohne Einfluss auf sein intellektuelles Profil - man denke an die Rolle der Institution des Pastorenhauses in der deutschen Literatur- und Kulturgeschichte generell. Es mag dahingestellt bleiben, inwieweit die baldige Übersiedlung der Familie nach Podkowa Lesna bei Warschau (wo der Vater, Erwin Lawaty, Rektor und Professor in einem protestantischen Priesterseminar war) durch die Nähe zu Stawisko, dem benachbarten Landsitz des Grandseigneurs der polnischen Literatur des 20. Jahrhunderts Jaroslaw Iwaszkiewicz, atmosphärisch seine Sensibilität für die polnische Literatur geprägt haben mag. Über den Zaun blickend, konnte der Junge auf dem Schulweg dem dortigen Treiben jedoch zugucken, was im Scherz gesagt ist, aber Tatsache bleibt, dass Andreas Lawaty nach Jahren den Iwaszkiewicz-Band Die Fräulein von Wilko (1985) für die "Polnische Bibliothek" redaktionell betreute und im dem Dichter gewidmeten Nachwort ihn den "Europäer" nannte, als welchen er sich selbst am liebsten apostrophiert. Das geistige und menschliche Profil unseres Freundes Andreas Lawaty ist das eines Menschen, dem Dialog ein natürliches Bedürfnis und Empathie die Art und Weise ist, auf den anderen Menschen zuzugehen. Derlei Eigenschaften charakterisieren oft in besonderem Maße Menschen, die aus kulturellen, sprachlichen, nationalen Grenzräumen stammen. Im Vorwort zu seinem polnischen Essayband Intellektuelle Visionen und Revisionen in der Geschichte der polnisch-deutschen Beziehungen des 18. bis 21. Jahrhunderts (Kraków 2015) schreibt er denn auch, dass es wohl kein Zufall gewesen sein dürfte, dass er die Helden seiner Reflexionen "in den kulturellen Grenzräumen suchte, denen sie entweder durch ihre Herkunft, Lebenserfahrung oder aber durch ihre intellektuelle Neugier angehörten". Und der Autor fügt bezeichnenderweise hinzu, dass er sich aber nicht so sehr für deren Biografien interessiere, sondern für den aus diesen Biografien resultierenden intellektuellen Habitus. Denn der sei "für das bessere Verständnis des Charakters der polnisch-deutschen intellektuellen Kommunikation wichtig". Dies zu fördern und zu unterstützen liegt Andreas Lawatny, ganz im Rorty'schen Sinne, nach wie vor besonders am Herzen. Die Autoren der vorliegenden Festschrift stammen aus Polen, Deutschland, den USA, Österreich und der Schweiz, und es befinden sich unter ihnen, alt und jung, gens de lettres verschiedenster Couleur: Lyriker, Romanciers, Übersetzer, Literaturwissenschaftler, Historiker, Archivare, was den Wirkungsradius des Jubilars und die Ausstrahlung seiner Persönlichkeit, des Grenzgängers par excellence, beredt demonstriert. Seinen Expeditionen folgen wir neugierig, sind gespannt auf unerwartete Entdeckungen, und dabei sicher, dass der Freund Andreas sein immenses Wissen aus den Grenzgängen mit der Souveränität des kundigen Forschers weitergeben wird. Dass diese Wissenssicherheit bei ihm niemals in anmaßende Überlegenheit umschlägt, hängt mit einem schönen Zug seines Wesens zusammen: Er kann immer aufmerksam und einfühlsam zuhören und bleibt einer, der das Lernen nie aufgibt. (aus dem Geleitwort der Herausgeber)

Der Dialog zwischen Polen und Deutschen wird in diesem Buch vor allem aus literarisch-kultureller Perspektive beleuchtet. Es wird die Rolle von Künstlern und Schriftstellern hervorgehoben, die als Brückenbauer zwischen Völkern fungieren. Die Metapher der Brücke symbolisiert die verbindende Kraft der Literatur, trotz ihrer oft überstrapazierten Verwendung im politischen Diskurs. Angesichts des Ukraine-Konflikts wird die Notwendigkeit eines vereinten Europas betont, unterstützt durch die Erinnerungen an Bronislaw Huberman, einen Verfechter der paneuropäischen Einigung. Der Integrationsprozess der EU bleibt ein zentrales Thema.

Der Dialog zwischen Polen und Deutschen wird in diesem Buch durch die literarisch-kulturelle Dimension ihrer Nachbarschaft beleuchtet. Künstler und Schriftsteller spielen eine zentrale Rolle als Brückenbauer zwischen Völkern. Die Metapher der Brücke wird kritisch betrachtet, bleibt jedoch ein wichtiges Symbol für den Dienst der Literatur. Angesichts der aktuellen Situation in der Ukraine wird die Notwendigkeit eines vereinten Europas hervorgehoben, wie sie von Bronislaw Huberman vertreten wurde, der sich für die paneuropäische Einigungsbewegung engagierte. Der Integrationsprozess ist noch im Gange und erfordert weitere Anstrengungen.

Rudolf Richter und Heinrich Kunstmann waren zentrale Figuren in der ersten Einbürgerungsphase von Witold Gombrowiczs Werk in Deutschland. Ihre Korrespondenz von 1960 bis 1974 spiegelt die Öffnung des westdeutschen Literaturmarktes für polnische Bücher wider und zeigt, wie sie zur Verständigung zwischen Deutschen und Polen beitrugen.

Monografia zawiera korespondencję wybitnego pedagoga, kierownika pierwszej Katedry Pedagogiki w Polsce, prof. Zygmunta Mysłakowskiego z poetką i pisarką, Joanną Kulmową. Korespondencja prowadzona jest w latach 1963–1971 i obejmuje 88 listów. Autorka wprowadza w monografii nowy termin naukowy: pedagogika epistolarna. Umieszcza go w kontekście pedagogiki kultury i uzasadnia jego celowość. Artyzm listów Mysłakowskiego polega na zespoleniu myśli artystycznej z myślą pedagogiczną. Wyobraźnia twórcza Mysłakowskiego łączy się z pedagogiką kultury, której fundamentem jest wychowanie na dobrach kultury oraz kształcenie jako przeżywanie wartości i powinności kulturalnych. Prof. Zygmunt Mysłakowski zaliczany jest do „Wielkiej Pokoleniowej Czwórki Pedagogów”, obok Bogdana Nawroczyńskiego, Kazimierza Sośnickiego i Stefana Szumana. Joanna Kulmowa, poetka i pisarka, wyróżnia się renesansowym talentem, ogromną poetycką kulturą na tle literatury polskiej i europejskiej. Wieloletnia korespondencja prof. Z. Mysłakowskiego i J. Kulmowej to doskonała egzemplifikacja sztuki życia na najwyższym poziomie i niezwykłej przyjaźni. To także ważny dokument historyczny, świadectwo trudnej rzeczywistości politycznej i społecznej lat sześćdziesiątych. Dopełnieniem tomu jest wybór Myśli prof. Zygmunta Mysłakowskiego, których filozoficzny kontekst związany jest ze sztuką życia i światem ludzkich zmysłów. Tytuł monografii nawiązuje do erudycyjnego wywiadu przeprowadzonego z prof. Z. Mysłakowskim i zamieszczonego w „Gazecie Lwowskiej” w 1923 roku.

Tradycyjne metody nauki, które niemal każdy z nas miał możliwość wypróbować w praktyce, mają wady. Lekcjom w szkole często towarzyszą przymus i poczucie mordęgi. Do tego uczeń czy nawet student może wybierać treści kształcenia w ograniczonym stopniu: udział młodego człowieka w opracowaniu własnego programu nauczania dopiero całkiem niedawno stał się nieco większy. Rozwój technologii sprawił, że informacje są wyjątkowo łatwo dostępne. Źródła wiedzy mamy na wyciągnięcie ręki. Jednak łatwo się przekonać, że samodzielna nauka wymaga wielkiej motywacji i zaangażowania. Co więcej, samouk musi sam kierować procesem własnej nauki. Ta książka jest zwięzłym, praktycznym przewodnikiem dla każdego, kto chce z powodzeniem samodzielnie uczyć się różnych rzeczy. Dzięki niej szybko zrozumiesz, jakie są warunki powodzenia samodzielnej nauki i jak się do niej dobrze przygotować. Przyswoisz sobie zasady tzw. piramidy sukcesu w nauce: pewności siebie, zarządzania sobą i nauki. Nauczysz się skutecznych technik automotywacji. Zaczniesz w odpowiedni sposób podchodzić do koncentracji i uwagi podczas czytania. Poznasz techniki tworzenia realistycznych planów i harmonogramów związanych z uczeniem się nowych rzeczy i z pracą. Zrozumiesz, jak ważne dla skutecznej i efektywnej nauki jest nastawienie na rozwój - wszystko zaczyna być możliwe dopiero w momencie, gdy stwierdzisz, że dasz sobie radę!