Zygmunt Klukowski Livres

Zygmunt Klukowski was a physician, surgeon, and supervisor at Zamosc County Hospital in Szczebrzeszyn, Poland, when the Germans occupied his country. A veteran of World War I, the Russian Civil War, and the Polish-Russian War of 1920-21, he also was respected as a historian. From 1939 to 1944 he kept a detailed secret journal, making entries daily at first and then, near the end of the occupation, even more frequently. His observations range from matter-of-fact anticipation of war in 1939 to information about his own and other Poles' underground activities. As a whole, the entries reveal his growing recognition that the Nazis intended to destroy Polish culture and all those who had been its bearers.When originally published in Polish, the diary won a major award and soon went into a second edition. Now translated by his son and edited by his grandchildren, Klukowski's diary provides a rare picture of how noncombatants coped with life in German-occupied eastern Poland.Klukowski chronicled births, deaths, deportations, liquidations, partisan actions, and much more. His devotion to detail resulted in an amazingly long list of victims who fell to the German Occupation forces.

Zygmunt Klukowski nie był pisarzem, nie tworzył świata słowami. Odwrotnie – starał się jedynie oddać to, co postrzegał. Czasem, jak w 1942 roku, tych słów mu brakowało. Zygmunt Klukowski notował na gorąco historię Zamojszczyzny i jej mieszkańców: rozwój II Rzeczpospolitej, ale też narastający w niej anty¬semityzm, okupację niemiecką (pacyfikację wsi zamojskich, Holokaust, partyzantkę), wkroczenie Sowietów i nastanie komunizmu, niszczenie podziemia niepodległościowego. Stworzył uniwersalną, jedyną w swoim rodzaju, kronikę XX wieku, która utrwala, oprócz wydarzeń lokalnych, również tę wielką historię.Książka zawiera również posłowie o życiu i twórczości Autora oraz 160 zdjęć archiwalnych.Zygmunt Klukowski (1885–1959) – lekarz, społecznik, historyk regionalista, bibliofil. Od 1919 roku dyrektor szpitala w Szczebrzeszynie. Od 1939 roku członek ZWZ-AK, kierownik BIP w Inspektoracie Zamojskim. Autor m.in. czterech tomów Materiałów do dziejów Zamojszczyzny w latach 1939–1944. Jego dzienniki stanowiły materiał dowodowy w procesie norymberskim funkcjonariuszy Głównego Urzędu Rasy i Osadnictwa SS w 1947 roku. Po wojnie trzykrotnie aresztowany za przynależność do AK, dwukrotnie skazany. W 1958 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1959 najwyższym od-znaczeniem bibliofilskim – Orderem Białego Kruka ze Wstęgą Białej Myszy.

Fundamentalny dla historii Polski tej lokalnej i powszechnej zapis Zygmunta Klukowskiego znów trafia do rąk czytelników. Jest to obszerna, unikatowa edycja dzienników i wspomnień lekarza, regionalisty i społecznika, niezwykłego kronikarza Zamojszczyzny. Zygmunt Klukowski nie był pisarzem, nie tworzył świata słowami. Odwrotnie starał się jedynie oddać to, co postrzegał. Czasem, jak w 1942 roku, tych słów mu brakowało. Notował na gorąco historię Zamojszczyzny i jej mieszkańców: rozwój II Rzeczpospolitej, ale też narastający w niej antysemityzm, okupację niemiecką (pacyfikację wsi zamojskich, Holokaust, partyzantkę), wkroczenie Sowietów i nastanie komunizmu, niszczenie podziemia niepodległościowego. Stworzył uniwersalną, jedyną w swoim rodzaju, kronikę XX wieku, która utrwala, oprócz wydarzeń lokalnych, również tę wielką historię. Książka zawiera również obszerne posłowie o życiu Autora oraz 100 stron zdjęć archiwalnych.

Der Arzt und Schriftsteller Zygmunt Klukowski begann direkt nach dem Überfall der Wehrmacht auf Polen am 1. September 1939 ein Tagebuch zu führen, das er bis zur Befreiung fortsetzte. Minutiös beschreibt er die Gewalt der Besatzer und den Alltag der Bevölkerung in der Region Zamosc. Himmler hatte 1942 diesen Teil Polens zum ersten deutschen Siedlungsgebiet und somit zum »Laboratorium« für die Umsetzung des »Generalplan Ost« erklärt – mit verheerenden Folgen für die Bevölkerung.