First published in 1986 as WINTER IN THE MORNING, this edition has been updated and expanded by the author. *'A profound and moving book which everyone ought to read' Alan Sillitoe, New Statesman
Janina Bauman Livres
18 août 1926 – 29 décembre 2009
Janina Lewinson-Bauman puise dans son expérience personnelle de la tragédie de la Seconde Guerre mondiale, qui a brisé son enfance à Varsovie. Cet événement traumatisant influence profondément son œuvre littéraire, explorant souvent les thèmes de la perte, de la survie et de la fragilité de la condition humaine. Son écriture se caractérise par une profonde empathie et une perspicacité aiguë de la psyché humaine, offrant aux lecteurs un aperçu des complexités de la vie sous une contrainte extrême. À travers ses récits, elle examine la résilience de l'esprit face à des souffrances inimaginables.
Nigdzie na ziemi Powroty Opowiadania
- 301pages
- 11 heures de lecture
Wspomnienia Nigdzie na ziemi są swego rodzaju kontynuacją dziennika wojennego Zima o poranku, opisują trudne próby odnalezienia się w powojennej rzeczywistości osoby, której współczesna humanistyka nadałaby miano wygnańca. Janina Bauman, wspomina Polskę powojenną: zaraz po zakończeniu wojny, kiedy podejmuje dalszą edukację, rozważanie wyjazdu do Palestyny, poznanie swego przyszłego męża Zygmunta Baumana, wspólne studia, swą wieloletnią pracę dla Filmu Polskiego, po Marzec 1968 roku, kiedy zmuszono Baumanów do porzucenia ojczyzny i ponownego poszukiwania tożsamości. O powojennych latach (1945-1968) i kształtującym się wówczas moralnie relatywnym świecie Janina Bauman pisze z niezwykłą szczerością, wystrzegając się roli jedynie słusznie widzącego sprawy „ostatniego sprawiedliwego”. Na książkę składają się (poza wspomnieniami) mikropowieść i opowiadania – wszystkie one wzajemnie się uzupełniają, a fikcyjne postaci stworzone przez Janinę Bauman przeglądają się w jej wspomnieniach. Nigdzie na ziemi… wpisuje się w powracającą dyskusję o odpowiedzialności za Innego i tożsamości Polaków po Marcu '68. Nie jest jednak książką rozliczeniową, a raczej czymś znacznie ważniejszym: głosem-świadectwem człowieka, jego „małej” historii, którą w zawirowaniach XX wieku podzieliło tysiące innych.
