Zbiór reportaży Justyny Kopińskiej Polska odwraca oczy to opowieści o najważniejszych niewyjaśnionych sprawach ostatnich lat. – Zawsze chciałam być policjantką śledczą – mówi Kopińska. – Odkrywać ukryte sprawy dotyczące przemocy dotykającej bezbronnych ludzi. Dziś robię to przez dziennikarstwo. W książce m.in. reportaż o dręczonych pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim („Oddział chorych ze strachu”) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o zabójstwo („Ten trup się nie liczy”) oraz nigdy niepublikowane teksty, które powstały specjalnie na potrzeby tego zbioru. Z reportaży Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzienia, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych.
Mówiły: Ty alkoholiku, ułomie, głupku. Masz zło w genach zapisane. To
najbardziej wstrząsająca reportażowa książka roku. O sprawie, zakończonej
skazaniem siostry Bernadetty na więzienie, słyszeliśmy wszyscy. Ale jak to, co
działo się w Ośrodku przez ponad trzydzieści lat, było w ogóle możliwe? Czy
gdyby nie koszmar bitych i molestowanych wychowanków dzieci i dorosłych,
normalnych i niepełnosprawnych umysłowo w wieku od czterech do trzydziestu
czterech lat doszłoby do morderstwa małego Mateusza? W lutym 2006 chłopiec
został zgwałcony i zabity przez Tomasza, byłego wychowanka Ośrodka, ofiarę
tamtejszej pętli molestowania, bo Tomasz, zanim zaczął wykorzystywać chłopców,
już jako kilkuletnie dziecko był gwałcony przez starszych wychowanków. Czy Bóg
wybaczy opowiadająca z różnych stron historię koszmaru w Ośrodku, procesu z
przesłuchaniami zastraszonych wychowanków - to przede wszystkim porażająca
opowieść o przyzwoleniu. Głośnym i cichym. Jak to możliwe, że sprawy przez
lata nie nagłośniły nauczycielki, widząc brudnych i pobitych uczniów,
przychodzących z Ośrodka? Jak to możliwe, że kontroli nie sprawowało
kuratorium, ale zakon? Pytanie, czy Bóg wybaczy siostrze Scholastyce,
Bernardetcie, Monice czy Patrycji, bijącej menażką do utraty przytomności i
próba odpowiedzi na to, kim były i są owe kobiety, co spotkało je we
wcześniejszym życiu, że stały się potworami oraz dlaczego za potwory wcale się
nie uważały to jeszcze inna sprawa Justyna Kopińska dziennikarz, socjolog.
Publikuje w Dużym Formacie Gazety Wyborczej. Tematyka artykuły śledcze, prawo
karne, sądy, więziennictwo. Doświadczenie zawodowe zdobywała w Stanach
Zjednoczonych i Afryce Środkowej. Laureatka Amnesty International Journalism
Award. Dwukrotna finalistka nagrody im. Teresy Torańskiej w kategorii
najlepszy materiał dziennikarski roku, finalistka Grand Press oraz MediaTorów
w kategorii najbardziej znane publikacje. W 2014 roku otrzymała wyróżnienie
im. Andrzeja Woyciechowskiego.
Zbiór felietonów, tekstów i przemyśleń najczęściej nagradzanej polskiej dziennikarki.Lekarstwo dla duszy to owoc wieloletniej działalności publicystycznej Justyny Kopińskiej, a zawarte w tej książce teksty – wcześniej publikowane na łamach Vogue_pl, zebrane i opracowane specjalnie na potrzeby niniejszego zbioru – łączy jeden wspólny mianownik.Dobro.Przypadkowe spotkanie, przypadkowa rozmowa. Kopińska sięga głęboko pod powierzchnię codzienności i wykorzystuje każdą możliwą okazję, żeby dzielić się trafnymi spostrzeżeniami i żeby inspirować.Czy dobro wyzwala dobro? Jaka ważna jest bliskość? Zaufanie? Czy warto płynąć z prądem? Co zrobić, żeby w końcu poczuć szczęście?Ta książka to prawdziwe lekarstwo dla duszy.
Wstrząsająca opowieść o ZŁU absolutnym.Do młodego reportera docierają przerażające pogłoski o koszmarze pacjentów jednego z polskich szpitali psychiatrycznych. Jedyną szansą na zweryfikowanie ich wiarygodności jest wejście w sam środek zamkniętego świata, w którym ZŁO może pozostać zupełnie bezkarne. Mistrzyni polskiego reportażu przez wiele lat rozmawiała z mordercami, policjantami, prokuratorami oraz psychiatrami, aby spróbować zrozumieć naturę ZŁA. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzień, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych. Nie każdą prawdę można opowiedzieć w reportażu. Ale nawet wtedy nie wolno milczeć. Dlatego Justyna Kopińska musiała, w zbeletryzowanej formie, powrócić do najbardziej potwornych miejsc, jakie poznała na swojej drodze. Wszelkie podobieństwo do prawdziwych zdarzeń i postaci jest przypadkowe i niezamierzone.
Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie? Czy gdyby nie koszmar bitych i
molestowanych wychowanków dzieci i dorosłych, normalnych i niepełnosprawnych
umysłowo w wieku od czterech do trzydziestu czterech lat doszłoby do
morderstwa małego Mateusza? W lutym 2006 chłopiec został zgwałcony i zabity
przez Tomasza, byłego wychowanka Ośrodka, ofiarę tamtejszej pętli
molestowania, bo Tomasz, zanim zaczął wykorzystywać chłopców, już jako
kilkuletnie dziecko był gwałcony przez starszych wychowanków. Czy Bóg wybaczy
opowiadająca z różnych stron historię koszmaru w Ośrodku, procesu z
przesłuchaniami zastraszonych wychowanków to przede wszystkim porażająca
opowieść o przyzwoleniu. Głośnym i cichym. Jak to możliwe, że sprawy przez
lata nie nagłośniły nauczycielki, widząc brudnych i pobitych uczniów,
przychodzących z Ośrodka? Jak to możliwe, że kontroli nie sprawowało
kuratorium, ale zakon? Z nienawiści do kobiet Zbiór reportaży Z nienawiści do
kobiet to historie o najważniejszych sprawach, którymi żyła cała Polska.
Książkę otwiera premierowa opowieść syna o Violetcie Villas, artystce, która
odniosła ogromny sukces, była podziwiana przez miliony, a zmarła w samotności.
Tekst Ksiądz pedofil odprawia dalej to szokująca historia trzynastoletniej
dziewczynki podstępem wywiezionej od rodziców i gwałconej przez księdza, a
reportaż Z nienawiści do kobiet pokazuje, jak wojsko zamiata pod dywan
molestowanie seksualne kobiet przez wysokiej rangi oficera. Z twórczości
Justyny Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i
ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy
trafiali do więzień, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w
instytucjach zamkniętych. Polska odwraca oczy Zbiór reportaży Justyny
Kopińskiej Polska odwraca oczy to opowieści o najważniejszych niewyjaśnionych
sprawach ostatnich lat. Zawsze chciałam być policjantką śledczą mówi Kopińska.
Odkrywać ukryte sprawy dotyczące przemocy dotykającej bezbronnych ludzi. Dziś
robię to przez dziennikarstwo. W książce m.in. reportaż o dręczonych
pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim (Oddział chorych
ze strachu) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o zabójstwo (Ten trup się nie
liczy) oraz nigdy niepublikowane teksty, które powstały specjalnie na potrzeby
tego zbioru. Z reportaży Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru
sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej
tekstów przestępcy trafiali do więzienia, a w prawie wprowadzano zmiany
dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych.
Publikacja ze wstępem Justyny Kopińskiej zawiera krótkie cytaty z książek i
felietonów reporterki, które zostały wybrane przez Jej Czytelników. Obszerny
notatnik liczy 224 strony, otwiera go karta dla właściciela, gdzie można
wpisać podstawowe dane: imię, nazwisko, numer telefonu, adres mejlowy. Dalej
znalazły się skrócone kalendarze na 2019, 2020, 2021 oraz 2022 rok. Wygodna,
zintegrowana oprawa oraz klasyczna, minimalistyczna szata graficzna są
dodatkowymi atutami tego wydania.
Nowa książka najczęściej nagradzanej dziennikarki 2015 roku. Zbiór reportaży
Justyny Kopińskiej Polska odwraca oczy to opowieści o najważniejszych
niewyjaśnionych sprawach ostatnich lat. Zawsze chciałam być policjantką
śledczą mówi Kopińska. Odkrywać ukryte sprawy dotyczące przemocy dotykającej
bezbronnych ludzi. Dziś robię to przez dziennikarstwo. W książce m.in.
reportaż o dręczonych pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie
Gdańskim (Oddział chorych ze strachu) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o
zabójstwo (Ten trup się nie liczy) oraz nigdy niepublikowane teksty, które
powstały specjalnie na potrzeby tego zbioru. Z reportaży Kopińskiej wyłania
się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z
poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzienia,
a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach
zamkniętych. Justyna Kopińska dziennikarka, socjolożka. W 2015 roku ukazała
się jej książka Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie opis śledztwa w sprawie
zaginięcia Mateusza Domaradzkiego i przemocy w ośrodku Sióstr Boromeuszek w
Zabrzu. Doświadczenie międzynarodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i
Afryce Środkowej. Obecnie pracuje jako reporterka Dużego Formatu magazynu
Gazety Wyborczej. Jest laureatką nagrody dziennikarskiej Amnesty
International, dwukrotną finalistką Nagrody im. Teresy Torańskiej w kategorii
Najlepszy materiał dziennikarski roku i finalistką Grand Press oraz Mediatorów
w kategorii Najbardziej znane publikacje. W 2014 roku otrzymała wyróżnienie
im. Andrzeja Woyciechowskiego, w 2016 European Press Prize.`
Współczesną wojnę rozpoczyna reportaż o najważniejszym konflikcie 2022 roku.
To wynik trzech podróży dokumentacyjnych autorki w kluczowych etapach wojny w
Ukrainie oraz wszechstronnego doświadczenia dziennikarskiego w tematach
kryminalnych i społecznych. Reportaż przestawia wojnę obrazami. Kopińska
rozmawiała z czołowymi ukraińskimi politykami, ludźmi, którzy w wojnie
stracili bliskich, dowódcami oraz żołnierzami. Autorka dotarła do stolicy
Ukrainy, gdy wojska rosyjskie znajdowały się w obwodzie kijowskim. Rozmawiała
z mieszkańcami obwodu w pierwszym dniu wolności po okupacji. We Lwowie w dniu
ataku rakietowego na miasto. A także w Donbasie, Charkowie, Buczy,
Borodziance... Kolejne teksty i felietony to historie najważniejszych
konfliktów i niepokojów ostatnich lat COVID-19, decyzja Trybunału
Konstytucyjnego o zmianie prawa aborcyjnego, przestępstwa Kościoła, upadek
autorytetów, manipulowanie opinią publiczną. Po publikacji reportaży Justyny
Kopińskiej przestępcy trafiali do więzień, a w prawie wprowadzono zmiany
dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych. Z dużą wiedzą o traumie i
procesach społecznych autorka przybliża nam współczesny świat. Każdy rozdział
to rada, pokazująca w jak wielkim stopniu Twój głos ma znaczenie.