Barbara Jelavich Livres

An examination of the difficult Russian-Rumanian relationship as it developed during the nineteenth century.

This volume concentrates on the Balkan wars and World War II, which both had their origins in the desire of nationalist circles to complete the territorial unification of their states. A substantial part of this book deals with the wartime experience, the establishment of the postwar regimes and their internal development to 1980 and the divergent paths followed by the five states (Bulgaria, Greece, Montenegro, Romania and Serbia) since 1945.

Volume I discusses the history of the major Balkan nationalities. It describes the differing conditions experienced under Ottoman and Habsburg rule, but the main emphasis is on the national movements, their successes and failures to 1900, and the place of events in the Balkans in the international relations of the day.

The book explores Russia's entanglement in Balkan affairs from 1806 to 1914, focusing on the motivations behind its involvement in five wars. It delves into how treaty obligations and historical ties compelled the Russian government into conflicts that jeopardized its great power status and strained its resources. The high human and economic costs of these wars not only hindered internal development but also contributed to domestic unrest, culminating in significant changes following defeats in 1856 and 1917.

Beginning with the Congress of Vienna in 1815 and extending to the elections in November of 1986, this history of modern Austria has been written for the general reader and the student wishing an overview of the country's recent history.

Książka jest poświęcona historii głównych narodowości bałkańskich - Albańczykow. Bułgarów, Chorwatów, Greków. Rumunów, Serbów i Słoweńców - w XVIII i XIX wieku. Szczegółowo omówiono: • sytuację narodowości bałkańskich pod panowaniem imperium, osmańskiego i cesarstwa habsburskiego, odmienne warunki panujące w obu imperiach i związane z nimi odmienne doświadczenia narodowe; • ruchy narodowościowe, ich programy i działalność powstańczą do 1900 roku na tle ówczesnych stosunków międzynarodowych; • powołanie pod koniec XIX wieku rządów niezależnych w Grecji, Rumunii i potudniowo-słowiańskich państwach Serbii i Czarnogóry oraz rządów autonomicznych w Bułgarii i Chorwacji; • stopniowy rozpad imperium osmańskiego i powstania narodowe jako przyczyny sporów między wielkimi mocarstwami; • kwestię wschodnią i jej znaczenie dla opinii publicznej uznającej Pótwysep Bałkański za źródło niepokojów i destabilizacji w Europie.

Książka opisuje historię głównych narodowości bałkańskich – Albańczyków, Bułgarów, Chorwatów, Greków, Rumunów, Serbów i Słoweńców – w XVIII i XIX wieku, historię bałkańskich ruchów narodowych, ich sukcesy i porażki do roku 1900, oraz miejsce związanych z nimi wydarzeń w ówczesnych stosunkach międzynarodowych. Na początku omawianego okresu ludy te znajdowały się pod panowaniem osmańskim bądź habsburskim – stąd odmienne warunki panujące w obu imperiach i związane z nimi odmienne doświadczenia narodowe. Autorka położyła nacisk na ruchy narodowościowe, ich programy i wypływającą z nich działalność powstańczą. Stopniowy rozpad Imperium Osmańskiego i powstania narodowe stały się przyczynami sporów między wielkimi mocarstwami. Tak zwana kwestia wschodnia – dominujący motyw debat i stosunków międzynarodowych w obu stuleciach – skupiała na Bałkanach uwagę międzynarodowej opinii publicznej i sprawiała, że rejon ten uznano za źródło niepokojów i destabilizacji w Europie.