Anatole France fut un maître de la prose française, salué pour un style empreint d'une noble élégance, d'une profonde sympathie humaine et d'un esprit gaulois distinctif. Débutant sa carrière comme poète et journaliste, il s'éleva au rang de romancier dont les personnages incarnaient souvent son propre scepticisme et sa perspective ironique. Par des œuvres qui satiraient la nature humaine et critiquaient l'occulte, France saisit magistralement l'esprit de son époque, explorant des dilemmes intellectuels et moraux. Ses romans ultérieurs abordèrent des thèmes philosophiques plus profonds, cimentant son héritage et lui valant le Prix Nobel de Littérature.
Historia o starym uczonym, bibliofilu zagrzebanym w książkach, oderwanym pozornie od życia, którego spotyka uczuciowa przygoda, zmieniająca jego dalsze losy. To także historia samotnego człowieka, wrażliwego na cudze niedole, którego główną zbrodnią jest posiadanie czułego i zdolnego do poświęceń serca. Snując tę opowieść o potrzebie kochania bohater-narrator traktuje z pewną ironią uczoność, głosi pochwałę świeżości uczuć i prostotę.