Autorem této knihy je polský dominikán působící v Praze, jenž vidí situaci v České republice s jistým odstupem i nadhledem a je schopen představit vztahy mezi církví a státem v České republice z poněkud odlišné perspektivy, než jsme u nás zvyklí. Text pojednává nejprve obecně o modelech těchto vztahů, následně sleduje jejich historii od 17. století do současnosti, se zvláštním důrazem na politické události po roce 1989, a rovněž se zabývá interpretací husitství, jež do značné míry ovlivňuje české postoje. Kniha také seznamuje se sekularizačními procesy probíhajícími v české společnosti, představuje současný právní status upravující vztahy mezi církví a českým státem a popisuje vztahy nejdůležitějších aktérů české politické scény k církvi. Přestože kniha není srovnávací, obsahuje také stručnou analýzu vztahů mezi církví a státem v ostatních zemích Evropské unie. Zásadní rozdíly mezi českými a evropskými poměry pak autor dokládá chybějící ratifikací konkordátu a dlouhým legislativním procesem v souvislosti s přijetím zákona o navrácení církevního majetku. Kniha vyšla původně v roce 2016 v Polsku.
Przedstawiamy siódmy tom z serii wydawniczej Transfer kultury arabskiej w
dziejach Polski. Seria ta prezentuje wyniki prac zespołu naukowców różnych
dyscyplin, realizującego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki
projekt badawczy pt. Transfer kulturowy jako transdyscyplinarny element nauki
o stosunkach międzykulturowych na przykładzie wpływów kultury arabskiej w
dziedzictwie kulturowym Polski (projekt nr 2bH 15 0156 83 na lata 2016–2019).
Transfer kulturowy możliwy jest dzięki bezpośrednim kontaktom międzykulturowym
– a tym sprzyjają podróże. Monografia autorstwa Hieronima Kaczmarka
zatytułowana Polacy i Egipt na przestrzeni wieków. Zapiski, dzienniki,
wspomnienia z podróży prezentuje relacje polsko-arabskie w kontekście wyjazdów
Polaków do jednego z najważniejszych krajów arabskich – Egiptu, stąd też
została włączona do serii wydawniczej w/w projektu. W efekcie realizacji tegoż
projektu jest jednak wzbogacona i poszerzona w porównaniu z pierwszym
wydaniem, które ukazało się w 2008 roku w Wydawnictwie Naukowym Uniwersytetu
Szczecińskiego pod tytułem Polacy w Egipcie do 1914 roku. Książka niniejsza to
rezultat badań nad podróżami Polaków na tereny dzisiejszego Egiptu, które
zaczęły się już w XV/XVI wieku, a zwłaszcza nad motywami tych wyjazdów,
stosunkiem polskich podróżników do miejscowych realiów społecznych,
kulturalnych i politycznych, szczególnie do elementów kultury materialnej
odwiedzanego kraju. Powody i motywy podróży Polaków do Egiptu były różnorodne
i mają długą historię. Egipt w ogóle jest krajem szczególnym dla Polaków i
Polski. Spośród wszystkich dwudziestu dwóch państw arabskich właśnie z Egiptem
Polska najwcześniej nawiązała stosunki dyplomatyczne (sięgają one 1927 roku),
w kraju tym zamieszkuje najliczniejsza Polonia, a egipskie kurorty należą do
najczęściej odwiedzanych przez polskich turystów. Dlatego warto zapoznać się z
opisaną przez Hieronima Kaczmarka w niniejszej monografii historią wyjazdów
Polaków do Egiptu, ze śladami, jakie jego krajobrazy, budowle i ludzie
pozostawili w polskiej literaturze pamiętnikarskiej, zapiskach czy notatkach
podróżników. Pozwoli to z jednej strony na refleksję nad współczesnymi
stereotypami i uprzedzeniami, wciąż obecnymi w odbiorze Egiptu i jego
mieszkańców, a także na porównanie, co się zmieniło, a co pozostaje stałe w
relacjach polsko-egipskich, czy szerzej – polsko-arabskich. Ze Wstępu
redaktorów naukowych serii
