Adam Michnik est une figure centrale de la dissidence polonaise, un historien et essayiste dont l'écriture explore souvent les thèmes de la liberté, de la démocratie et de la responsabilité sociale. Son œuvre reflète une profonde compréhension des processus historiques et des dilemmes moraux qui façonnent la société moderne. L'intellect vif de Michnik et sa position intransigeante contre le totalitarisme en font une voix importante dans le discours intellectuel européen.
Collects the conversations between the former president of the Czech Republic and the editor in chief of the largest daily newspaper in Poland, beginning in the 1970s and continuing as they lived through a tumultuous era in Central Europe.
A collection of essays that traces the post-cold-war transformation of Eastern
Europe. Composed of history, memoir, and political critique, it shines a
spotlight on the changes in Poland and the Eastern Bloc in the post-1989
years.
Poprvé se setkali v roce 1978 na tajné schůzce na vrcholcích Krkonoš jako nepřátelé komunistického režimu. Necelých dvanáct let nato se dramatik Václav Havel stal československým a později českým prezidentem a novinář Adam Michnik šéfredaktorem největšího polského deníku Gazeta Wyborcza. Počáteční setkání dvou výjimečných osobností, které spojila myšlenka účinné a nenásilné strategie, jak demontovat autoritářské režimy ve střední Evropě, vyústilo v přátelství na celý život. Během následujících dvou porevolučních desetiletí spolu nepřetržitě vedli dialog o tom, jak ve svých zemích znovu vybudovat demokracii, vypěstovat svobodnou politickou kulturu a neztratit přitom své ideály.
Rozhovory, v nichž se Havel a Michnik střetávali svými názory, odlišnou životní zkušeností i vtipem, jsou pronikavým svědectvím oné podivuhodné doby, v jejíchž důsledcích dnes žijeme. V takto ucelené podobě a česky vycházejí poprvé.
Výbor z publicistické tvorby Adama Michnika zahrnuje nejvýznamnější společenské a politické eseje a články této významné osobnosti středoevropské esejistiky a polského veřejného života. Právě svým výrazně středoevropským myšlením nás Michnik provokuje k přemýšlení o našem transformačním procesu, o průběhu, úspěších a především chybách naší vlastní cesty k demokracii.
Niezwykłe spotkanie ludzi wywodzących się z różnych środowisk i przeciwstawnych tradycji owocuje nieoczekiwaną przyjaźnią. Ukazane w prowadzonej przez dziennikarza rozmowie osobiste losy dwóch wybitnych intelektualistów odzwierciedlają polskie doświadczenia ostatniego półwiecza i ujawniają nieznane okoliczności historycznych procesów. Pełna autokrytycyzmu analiza dwóch diametralnie odmiennych światów - Kościoła katolickiego i antykomunistycznych środowisk laickich - ujawnia zaskakujące analogie i nieoczekiwane odpowiedzi na pytania podstawowe: o treść życia, wiary, wolności, polskości.
ALEKSIEJ NAWALNY okazał się tak mocny i tak straszny dla Putina, że dyktator
nie pozwolił mu żyć nawet w najcięższym łagrze za kołem podbiegunowym, niemal
dwa tysiące kilometrów na północ od Moskwy. Dlaczego rosyjski satrapa bał się
go tak bardzo, że nigdy nie wymieniał jego nazwiska? Odpowiedź można znaleźć w
„Dialogach” Adama Michnika z Aleksiejem Nawalnym, zapisie niezwykłego
spotkania dwóch ludzi, którzy bezkompromisowo walczyli o wolność dla swoich
ojczyzn. Ale to również książka o Rosji, innej Rosji, takiej, za którą Nawalny
gotów był oddać życie. „Chytrzy i zdradzieccy Polacy, którzy nienawidzą
Rosjan, to bardzo rozpowszechnione w Rosji wyobrażenie. Myślę, że normalizacja
stosunków z Polską to jeden z najważniejszych, ale też najbardziej
skomplikowanych postulatów do realizacji w nowej Rosji. Powinniśmy się uczyć
od Polski, ponieważ te same problemy, z którymi zetknęła się Polska na drodze
do Europy, będą również naszymi problemami.” — ALEKSIEJ NAWALNY — „Myślałem o
tym, dlaczego masz taki autorytet, Aleksieju. Nie mówisz Rosjanom – jak
niejeden wielki dziewiętnastowieczny rosyjski pisarz – że są niczym. Szanujesz
godność ludzi, pokazujesz im, że mogą wybierać między uczciwością a kłamstwem.
To jest moim zdaniem najskuteczniejsza metoda walki: mówienie prawdy zamiast
podburzania społeczeństwa przeciwko putinistom.” — ADAM MICHNIK — Aleksiej
Nawalny urodził się 4 czerwca 1976 roku w Butyniu pod Moskwą. Z wykształcenia
był prawnikiem, ale już jako bardzo młody człowiek działał w prodemokratycznej
partii Jabłoko. W 2008 roku jako bloger zaczął kampanię przeciwko korupcji w
Rosji. Dwa lata później napisał, że putinowska Jedna Rosja jest „partią
oszustów i złodziei”. Zaczęły się prześladowania – przeciwko Nawalnemu
prowadzono śledztwa w sprawach o rzekome przestępstwa gospodarcze. W 2012 roku
stał się jednym z liderów masowych ulicznych protestów przeciwko powrotowi
Putina na Kreml. Był wielokrotnie aresztowany za udział w demonstracjach. W
2020 roku zasłabł na pokładzie samolotu lecącego do Omska. Uratowano go w
szpitalu w Niemczech, chociaż okazało się, że został otruty osławionym
nowiczokiem. Rok później aresztowano Nawalnego na lotnisku w Moskwie. Został
zesłany do łagru na Dalekiej Północy. 16 lutego 2024 roku świat dowiedział
się, że Aleksiej Nawalny nie żyje. Jeszcze na wolności spotkał się w Moskwie z
Adamem Michnikiem, redaktorem naczelnym „Gazety Wyborczej”. „DIALOGI” są
zapisem ich rozmów.
Tom 7 jubileuszowej serii Dzieł Wybranych Adama Michnika, którą obecnie wydajemy w formie e-booków, obejmuje teksty publicystyczne publikowane w niezależnym kwartalniku politycznym Krytyka, paryskiej Kulturze, tygodniku Polityka, kwartalniku Zeszyty Literackie, w książce Stanisława Lema Cyberiada oraz w Gazecie Wyborczej.Pisma, które składają się na niniejszy zbiór, pomieszczono w czterech częściach. Pierwszą z nich Płynie się zawsze pod prąd można nazwać literacką. Znajdziemy w niej m. in. rozmowy z wybitnymi postaciami kultury: Josifem Brodskim, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Konwickim. Opisują one stan naszej współczesnej literatury, zawierają również refleksje na temat dziejów naszego narodu oraz kondycji naszego kraju. Części druga, trzecia i czwarta: Ku pojednaniu (Portugalia, Hiszpania, Chile), Francja to brzmi pięknie i Dobre Niemcy to publicystyka o charakterze politycznym. W rozmowach z prezydentem Portugalii Mário Soaresem czy z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym przeczytamy m. in. o portugalskiej rewolucji, wizjach nowoczesnej Europy i stosunkach francusko-amerykańskich.