Adam Michnik est une figure centrale de la dissidence polonaise, un historien et essayiste dont l'écriture explore souvent les thèmes de la liberté, de la démocratie et de la responsabilité sociale. Son œuvre reflète une profonde compréhension des processus historiques et des dilemmes moraux qui façonnent la société moderne. L'intellect vif de Michnik et sa position intransigeante contre le totalitarisme en font une voix importante dans le discours intellectuel européen.
Collects the conversations between the former president of the Czech Republic and the editor in chief of the largest daily newspaper in Poland, beginning in the 1970s and continuing as they lived through a tumultuous era in Central Europe.
Poprvé se setkali v roce 1978 na tajné schůzce na vrcholcích Krkonoš jako nepřátelé komunistického režimu. Necelých dvanáct let nato se dramatik Václav Havel stal československým a později českým prezidentem a novinář Adam Michnik šéfredaktorem největšího polského deníku Gazeta Wyborcza. Počáteční setkání dvou výjimečných osobností, které spojila myšlenka účinné a nenásilné strategie, jak demontovat autoritářské režimy ve střední Evropě, vyústilo v přátelství na celý život. Během následujících dvou porevolučních desetiletí spolu nepřetržitě vedli dialog o tom, jak ve svých zemích znovu vybudovat demokracii, vypěstovat svobodnou politickou kulturu a neztratit přitom své ideály. Rozhovory, v nichž se Havel a Michnik střetávali svými názory, odlišnou životní zkušeností i vtipem, jsou pronikavým svědectvím oné podivuhodné doby, v jejíchž důsledcích dnes žijeme. V takto ucelené podobě a česky vycházejí poprvé.
Výbor z publicistické tvorby Adama Michnika zahrnuje nejvýznamnější společenské a politické eseje a články této významné osobnosti středoevropské esejistiky a polského veřejného života. Právě svým výrazně středoevropským myšlením nás Michnik provokuje k přemýšlení o našem transformačním procesu, o průběhu, úspěších a především chybách naší vlastní cesty k demokracii.
Niezwykłe spotkanie ludzi wywodzących się z różnych środowisk i przeciwstawnych tradycji owocuje nieoczekiwaną przyjaźnią. Ukazane w prowadzonej przez dziennikarza rozmowie osobiste losy dwóch wybitnych intelektualistów odzwierciedlają polskie doświadczenia ostatniego półwiecza i ujawniają nieznane okoliczności historycznych procesów. Pełna autokrytycyzmu analiza dwóch diametralnie odmiennych światów - Kościoła katolickiego i antykomunistycznych środowisk laickich - ujawnia zaskakujące analogie i nieoczekiwane odpowiedzi na pytania podstawowe: o treść życia, wiary, wolności, polskości.
ALEKSIEJ NAWALNY okazał się tak groźny dla Putina, że dyktator nie pozwolił mu żyć nawet w najcięższym łagrze na północy Rosji, prawie dwa tysiące kilometrów od Moskwy. Dlaczego tak się bał Nawalnego, że nigdy nie wymieniał jego nazwiska? Odpowiedź znajduje się w „Dialogach” Adama Michnika z Nawalnym, które dokumentują spotkanie dwóch ludzi walczących o wolność. Książka ukazuje inną Rosję, za którą Nawalny był gotów oddać życie. Nawalny zauważa, że w Rosji panuje wyobrażenie o Polakach jako „chytrej i zdradzieckiej” nacji, ale podkreśla, że normalizacja stosunków z Polską jest kluczowa dla nowej Rosji. Uważa, że Rosja powinna uczyć się od Polski, ponieważ napotka te same wyzwania na drodze do Europy. Michnik zwraca uwagę na autorytet Nawalnego, który szanuje godność ludzi i pokazuje im, że mogą wybierać między uczciwością a kłamstwem. Nawalny, urodzony w 1976 roku, był prawnikiem i działaczem prodemokratycznym. Jako bloger w 2008 roku rozpoczął kampanię przeciwko korupcji, a w 2012 roku stał się jednym z liderów protestów przeciwko Putinowi. Po otruciu nowiczokiem w 2020 roku i aresztowaniu w 2021 roku, trafił do łagru. 16 lutego 2024 roku świat dowiedział się o jego śmierci. „DIALOGI” dokumentują ich rozmowy.
Tom 7 jubileuszowej serii Dzieł Wybranych Adama Michnika, którą obecnie wydajemy w formie e-booków, obejmuje teksty publicystyczne publikowane w niezależnym kwartalniku politycznym Krytyka, paryskiej Kulturze, tygodniku Polityka, kwartalniku Zeszyty Literackie, w książce Stanisława Lema Cyberiada oraz w Gazecie Wyborczej.Pisma, które składają się na niniejszy zbiór, pomieszczono w czterech częściach. Pierwszą z nich Płynie się zawsze pod prąd można nazwać literacką. Znajdziemy w niej m. in. rozmowy z wybitnymi postaciami kultury: Josifem Brodskim, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Konwickim. Opisują one stan naszej współczesnej literatury, zawierają również refleksje na temat dziejów naszego narodu oraz kondycji naszego kraju. Części druga, trzecia i czwarta: Ku pojednaniu (Portugalia, Hiszpania, Chile), Francja to brzmi pięknie i Dobre Niemcy to publicystyka o charakterze politycznym. W rozmowach z prezydentem Portugalii Mário Soaresem czy z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym przeczytamy m. in. o portugalskiej rewolucji, wizjach nowoczesnej Europy i stosunkach francusko-amerykańskich.
Dla mnie, Panie Generale, więzienie nie jest żadną szczeg�lnie dotkliwą karą. Tamtej grudniowej nocy to nie ja zostałem proskrybowany, to wolność; to nie ja dziś jestem więziony, to Polska. Dla mnie, Panie Generale, karą byłoby, gdybym musiał na Pańskie polecenie szpiclować, machać pałką, strzelać do robotnik�w, przesłuchiwać uwięzionych i wydawać haniebne wyroki skazujące. Szczęśliwy jestem, że znalazłem się po właściwej stronie: wśr�d ofiar, a nie wśr�d oprawc�w.
