Alexandre Koyré Livres

Traces the development of the astronomical revolution which so drastically altered man's view of the universe in the sixteenth and seventeenth centuries.

Známý francouzský filosof a historik vědy ruského původu Alexandre Koyré (1892–1964) vydal své půvabné Rozhovory nad Descartem v roce 1944 v New Yorku. Na nevelkém prostoru zde analyzuje dílo významného francouzského myslitele 17. století, jemuž věnoval několik svých velkých prací a přednáškových cyklů. Koyré zde vyslovuje nejen svůj obdiv k objevitelskému géniu Reného Descarta, nýbrž ukazuje i svou neotřesitelnou víru v hodnotu lidského rozumu a hledání pravdy. Descartes představoval pro Koyrého především výzvu vůči bezbřehé skepsi a lacinému relativismu.

Významný francouzský myslitel interpretuje ideový systém Schwenckfelda, Francka, Paracelsa a Weigela.

Böhme jest jednym z najbardziej tajemniczych myślicieli świata, a jego książki są, być może, najbardziej fatalnie w świecie napisane. Böhme pisał, jak mówił, mówił, jak myślał, żeby wyrazić siebie. Słowo, mowa nigdy nie stanowiły dla niego narzędzia służącego do formowania konceptów; mowa wyrażała żywe życie, tworzące się i określane w procesie wypowiadania, dlatego wszystkie składniki wypowiedzi (wypowiedzi wypowiadanej) zbiegały się i uczestniczyły w wypowiadanym: dźwięk, melodia frazy, nieuchronne jej powtórzenia, rytm zmienny i zmieniający obrazowanie, z konieczności niespójne. Mowa Böhmego jest mową poetycką i jako poezję należy ją traktować. Nie sposób przykładać do tej mowy gotowych reguł stylistycznych, on nie chce podawać czytelnikowi - słuchaczowi gotowych pojęć, niestrudzenie powtarza, że tylko w sobie samym odnaleźć możnaskładniki poznania, że nie chce „nauczać”, lecz tylko wywoływać i wyzwalać akty i nastawienia mentalne potrzebne do rozbłyśnięcia światła w duszy. Böhme uprawia – sądzimy, że niekiedy świadomie – magię słów. Przełożył i posłowiem opatrzył Krzysztof Rutkowski