Provides an introduction to Heidegger's philosophy and introduces key themes in his thinking. This guide is useful for students of architecture in design studio at different levels; students of architecture pursuing undergraduate and postgraduate courses in architectural theory; and, academics and interested architectural practitioners.
Adam Sharr has succeeded in making modern architecture modern again, with this refreshing and original account of the technological revolutions and individual designers that shaped our world from the 1850s to the 1970s. Rather than concentrate on questions and debates over style and ideology, or follow the self-promotional versions of the architects themselves, he has preferred to go to the root of the revolution: the technologies and their innovative utilization. This little book will have an effect far beyond its size, providing more than an introduction for students and the public, and for architects themselves a salutary set of careful worked case studies, from Miess IIT Campus to Rogers and Pianos Centre Pompidou. Anthony Vidler, Professor of Architecture, The Cooper Union
Beginning in the summer of 1922, philosopher Martin Heidegger (1889-1976) occupied a small, three-room cabin in the Black Forest mountains of southern Germany. Over the years, Heidegger worked on many of his most famous writings in "die Hutte," from his early lectures to his last enigmatic texts. There are many ways to interpret Heidegger's hut-as the site of heroic confrontation between philosopher and existence; as the petit bourgeois escape of a misguided romantic; as a place overshadowed by Heidegger's troubling involvement with the Nazi regime in the early 1930s; or as an entirely unremarkable little building. Heidegger's Hut does not argue for any one reading, but guides readers toward their own possible interpretations of the importance of "die Hutte."
Architekci często zwracali się do myślicieli filozoficznych i teoretycznych, aby znaleźć pomysły projektowe, a także w poszukiwaniu krytycznych ram dla praktyki. Poruszanie się po pismach myślicieli może jednak sprawiać trudność. Podejście do oryginalnych tekstów bez zrozumienia ich kontekstu bywa wręcz zniechęcające, a istniejące prezentacje rzadko zawierają szczegółowe informacje o materiałach architektonicznych. Z pomocą przychodzi nowa seria Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki. Cykl Myśliciele dla Architektów oferuje zwięzłe wprowadzenie do teorii kluczowych filozofów, którzy pisali o architekturze. Umiejscawia myślenie architektoniczne w ich twórczości, przedstawia ważne książki i eseje, pomaga rozszyfrować terminy i zapewnia szybkie odniesienie do dalszej lektury. Serię rozpoczyna omówienie wybranych pism Martina Heideggera po raz pierwszy napisane przez architekta dla architektów. Powiedzmy wprost: książka pod hasłem Heidegger a architektura nie powinna była nigdy powstać i dla heideggerian jest skandalem. Powód tkwi (aby to ująć skrótowo) w rozróżnieniu sformułowanym już przez wczesnego Heideggera: ontyczny ontologiczny. Architektura jest ontyczna, Heidegger ontologiczny. Tej perspektywy nigdy nie uchylił, choć w późnym okresie zmieniły się akcenty i retoryka. [...] Gdybyśmy chcieli jednym zdaniem podsumować działanie tego filozofa, trzeba by rzec, że: 1) pokazuje on, gdzie się nie myśli, i 2) wzywa do myślenia. Myślenie należy tu rozumieć w ontologicznym sensie. Nie chodzi o zwykły proces myślowy. Jest w nim doświadczanie, odczuwanie, przeżywanie, choć z takimi wyliczeniami trzeba obchodzić się ostrożnie, by nie wpaść w sferę ontyczną i banalną psychologię. Nadal tym, co myśli, jest jestestwo, Dasein, Da-sein, bycie-tu-oto, niby ja sam, człowiek, lecz zarazem nie ja. Raczej prześwit, przez który przeziera bycie. Jeśli projektant nastroi się na to myślenie, to stworzy trzeba ufać lepszy dom dla ludzkiego jestestwa. z posłowia Bogdana Barana -opis pochodzi ze strony wydawcy