Mirosław Bańko Livres

Słownik obejmuje około 5 000 haseł, w większości rzeczowników, i wymienia ich typowe połączenia z innymi wyrazami (w sumie 70 000 połączeń). Uwzględnione w słowniku związki wyrazowe są zrozumiałe dla odbiorców, ale dla nadawców mogą być nieoczywiste i często są przedmiotem wątpliwości, a nawet błędów. Słownik odpowiada na takie pytania, jak: co robi parlament? (powołuje kogoś, przyjmuje uchwałę, uchwala coś, zatwierdza), co można zrobić z paszportem? (dostać, otrzymać, uzyskać, wyrobić sobie) oraz jaka może być pamięć? (dobra, doskonała, fenomenalna, fotograficzna, nadzwyczajna, niezwykła, świetna, znakomita albo krótka, słaba, zawodna).

Całkowicie nowy w Polsce typ słownika, łączący najlepsze tradycje leksykografii z osiągnięciami współczesnego językoznawstwa. Obejmuje 100 000 znaczeń i ilu­struje ich użycie za pomocą 150 000 przykładów zaczerpniętych z Korpusu Języka Polskiego PWN.Bogaty w informacje, a przy tym niezwykle przystępny. Zawiera kontekstowe definicje, które angażują czytelnika i ukazują sposób użycia objaśnia­nego słowa. Pojęcia złożone rozbija na prostsze, podaje synonimy i antonimy, okreś­la cechy gramatyczne każdego słowa. Jego lekki styl przekazuje nie wprost zaskakująco dużo informacji. W słowniku tym rzeczy trudne okazują się łatwe, a proste stają się jeszcze prostsze.Tom 1 zawiera hasła od a do ó

Całkowicie nowy w Polsce typ słownika, łączący najlepsze tradycje leksykografii z osiągnięciami współczesnego językoznawstwa. Obejmuje 100 000 znaczeń i ilu­struje ich użycie za pomocą 150 000 przykładów zaczerpniętych z Korpusu Języka Polskiego PWN.Bogaty w informacje, a przy tym niezwykle przystępny. Zawiera kontekstowe definicje, które angażują czytelnika i ukazują sposób użycia objaśnia­nego słowa. Pojęcia złożone rozbija na prostsze, podaje synonimy i antonimy, okreś­la cechy gramatyczne każdego słowa. Jego lekki styl przekazuje nie wprost zaskakująco dużo informacji. W słowniku tym rzeczy trudne okazują się łatwe, a proste stają się jeszcze prostsze.Tom 2 zawiera hasła od p do ż.

Jedyny tego rodzaju słownik w Polsce i jeden z nielicznych na świecie. Obejmuje ok. 800 wykrzykników onomatopeicznych – czyli wyrazów typu bęc, bzz, cha-cha, kuku, łubudu, mach, trach, tup, wiu – zilustrowanych ponad 1000 przykładów ze wskazaniem źródła. Ponadto zawiera trzy indeksy, które ułatwiają dobór onomatopei do naśladowanego dźwięku lub ruchu oraz do założonego rymu (co przyda się autorom wierszy dla dzieci). Walory edukacyjne książki powiększa kilkanaście całostronicowych artykułów, które ukazują rolę dźwiękonaśladownictwa i symboli dźwiękowej w funkcjonowaniu języka. Książka zainteresuje wychowawców przedszkoli i nauczycieli szkół podstawowych, autorów wierszy dla dzieci, tłumaczy, scrabblistów, semiotyków, teoretyków literatury, historyków literatury dziecięcej, językoznawców, słownikarzy oraz miłośników słowników. Autor jest profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, twórcą i współtwórcą kilkunastu słowników, a także publikacji monograficznych, podręcznika akademickiego i licznych artykułów. Od wielu lat jest związany zawodowo z Wydawnictwem Naukowym PWN. Przykładowe hasła: BLA-BLA bla-bla itd. || ble-ble itd. Nazwy imitujące dźwięk słów, które są zbyt błahe, żeby je przytaczać. Pierwsza z angielskiego blah, druga może z kontaminacji pierwszej i rodzimego ple-ple (zob.). Wyraz pokrewny: blablać. Lars życzył sobie banalnej muzyczki i nieskomplikowanych tekstów. Takich w stylu: „Ja kocham cię tak, jak ty kochasz mnie, bla, bla, bla…” (CKM) Wysłałem te listy 27 maja, aby zdążyły dojść przed podpisaniem konstytucji przez prezydenta. Odpowiedział tylko Sejm, ale to było takie klasyczne ble, ble, ble. (Super Express) BRYK bryk Nazwa dźwięku, jaki powstaje, gdy zwierzę takie, jak koń, osioł lub baran, biega, podrzucając w górę tylne nogi i zad. Wyrazy pokrewne: brykać, bryknąć. (…) ułożyła mu łepek na poduszce, przykryła kołderką i śpiewa: — Aaa, lululu, mój baranku Czarnulu! Ale Czarnulek — fik! bryk! — i już stoi na nóżkach. (Maria Kownacka, Zofia Malicka, Dzieci z Leszczynowej Górki)

Autor omawia słowniki z założenia nieobiektywne, niesłużące celom informacyjnym ani dokumentacyjnym, lecz czystej zabawie, refleksji lub perswazji. Utwory takie określane tu jako antysłowniki są przeznaczone do lektury, a nie do szukania informacji, w ich ocenie mniej liczy się wierność w opisie faktów niż pomysłowość, oryginalny styl, walory estetyczne. W niektórych przeważa humor i satyra, w innych elementy perswazyjne lub refleksyjne. Jedne są narzędziem krytyki lub walki, inne służą tylko rozrywce i zabawie. Dzięki tym cechom antysłowniki zbliżają się do utworów literackich i publicystycznych. Charakteryzując antysłowniki, autor porusza także wiele kwestii związanych ze zwykłymi słownikami, w których te anty- przeglądają się jak w krzywym zwierciadle. Książka jest pierwszym polskim opracowaniem tematu, obejmuje systematyczny przegląd antysłowników polskich od początku XVII wieku po drugą dekadę wieku XXI i kilku obcych, należących do klasyki gatunku.

Nowe wydanie cenionego poradnika poświęconego poprawności językowej Polszczyzna na co dzień jest przeznaczona dla osób chcących udoskonalić swoją sprawność komunikacyjną i poszerzyć świadomość językową. Zawiera omówienie zagadnień związanych ze stylistyką, gramatyką, retoryką, wymową, grzecznością językową, komunikacją internetową, pisownią, ortografią i interpunkcją. W książce znalazł się także obszerny poradnik redaktora, a całość zamykają wzory tekstów użytkowych. W nowym wydaniu pojawił się rozdział dotyczący języka niedyskryminującego, a rozdział dotyczący języka w internecie napisano od nowa. W innych rozdziałach znalazły się nowe artykuły, np. Mowa nienawiści. Zaktualizowane zostały zasady pisowni i interpunkcji. Książkę polecamy studentom polonistyki oraz wszystkim, którzy występują publicznie i chcieliby zadbać o estetykę i skuteczność swoich wypowiedzi. Wśród osób, do których kierowana jest Polszczyzna na co dzień, znajdują się między innymi pracownicy administracji i instytucji pozarządowych, aktywiści i działacze społeczni, sędziowie i adwokaci, pisarze, dziennikarze i publicyści, copywriterzy i webmasterzy, redaktorzy i korektorzy, jak również nauczyciele, studenci i uczniowie liceów.