Plus d’un million de livres à portée de main !
Bookbot

Halina Birenbaum

    15 septembre 1929
    Halina Birenbaum
    Życie każdemu drogie
    A esperança é a última que morre
    To nie deszcz, to ludzie
    Naděje umírá poslední. Očité svědectví holocaustu
    Hope Is the Last to Die
    L' espoir ne meurt jamais ...
    • L'espoir ne meurt jamais... raconte l'histoire étonnante d'une jeune adolescente dans le ghetto de Varsovie puis dans les camps de Majdanek, Auschwitz, Ravensbrück et Neustadt-Glewe. Elle se fait passer pour une adulte alors qu'elle est peu rompue aux difficultés de la vie. Il en résulte une succession de situations inextricables et de rebondissements imprévisibles avec pour enjeu permanent l'espoir d'échapper à la mort programmée par les nazis. Dans un langage simple et affectif, elle nous raconte son parcours passionnant dans un monde adulte en pleine guerre. Cet ouvrage, publié en Pologne en 1967, s'est imposé comme un "classique" de l'Holocauste. Il a été traduit en anglais, allemand, hébreu et japonais. Son auteur, Halina Birenbaum, consacre une part importante de sa vie à témoigner de l'"horreur nazie" auprès de la jeunesse et des visiteurs des camps de concentration.

      L' espoir ne meurt jamais ...
    • The author recounts her life growing up in the Warsaw ghetto and her experiences in the concentration camps of Majdanek, Auschwitz, Ravensbruck and Neustadt-Glewe. It tells of her remarkable survival and of her life after the horrors of the Holocaust.

      Hope Is the Last to Die
    • Kniha vypráví o osudu autorky, která měla v okamžiku propuknutí druhé světové války 10 let a byla žákyní jedné varšavské obecné školy. V září 1939 žila s rodiči a bratry v ul. Nowiniarské. Museli se přestěhovat do ghetta, kde žili až do vypuknutí povstání. Nějakou dobu se skrývala v bunkru na ul. Milé. V květnu 1943 byla převezena do koncentračního tábora Majdanek. Prošla také tábory Osvětim a Ravensbruck. Osvobození se dočkala v táboře Neustadt-Glewe. Většina jejích nejbližších se konce války nedočkala...

      Naděje umírá poslední. Očité svědectví holocaustu
    • „Zwróciłam dług wobec mych czworonożnych przyjaciół. One są częścią mojego życia, krajobrazu - miłości do życia. Doznałam dzięki nim i z ich powodu moc wrażeń, które zachowałam w sobie na zawsze. Losy tych zwierząt towarzyszyły mi nieustannie obok rozmaitych zdarzeń osobistych, rodzinnych i społecznych. Należy im się miejsce w moich zapiskach - serdeczna, prawdziwa opowieść o psach i kotach, które zjawiły się u naszych progów na różnych etapach naszego i ich życia. (...) Może będą tacy, którzy mnie nie zrozumieją albo wyśmieją... Ale znajdą się i tacy, którzy zaaprobują miłość do czworonożnych towarzyszy ludzkiego życia, utożsamią się z nią. Na pewno wielu odnajdzie w tych opowieściach znajome wątki. Inni zechcą może pod ich wpływem pójść w nasze ślady i także przygarną porzucone stworzenie? Pomogą im żyć w naszym trudnym świecie. Byłaby to dla mnie szczególna satysfakcja, a dla cierpiących zwierząt - szczęście.” Autorka

      Życie każdemu drogie
    • Halina Birenbaum, geboren 1929, überlebte das Warschauer Ghetto und die Konzentrations- und Vernichtungslager Majdanek und Auschwitz-Birkenau. Als 15-jährige „Kind-Greisin“ wurde sie nach dem Todesmarsch in Neustadt-Glewe befreit. In ihrem neuen Buch schildert sie eindrucksvoll, was der Verlust ihrer Eltern, ihres Bruders und ihrer Kindheitsfreunde bedeutete. Sie berichtet von ihrer Aliyah nach Palästina im Jahr 1947 und dem schwierigen Aufbau einer Existenz in der neuen Heimat. Immer wieder denkt sie darüber nach, wie diese Geschichte(n) vermittelt werden können, und beobachtet stets, wie Nachgeborene ihre Erzählungen aufnehmen. Ebenso reflektiert sie, wie es ihr gelang, sich Polen, dem Land ihrer Geburt, in dessen Sprache sie zu Hause ist, wieder anzunähern. Faszinierend zu lesen ist, was Halina Birenbaum als Zeitzeugin in Polen und Deutschland erlebte und wie es ihr gelang, über ihre Erinnerungen an die Shoah zu schreiben. Auf Deutsch liegen bisher zwei Bücher von ihr vor: „Die Hoffnung stirbt zuletzt …“ (1989) und „Rückkehr in das Land der Väter“ (1998).

      Ich suche das Leben bei den Toten