: Osobnosti Východočeského divadla Pardubice 1909-2009
Knihy Vyšla u příležitosti stého výročí otevření Městského divadla v Pardubicích a byla pokřtěna na galavečeru 11. prosince 2009. Publikace představuje divadelní historii, repertoár divadla, profily herců. Unikátní soubor dobových i současných fotografií divadla, plakátů, představení a herců.
Emil Frantiek Burian to jedna z najwybitniejszych osobowości czeskiej kultury
i życia publicznego pierwszej połowy XX wieku: kompozytor, śpiewak, eseista,
współzałożyciel lub założyciel czeskich teatrów awangardowych, z teatrem D na
czele. Był reżyserem, aktorem, dramaturgiem, pedagogiem, ważnym liderem
czechosłowackiego teatru pierwszej połowy XX wieku. Pracował w radiu i w
filmie. Skomponował kilka oper, ale też piosenek kabaretowych i szlagierów,
cieszących się popularnością do dziś. Przede wszystkim jednak stworzył
zupełnie inny teatr niż ten, który czeska kultura teatralna znała do tej pory.
W ramach działającego w międzywojniu teatru D powołał instytucję teatralną,
będącą czymś więcej niż tylko budynkiem, do którego chodzi się każdego
wieczoru po mniej lub bardziej udane przeżycia artystyczne. Ten teatr oparty
był na zupełnie innych zasadach. Działał jako stowarzyszenie E. F. Burian &
kolektiv, jak sami się przedstawiali; wszyscy jego członkowie, zarówno
aktorzy, jak i zespół techniczny czy pracownicy administracji byli tam sobie
równi. Na zewnątrz teatr D funkcjonował jako instytucja kultury, w której
działalność teatralna była tak samo ważna jak inne obszary artystyczne
(muzyka, sztuki plastyczne, literatura współczesna i tak dalej), prezentując
czytelny program ideowy. Realizowano go poprzez organizację wykładów,
międzynarodowych konferencji i festiwali, wydawanie publikacji i czasopism czy
choćby założenie koła przyjaciół teatru D (dzięki czemu awangardowa sztuka i
kultura trafiały poza Pragę), a podczas drugiej wojny światowej poprzez
zaangażowanie w ruch oporu. Teatr D jako pierwszy w kulturze czeskiej powołał
instytucję nowoczesnej kultury teatralnej, do której będą nawiązywać kolejne
pokolenia czeskich twórców. Stanie się ona tym samym naturalną częścią
czeskiego DNA teatralnego. Emil Frantiek Burian był też płodnym eseistą i
temperamentnym komentatorem życia publicznego. Pozostawił po sobie kilkaset
esejów, rozpraw krytycznych i manifestów. W niniejszej antologii prezentujemy
ich wybór, odzwierciedlający szeroki zakres artystycznych i społecznych
zainteresowań autora.
Kolektivní práce vybraných odborníků pod vedením prof. Jiřího Jana, seznamuje
zájemce o varhanní hudbu s podstatou a koncepcí varhan a představuje nový
unikátní nástroj v novobarokní aule rekonstruovaného Centra Vysokého učení
technického v Brně. Publikace osvětluje pohled na varhany jako na dílo vždy
individuální s mnohostrannými funkcemi a seznamuje se zvukově technickou
koncepcí nových varhan VUT v Brně. Nástroj je bohatě obrazově dokumentován. Ke
knize náleží zvuková příloha (CD) s možností seznámit se se zvukem
jednotlivých rejstříků a také poznat bohaté možnosti vytváření zvukových barev
kombinacemi jednotlivých rejstříků. Publikace byla vydána k prvnímu výročí
uvedení nových varhan VUT do provozu. schovat popis
Divadlo jako chrám, divadlo jako lidová slavnost, divadlo jako model pro nové uspořádání společnosti. Polské divadelní studio Reduta (zal. 1919) bylo jedním z reformních divadel, která se kromě inscenačních experimentů zabývala hledáním zcela nových modelů společenského uspořádání. Jan Jiřík analyzuje ve své knize kořeny tohoto jevu, který pojímá v antropologické perspektivě jako vyústění hluboké společenské změny, zastřešené termínem „modernismus“, a fungování Reduty popisuje jako modernistickou utopii.