Agnieszka Wolińska-Wójtowicz Livres

Ramy czasowe tej opowieści to lata 19551969.Ta książka ma spełnić jedno podstawowe zadanie: na podstawie źródeł opisać polityczną działalność Jerzego Grotowskiego w Październiku56 i jej konsekwencje. Rozpatrując działalność Grotowskiego w sposób historyczny, analizując i interpretując źródła, można wyraźnie zobaczyć, że zarówno przyjęty przez niego sposób prowadzenia teatru w autorytarnym państwie, jak i twórczość były osadzone w polskim tu i teraz, a związek między spektaklami i rzeczywistością Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej bliski. Doświadczenie dwóch totalitaryzmów i zderzenie Październikowych nadziei ze skrajną hipokryzją systemu, działanie w warunkach fałszowanej wiary politycznej, odcisnęły piętno na jego sposobie myślenia. Grotowski precyzyjnie diagnozował rzeczywistość. Zaangażowanie w wydarzenia 1956 roku stało się dla niego istotną lekcją zrozumienia tego, co się dzieje po wojnie w kraju i szkołą przetrwania w systemie totalitarnym. Październik 56 miał bez wątpienia charakter inicjacyjny, ukształtował Grotowskiego jako polityka i stratega. Jako lejtmotyw powraca w tej książce sprawa stosunku Jerzego Grotowskiego do władz, przemyślanej strategii lub starannie przygotowanej gry, w której akcentowana lojalność miała ukryć starannie zakamuflowane niebezpieczne treści i cele.

Warszawa, rok 1938. Do komisarza Grota, wybitnego policjanta w warszawskim Urzędzie Śledczym przychodzi anonim, w którym tajemniczy Ekscentryk deklaruje, że wysadzi w powietrze pociąg Warszawa-Paryż. Będzie w wagonie i życzy sobie, aby byli tam również policjanci. Zastrzega jednakże, że nikt nie może opuścić pociągu, a gdy tak się stanie, przeniesie bombę gdzie indziej, tylko tym razem już nie powie gdzie. Komisarz postanawia wziąć do tej trudnej sprawy swojego rywala w policji, równie uzdolnionego komisarza Wroczyńskiego. Policjanci wsiadają do wagonu z rzekomą bombą i rozpoczynają jej poszukiwania. Akcja tej powieści dzieje się w zawrotnym tempie.

Warszawa, rok 1938. Bolesław Żuk jest praktykantem w jednej z warszawskich gazet, gdzie zajmuje się najbardziej niewdzięcznymi zajęciami. Nie spodziewa się, że redaktor zatrudni go na stałe. Po zakończeniu współpracy idzie się upić do hotelu Carlton, gdzie poprzez splot różnych zdarzeń wkracza do pokoju dyrektora i odbiera telefon od służby donoszącej, że w pokoju nr 23 znajduje się trup. Żuk postanawia zakraść się do pokoju z trupem i zdobyć materiał, który pozwoliłby mu na powrót do zawodu dziennikarza. Niestety sprawa komplikuje się, gdyż do pokoju wkraczają ludzie, którzy wyrzucają trupa przez okno pozorując samobójstwo. Chwilę później do pokoju przychodzi piękna córka zmarłego. Zmarły okazał się być znanym inżynierem. Czy Żuk wyjaśni tę zagadkę?

Są takie miejsca, w których wszystko wydaje się łatwiejsze... Bezskutecznie poszukujesz miłości? Próbujesz uwolnić się od złych wspomnień? A może chcesz zacząć wszystko od nowa? To dokładnie tak samo jak Agata kobieta wciąż jeszcze młoda, ale już ze sporym bagażem doświadczeń życiowych. Do niedawna jej największym marzeniem był ślub jak z bajki, cudowna biała suknia i tłum zachwyconych gości. Los jednak bywa przewrotny i lubi płatać figle... W wyniku takiego niezbyt zabawnego psikusa romantyczny ślub nie dojdzie do skutku, a Agata w ostatniej chwili ucieknie sprzed ołtarza. Sfrustrowana i zawiedziona, w poszukiwaniu spokoju ducha dotrze do Zatoki małej nadmorskiej miejscowości, w której życie toczy się leniwym, wakacyjnym rytmem. Wkrótce znajdzie tu nietuzinkową pracę, grono zwariowanych przyjaciół i... być może coś więcej? Zatoka to kameralna, pełna ciepła i humoru opowieść o krętej drodze do spełniania własnych marzeń i o przyjaźni, która nie zna barier wiekowych.