Watykan – od ponad 2000 lat symbol światowej polityki, potęgi na
nieprawdopodobną skalę i zręcznych manipulacji kościoła katolickiego.To
malutkie państewko w samym sercu Rzymu ma od kilkunastu stuleci po dziś dzień
decydujący wpływ na życie miliardów ludzi na kuli ziemskiej.„Państwo Boga” to
nie tylko historia kształtowana w imię nauk głoszonych przez Chrystusa, to
także – a może przede wszystkim – liczne tajemnice, intrygi, manipulacje,
fałszerstwa, morderstwa na zlecenie, walka o władzę i ogromne operacje
finansowe. Z drugiej strony to kolebka dzisiejszej kultury europejskiej,
nieprawdopodobne bogactwo, najwspanialsze na świecie muzea i
tradycja.Fascynująca lektura odkrywająca najskrytsze sekrety zza watykańskich
murów.
W otchłani ludzkiej psychiki skrywa się niekiedy trudno dostrzegalna rządza
czerpania rozkoszy z zadawania bólu. Nie ma znaczenia czy sprawianie bólu jest
wymierzone w siebie czy w innych – najważniejszy jest bowiem efekt doznawania
rozkoszy. Widok ludzkiego cierpienia, wcześniej cicha obserwacja a po niej
analiza zachowań ofiar, ich „występków” i „grzechów”, dla tych nielicznych,
którzy potrafią przekroczyć granice cierpienia, stanowią rodzaj
niebezpiecznej, jakkolwiek wypełnionej rozkoszą gry. To gra na śmierć i życie,
gra na serio, gra, w trakcie której jedni zyskują nowe wcielenia a inni tracą
życie. To ona sprawia, że ci, którzy określają reguły gry noszą miano
„bestii”. Tropieniem takich przypadków zajmuje się Nepomucen Pawlak,
doświadczony detektyw, pracownik wydziału zabójstw, dawny stróż prawa, a
zarazem pijak, kobieciarz i życiowy nieudacznik. To właśnie jemu przypada w
udziale rozwiązanie zagadki „bestii”, mordercy, który w niezwykle wymyślny i
wyrachowany sposób unicestwia swoje ofiary. Uczestnicząc w naradzie
policjantów komendy wojewódzkiej, dowiadujemy się m.in. o spalonej żywcem w
pobliskim wesołym miasteczku kobiecie, zabiczowanym na śmierć drukarzu,
mężczyznach, którym ucięto głowy i doprawiono świńskie łby. Wraz z detektywem
bierzemy udział w sprawie „Smolarza”, człowieka, który wykorzystywał smołę w
celu oczyszczania ludzkich dusz, i którego „przypadek” nie daje spokoju nawet
detektywowi Pawlakowi. Wprawdzie Smolarz przesiaduje w klinice
psychiatrycznej, ale każdy z bohaterów biorących udział w sprawie ma
nieodparte wrażenie, że w zadawaniu cierpienia i bólu jego macki sięgają poza
szpitalne mury. Nic nie jest tym, czym się zdaje na początku. W toku
rozpaczliwego śledztwa podążamy szlakiem nieoczywistych powiązań, które
prowadzą do niewielkiej zakrystii. Doświadczyć gniewu człowieka, który stawia
się na miejscu Wielkiego Inkwizytora, człowieka czującego, że wymierza karę w
imię boskiego prawa i najwyższego dobra zarazem – oto największa z udręk.
Nic nie robić bez poczucia winy? Czy to w ogóle jeszcze jest możliwe? W
dzisiejszym świecie, który nam tyle oferuje? W czasach kiedy społeczna presja,
by osiągać w życiu wciąż więcej i więcej jest tak silna? O tym, że umysł i
dusza potrzebują ciszy, chwil jałowego biegu, zwykłej bezczynności,
filozofowie wiedzą, przypomina Ulrich Schnabel, już od dawna, a od pewnego
czasu prawdę tę odkrywa także nauka. W społeczeństwie przyśpieszenia i
permanentnej komunikacji wszystkich ze wszystkimi chwile wytchnienia są
niezwykle cenne, pisze Schnabel. I uświadamia nam na nowo, że od słodkiego
nicnierobienia zależą nie tylko nasza kreatywność i pomysłowość to także
szansa, aby poznać samych siebie, odnowić swoją siłę woli. Przyznaje, że nie
jest łatwo uwolnić się od nacisków otoczenia, które oczekuje, że nieustannie
będziemy dyspozycyjni, skoro to możliwe. Dlatego stara się nam udzielić jak
najlepszej rady w sprawie leniuchowania. Czy okaże się pomocna? Czy dzięki
książce rozpoznamy dręczące nas problemy? Przekonajmy się o tym sami.
