Dariusz Faszcza Livres

Monografia dotyczy podejmowania decyzji w niemilitarnych zdarzeniach nadzwyczajnych. Dążąc do nadania pracy w miarę uniwersalnego charakteru, nie sprecyzowano charakteru szczebla władzy rządowej czy samorządowej, regionu kraju, jak również charakteru niekorzystnego zdarzenia. Są one trudne do jednoznacznego zdefiniowania chociażby dlatego, że każda sytuacja (zdarzenie) jest specyficzne, wprost niepowtarzalne. Fakt ten jest główną przesłanką, że w publikacji nie ma jednoznacznych rozwiązań; nie ma odpowiedzi na pytanie: jak postępować w danej sytuacji. W zamian za to zawarto szereg propozycji postępowań licząc na to, że dany decydent twórczo wykorzysta przedłożone sugestie w odniesieniu do konkretnej sytuacji decyzyjnej. Do niej też zastosuje odpowiednie metody, np. ukierunkowane na tworzenie wariantów decyzji i to nie tylko podczas zdarzeń nadzwyczajnych, ale również w trakcie kryzysu i sytuacji kryzysowej, czyli podczas zdarzeń gdy zagrożone jest zdrowie, życie, dobra materialne czy też środowisko naturalne.

Utrzymywanie dyscypliny należy do najważniejszych aspektów funkcjonowania każdego wojska, stąd też brak syntezy poświęconej temu zagadnieniu może budzić szczególne zdziwienie, a zarazem uzmysławiać konieczność jej napisania. Autorzy podjęli się wypełnienia tej luki, prezentując rozwój europejskich koncepcji dyscyplinarnych od starożytności po wybuch I Wojny Światowej. Dostrzegając utrzymujący się aż do wojen napoleońskich dominujący wpływ fascynacji antykiem, wyszczególnili cztery kluczowe zjawiska determinujące rozwój disciplina militaris: wykształcenie się legionów rzymskich, reformy orańskie, powstanie modelu pruskiego i rewolucję francuską. Autorzy skupili się przede wszystkim na praktyce, w pełni zdając sobie sprawę z okoliczności, że zapewnienie prymatu analizie regulaminów doprowadziłoby do wypaczenia obrazu zjawiska poprzez postawienie znaku równości pomiędzy wizją prawodawców a stanem faktycznym. Z tego względu zwrócili szczególną uwagę na problematykę społeczno-kulturową, starając się nakreślić szerszy aspekt zachodzących przemian, a jednocześnie wskazać pokutujące w historiografii mity.

Wojna serbsko-bulgarska 1885 roku. Studium polityczno-wojskowe