kard. Gianfranco Ravasi Ordre des livres

Zbiór psalmów stał się uprzywilejowanym tekstem mesjańskiej i liturgicznej modlitwy chrześcijaństwa. XVIII-wieczny komentator, Antoine Calmet, porównał Psałterz do barwnego gobelinu o wyraźnie zarysowanych i wyznaczonych obszarach, które nazwano później gatunkami literackimi. W postaci hymnów, które o nic nie prosząc, wysławiają jedynie Boga z powodu Jego wielkiej chwały, psalmy przeplatają się często z okrzykiem skargi, bólu, rozdarcia wewnętrznego. Aby poznać ten mikrokosmos konieczna jest poważna praca badawcza, gdyż psalmy są nie tylko utworami mistycznymi i teologicznymi, ale często również pieśniami o wysokiej wartości poetyckiej, pełnymi błyskotliwych symboli, żywych i złożonych wyrażeń literackich. Po stuleciach badań egzegetycznych, które wytwarzały wyrafinowane narzędzia analityczne, z coraz większym powodzeniem odkrywamy skarby ukryte w tych pieśniach. W dziele tym Gianfranco Ravasi chce dokonać bilansu tych badań, ukazać całe światło, jakie zostało rzucone na utwory Psałterza.

Dziś budzę się i coś szepcze mi w głowie: pisz. Tak intrygująco zaczyna się książka Aleksandry Koniecznej. Ale nie jest to biografia, jakich wiele na rynku. Tu dzieje się coś magicznego. Efemeryczne sceny, kadry z życia wybitnej polskiej aktorki, która zasłynęła z niezapomnianych kreacji teatralnych i filmowych. Zaprasza nas do swego świata, ale nie pokazuje wszystkiego. Wprowadza za kulisy teatru, życia i duszy. Intrygujący język, niepowtarzalny styl. Sceny opowiedziane przez wrażliwą i nieodgadnioną kobietę. Spotkanie Oli Koniecznej, to dla mnie, zawsze święto. Oglądanie jej w filmach, jest jak obracanie kolorowego kalejdoskopu. W każdym jest zupełnie inna, z ról drugoplanowych, od niechcenia, robi role pierwszoplanowe, bo ma wielki, widoczny z daleka aktorski talent. Hipnotyzuje nim od pierwszej, do ostatniej chwili filmu. W życiu jest wesołą wiewiórką, w pracy, profesjonalnym kameleonem. Bardzo polecam jej pełną zakamarków, szczerą jak autorka, książkę. Hanna Bakuła Ola, Oleńka... Kobieta kameleon... Wybitna aktorka, wspaniała kobieta... Radością ma jest poznanie Jej bliżej, zarówno zawodowo, jak i prywatnie... Aneta Hickinbotham

Analiza historii siedmiu Kościołów nowotestamentowych odsłania ich różnorodną rzeczywistość - są one także odzwierciedleniem świetności i biedy doświadczanych przez nasze współczesne wspólnoty. Ze Wstępu Autor, kreśląc prawdziwe oblicza pierwszych wspólnot chrześcijańskich, zaprasza do zaakceptowania dzisiejszego Kościoła - z jego wzlotami i upadkami, do wiary w Kościół, który jest miejscem Boga. Stwórca idzie razem z człowiekiem przez życie. - Kościół Jerozolimski - Antiochia, Tesaloniki, Korynt - świat grecki - Kościół w stolicy imperium rzymskiego - Anonimowa wspólnota z Listu do Hebrajczyków - Wspólnoty w Azji Mniejszej

Na stronach tej książki proponujemy galerię portretów biblijnych. Pojawią się w niej święci, patriarchowie, prorocy, mędrcy, apostołowie i wiele skromniejszych postaci, naznaczonych ograniczeniami podobnymi do tych, jakie charakteryzują mężczyzn i kobiety wszystkich czasów, i krajów. Będą to postaci polityczne (król Achaz), ministrowie (Sebna i Eliakim) albo rzymscy urzędnicy cesarscy (Kwiryniusz i Publiusz); pojawią się także niewolnicy (Onezym). Będą portrety osób symbolicznych (Enoch, Hiob lub Magowie), a także osobnicy prawie nieznani (mędrzec Agur, prorok Agabos lub kłótliwe Ewodia i Syntycha). Autor ukazuje najważniejsze wartości Biblii związane z objawieniem Boga w historii tych wszystkich mężczyzn i kobiet. Pan nie jest nieczułym władcą, który usunął się do swoich złotych niebios, podobnie jak wiara nie jest zaproszeniem do odejścia z codzienności ku rzeczywistości mitycznej i mistycznej. Jest jeszcze inny wymiar tego orszaku prawie dwustu aktorów. Postacie pojawiające się na kolejnych stronach nie są uporządkowane alfabetycznie jak w słowniku. Ukazują się nam zgodnie z porządkiem niedziel, świąt i uroczystości roku liturgicznego, według potrójnego cyklu czytań biblijnych proponowanych w roku A, B i C. Ten szczególny porządek ma na celu zaprezentowanie w każdą niedzielę lub święto tej postaci z Pisma Świętego, która odsłoni temat tych dni, podejmuje zawarte w Biblii orędzie, przedstawi jego istotę i podkreśli moralną wymowę.

Ksiega ta naznaczona jest slynnym zdaniem Havel havalim... vanitas vanitatum, "marnosc nad marnosciami - wszystko marnosc" (1,2; 12,8). Jak pisal pewien egzegeta, po przeczytaniu owej piesni milczenia, nonsensu, starosci i mroku, tu i tam nacechowanej przeblyskami pogodzonej z losem "czytelnik nie odchodzi maly, lecz dojrzaly lub gotowy, by nim sie stac".

W Psalmach Bóg modli się razem z człowiekiem. Z pewnością także dlatego Kościół od początku swego istnienia odnajduje w nich oddech dla swojej modlitwy. To dlatego także Psalmy są umiłowaną modlitwą wielu wierzących. Każdy może odnaleźć w nich swoje życie. Opowiadają Bogu o naszym stanie duszy, o naszych radościach i łzach. Opowiadają o Bogu w naszym życiu. Uczą zbliżania się do Boga z sercem czystym i obciążonym. Są modlitwą, która oczyszcza i przemienia.