Osią problematyki podejmowanej w książce jest interpersonalna koegzystencja, rozumiana jako pole budowania więzi między podmiotami wzajemnie afirmującymi swoją ontyczną i aksjologiczną bezprecedensowość. Istnieje łącznik, nadający książce spójność, jako wspólny, nadrzędny, patronujący jej punkt odniesienia. Ów łącznik – prawda, bo ją mam na myśli, cokolwiek by się za tym słowem skrywało lub odsłaniało – jest pojęciem, czy nawet metapojęciem, arcyfilozoficznym, szczególnie wyróżniającym i legitymizującym filozoficzny dyskurs, nadającym mu specyficzną dla filozofowania rangę i ukierunkowującym go na właściwy filozofii cel. Niewątpliwie mamy do czynienia z oryginalnym ruchem myśli, z próbą krytycznego zrewidowania fundamentalnych projektów rozumienia zadomowionych w filozoficznej tradycji. Z recenzji prof. nadzw. dr. hab. Witolda Glinkowskiego (UŁ)
