zbiorowy Livres

Czy mamy prawo wykorzystywać zwierzęta w eksperymentach? Czy w jakiejkolwiek ustawie są wzmianki o tym, że takie badanie jest wymagane, aby produkt mógł wejść do obiegu na rynek (chyba że to lek lub chemikalia)? Czy są sprecyzowane metody, jakimi dany środek ma zostać przebadany, aby mógł się znaleźć w sprzedaży? Co tak naprawdę daje ludzkości jakikolwiek test na zwierzęciu? Jaka jest świadomość społeczna na temat tego, co się robi ze zwierzętami – nie tylko w laboratoriach, ale też np. w hodowlach i rzeźniach? Czy zwierzęta mają duszę i samoświadomość? Jakie relacje łączyły i łączą ludzi ze zwierzętami? Czy zwierzęta mają jakieś prawa? Czy ktoś o te prawa walczy? Jako redaktorzy książki mamy nadzieję, że na te i inne pytania znajdziesz odpowiedź w naszej publikacji, bowiem, jak już twierdził Konfucjusz, „Człowiek, który zadaje pytanie, jest głupcem przez minutę. Człowiek, który nie zadaje pytań, jest głupcem przez całe życie”.

Kolejne wydanie Przypadków kryminalnych nawiązuje do filmowej postaci Dextera. Człowieka, który służąc w Policji, w bardzo kontrowersyjny sposób zajmował się zwalczaniem przestępczości, eliminując tych zabójców, których nie pozwalały osadzić w więzieniu procedury, i tych, których obejmowała ciemna liczba przestępstw, a więc pozostawali nieuchwytni. Oczywiście tylko pozornie byli nieuchwytni, gdyż Dexter skutecznie wykrywał i zabijał złych ludzi. Nie czynił tego jednak, przestrzegając procedur postępowania karnego, które zachowywał za to podczas oficjalnej pracy technika kryminalistyki. Kierował się ustalonym wcześniej z ojczymem Harrym własnym kodeksem. Czy jego zachowanie może być usprawiedliwione? Teksty specjalistów kryminalistyki pomogą w uzyskaniu odpowiedzi.

Recenzja: prof. zw. dr hab. Kazimierz Wolny-Zmorzyński Piotr Łuszczykiewicz Okruchy i okruszki (PRL-owskiej) codzienności /fragment/ Książek ze wspomnieniami z życia w minionym systemie ukazało się bez liku. Eksplorujący ów temat autorzy poruszali się po różnych piętrach swojej egzystencji: zawodowej, prywatnej, a nawet bardzo intymnej. Odmienne również były ich oglądy – od zaangażowanych w reżim, przez sprzyjające mu mniej lub bardziej, niezaangażowane, aż do radykalnie opozycyjnych. Opisy te miały rozmaite – by tak rzec – ramy kompetencyjne: bywały naukowe, leksykonowe, popularyzujące, koniec końców na wskroś osobiste i pozbawione aspiracji do jakichkolwiek uogólnień. Obok wyznań polityków i działaczy, koncesjonowanych PRL-owskich celebrytów, ludzi jakoś tam rozpoznawalnych pojawiały się publikacje lub antologie z głosami osób bez publicznych nazwisk, pochodzących ze wszystkich kręgów społecznych. Chęć opowiedzenia o sobie, zwłaszcza o własnej młodości, jest bowiem przemożna i trudno ją powstrzymać, jeżeli nadarzy się okazja. Nie trzeba, notabene, szukać dowodów w księgarniach czy bibliotekach, wystarczy posłuchać rozmów, a może raczej monologów przy wspólnym stole, jednoczącym najmniejszą nawet wspólnotę, przekraczającą choćby o jedną osobę wymiar małżeńskiego lub partnerskiego związku.

Zeszyt dwulatka powstał we współpracy z pedagogiem. Zadania są dopasowane do grupy wiekowej. Książeczka wspomaga zdobywanie i utrwalanie wiedzy oraz nowych umiejętności. Dzięki Zeszytowi dwulatka dzieci poznają świat, wzbogacają słownictwo, uczą się logicznego myślenia, ćwiczą koncentrację oraz przygotowują się do nauki czytania i pisania.