Sołowianiuk Paulina Livres

Książka przybliża postać i koleje życia Izabeli Czajki-Stachowicz, gwiazdy modnych, przedwojennych kawiarni i salonów warszawskich, muzy pisarzy i malarzy, zaprzyjaźnionej z bohemą Paryża, Wiednia, Warszawy, podróżniczki, dziennikarki i pisarki, barwnej postaci wybijającej się na tle szarej, socjalistycznej rzeczywistości Polski lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Obecnie trochę zapomniana, żyjąca już tylko w legendzie i literackiej anegdocie, na nowo przypomniana zachwyca witalnością, śmieszy stylem bycia, wzrusza poplątanymi losami, przywołuje swą osobą i twórczością czasy choć niedawne, bezpowrotnie minione.

Dziś o spirytyzmie mówi się z rzadka, przywołując go jako przykład naiwności minionych generacji i kuriozum na zawsze zażegnane. To, co wówczas, w XIX wieku było nową prawdą, uznaje się za niepozbawiony śmieszności przesąd. Tymczasem o epoce namiętnej duchowości, w której zjawy były niemal tak ważne jak wynalazki, warto opowiedzieć z należnym jej szacunkiem. Zwłaszcza że kluczowymi dla jej rozwoju postaciami byli ci, którym bynajmniej nie zbywało ani na powadze, ani na elitarności – pisarze, artyści, politycy, wojskowi… Ci, którzy aktywnie kształtowali wówczas polską kulturę, tradycję i wartości oraz nadawali ton czasom, o jakich zwykło się wspominać tak z podziwem, jak rozrzewnieniem.