José Antonio Primo de Rivera ( 1903-1936) był najstarszym synem dyktatora Hiszpanii z lat 20-tych XX wieku generała Miguela Primo de Rivery. Był osobowością barwną, krwistą, wieloznaczną i intrygującą pod wieloma względami. Próbował połączyć lewicową wrażliwość społeczną z prawicowym umiłowaniem hiszpańskiej tradycji. On sam powiedział pamiętne słowa że bogaci go nie lubią a biedni go nie rozumieją. W 1933 założył Falange Española (FE), opartą na narodowo-syndykalistycznej ideologii. Do wybuchu wojny Falanga nie miała większego znaczenia politycznego, skupiając się na działalności społecznej i akcjach bezpośrednich. W wyborach 1936 r. zdobyła jedynie 0,7% głosów, ale po zwycięstwie czerwonego Frontu Ludowego, partia zaczęła zyskiwać na znaczeniu, osiągając w lipcu 1936 r. liczbę 40 tysięcy członków. Jose Antonio został zamordowany przez czerwonych po sfingowanym procesie w listopadzie 1936 w Alicante. Tadeusz Zubiński ur. 1953 w Suchedniowie, pisarz, tłumacz, krytyk, eseista, literacki dysydent, stypendysta rządów RP i Republiki Łotewskiej. Mieszkał na Litwie i na Łotwie, w Czechach, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Liczne przykłady z jego polszczyzny jako wzorcowe znalazły się w Korpusie Języka Polskiego. Autor wielu powieści i książek o tematyce historycznej, m. in. „Generał Franco i jego Hiszpania 1892-1975, Biografia niepoprawna politycznie ”,„El Rey- Król Juan Carlos I i jego Hiszpania”, „Hiszpańska Wojna Domowa 1936-1939”, „Błękitna Dywizja. Hiszpańscy sojusznicy Hitlera”. Laureat wielu konkursów i wyróżnień. ń.
Zubiński Tadeusz Livres




Czechy egzotyczne? Ano właśnie tak, wiele zaskoczeń spotyka nas po drugiej stronie Sudetów. Czy Wiemy, że do 26 marca 1939 r. w Czechosłowacji obowiązywał ruch lewostronny? Czy wiemy, że I Republikę Czechosłowacką ogłaszano pod biało-czerwonym sztandarem, identycznym jak nasz polski, niebieski trójkąt symbolizujący słowacką górę to uzupełnienie późniejsze, dopiero po dwóch latach istnienia republiki, dodany ugodowo pod naciskiem rozgoryczonych Słowaków i Morawian, gdyż ta barwa niebieska występuje na ich flagach i proporcach. Fragment książki
Niniejsza biografia jest czymś niezwykłym: widać od razu, że jest ona napisana przez pisarza i znawcę iberyjskiego kręgu kulturowego. W niej Tadeusz Zubiński podaje kontekst mało poza Hiszpanią znany, razem z własną, wyrazistą i niezwykle żywą interpretacją niewiarygodnego życia króla Juana Carlosa I oraz współczesnej historii kraju Cervantesa. Amelia Serraller, slawistka i badaczka madryckiego Uniwersytetu Complutense
Wojnę domową w Hiszpanii uważa się powszechnie za prolog II wojny światowej, głównie z powodu wykorzystania na polu walki nowych taktyk i typów broni. Półwysep Iberyjski stał się poligonem doświadczalnym dla wojsk faszystowskich i republikańskich. Po raz pierwszy strategia toczenia wojny oparta została na użyciu czołgów i lotnictwa, a bombardowania były wymierzone w ludność cywilną. Zbrodnie wojenne popełnione przez obie strony wstrząsnęły światową opinią publiczną. Wojna domowa w Hiszpanii podzieliła cały kontynent na wzajemnie zwalczające się obozy. Dla mocarstw europejskich Hiszpania stała się miejscem starcia dwóch totalitaryzmów: III Rzeszy i ZSRR, była także ostatnią próbą utrzymania pokoju na kontynencie. Koniec walk w Hiszpanii obwieścił nadejście nowego konfliktu, który całkowicie zmienił postrzeganie wojny w świadomości całego świata. Książka Tadeusza Zubińskiego jest nowym spojrzeniem na konflikt, którego skutki Hiszpanie odczuwają do dziś.