Mich Włodzimierz Livres

Publikację tę uważam za bardzo ważną, podstawową dla wiedzy o kulturze zarówno lokalnej, jak i globalnej, opracowaną z imponującą erudycją, syntetycznym rozmachem oraz znawstwem światowej i polskiej literatury przedmiotu [...]. Włodzimierz Mich prowadzi konsekwentnie - krok po kroku - swojego czytelnika od zagadnień najogólniejszych (teoria opozycji oralność - piśmienność, poprzez [...] rozważania o relacji ogólności i umysłowości (a właściwie mentalności) [...] do rozdziałów omawiających problematykę narracji i memoryzacji oraz zagadnienie kreatywności w kontekście piśmienności. Odnoszę się z uznaniem do całego tego wywodu - autor wprawia w podziw bogactwem kontekstów, które przywołuje. Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Mencwela

Prezentowana monografia wpisuje się w szereg prac odsłaniających treść i znaczenie - niekiedy bardzo oryginalnych - dokonań polskich myślicieli politycznych doby międzywojnia, wyróżnia się na tle rozpraw ogólniejszych, komparatystycznych zwłaszcza, dotykając jednego z zagadnień prezentowanych przez Autora lub ukazujących rozbieżności poszukiwań prowadzonych przez polskich zachowawców tego okresu; wyróżnia ją wnikliwość prezentacji niemal wszystkich wątków pojawiających się w tekstach publikowanych na łamach 'Naszej Przyszłości'. Wnikliwa i rzetelnie przeprowadzona analiza postulatów i argumentów rozwijanych przez grupę polskich 'realistów politycznych', zachowawców i 'państwowców' dostarcza treści do przemyśleń, które mogą być także dzisiaj udziałem licznych czytelników monografii. Warto polecać ją nie tylko historykom polityki i myśli politycznej, ale także historykom, socjologom i filozofom i to zarówno nauczycielom akademickim i studentom, jak i osobom spoza środowiska akademickiego.

Monografia autorstwa Włodzimierza Micha 'Prolegomena do historii komunikacji społecznej, t. 1: O komunikacji' jest ważnym autorskim projektem będącym częścią wielkiego przedsięwzięcia naukowo-dydaktycznego i wydawniczego. Autor publikacji, jako historyk z wykształcenia i samouk w zakresie omawianych spraw i zagadnień, podjął się działa, które będzie stanowić - ważną na rynku wydawniczym w Polsce - całość historii komunikacji społecznej przedstawioną w szerokim kontekście teorii informacji, teorii komunikowania społecznego i teorii mediów. Publikacja jest monografią syntetyczno-źródłową opracowana według przemyślanej metodologii opartej na głównej idei i kluczu ragulatywnym pracy: pokazywania historii komunikacji społecznej w jej problemowym kontekście. Ważną i mocną z perspektywy odbiorcy stroną pracy jest jej narracyjno-wykładowy styl, w którym osobiste doświadczenia dydaktyczne i badawcze Autora, często nieukrywane osobiste odniesienia, wstawki i komentarze łączą się z przedmiotową wiedzą ilustrowaną praktycznymi przykładami. Z recenzji ks. prof. dr. hab. Michała Drożdża

Niniejszy tom jest drugim z czterech mających się składać na 'Prolegomena do historii komunikacji społecznej'. Jest to więc kolejny etap szerzej zakrojonego przedsięwzięcia. W niniejszym tomie Autor prezentuje swój sposób traktowania historii komunikacji: omawia paradygmat determinizmu technologicznego, a także trudności, jakie napotyka w trakcie pisania wykładu.

ublikacja Włodzimierza Micha, to efekt szerokiego przedsięwzięcia badawczego o charakterze rekonstrukcyjno-krytycznym związanego z dziejami komunikacji człowieka, które nie ma charakteru apodyktycznego, ale problematyczny. [] Istotą dającą bezprecedensową wartość tego typu badaniom i postawie metodologicznej jest krytyczny stosunek do wcześniejszych ustaleń w tej dziedzinie nauk o komunikowaniu, które nierzadko wbrew ich twórcom stały się wręcz wiedzą absolutną, a nawet metafizyczną, prowadzącą w praktyce z pobudek politycznych czy świadomowościowo-dogmatycznych do szeregu antynomii w rozumowaniach, opisie interpretacji badanych zjawisk, wykluczając rzetelną wiedzę na ich temat, podnoszącą przecież jakość życia. [] Włodzimierzowi Michowi udało się sformułować bardzo ciekawą płodną teoretycznie, ale również w sferze praktyk komunikacyjnych choć krytyczną wizję komunikacji człowieka, która zakotwicza go w świecie społeczno-kulturowym i przyrodniczym, jednocześnie determinując miękko jego człowieczeństwo na kolejnych etapach jego humanizacji. Publikacja ma walory nie tylko stricte naukowe, ale może być znakomitym podręcznikiem akademickim do studiów nad komunikowaniem. Z recenzji prof. dr. hab. Ignacego S. Fiuta