Tulipanka powstała jako kreacja utalentowanej ilustratorki Ewy Zielińskiej. Obraz baletnicy wśród kwiatów napotkała w internecie Katarzyna Ducros, autorka opowiadań, organizatorka warsztatów i popularyzatorka literatury, która na podstawie wizerunku małej istoty zbudowała jej historię, nadała także imię i wzbogaciła o nietuzinkową osobowość. Owocem współpracy jest niezwykła historia o imponującym rozmachu – od początków Wszechświata, poprzez formację Ziemi, aż do ogrodu ilustratorki, w którym zainspirowana bogactwem natury postanawia stworzyć Tulipankę. Jednocześnie opowieści wprowadzają młodszych czytelników w świat barw, malarstwa, niczym nieskrępowanej kreatywności i pasji tworzenia. Pierwsza z cyklu, pięknie zilustrowana historia opowiada o powstaniu koloru pomarańczowego i pierwszym spotkaniu twórczyni z roztańczoną istotką. Znajdujące się w książce kolorowanki zachęcają z kolei do kolorowej ekspresji, podkreślając walor nieograniczonej dziecięcej wyobraźni.
Katarzyna Ducros Livres


Wojna jest odrębną dziedziną znaczenia, wyrwaną z codzienności tak dalece, że każde doznanie wojny i codzienności stanowi dla poddanej mu jednostki szok poznawczy. Ta nieciągłość doświadczenia powoduje wyrwę w jednostkowej tożsamości, ranę, która zmienia się w traumę. Powojenne traumy jednostkowe jak również traumy wynikające z powrotu do domu najczęściej dotyczą całych pokoleń żołnierzy. Weterani połączeni wspólnym doświadczeniem tworzą wspólnoty braterskie, w których zapoczątkowany zostaje proces uspołecznienia traumy. W społeczeństwie stanowią oni szczególne grupy nosicielskie, rozprzestrzeniające narrację o doświadczeniu traumy m.in. za pomocą dzieł kulturowych takich jak filmy, literatura czy dzieła sztuki wizualnej. Uwspólnotowione doświadczenie traumy i winy wywołuje konflikt pamięci społecznej oraz rozbieżne wizje przeszłości. Czarne światło opisuje proces tworzenia się powojennych traum jednostkowych i zbiorowych na przykładzie najnowszej historii Stanów Zjednoczonych.