MACIEJ GDULA Livres

Dr hab. Maciej Gdula, socjolog z Uniwersytetu Warszawskiego zajmujący się klasami społecznymi, proponuje nowe ujęcie rządów PiS jako zjawiska wymykającego się szufladce populizmu. Na podstawie badań przeprowadzonych w ostatnim roku wyjaśnia tajemnicę sukcesu Prawa i Sprawiedliwości i wskazuje na anachroniczność stosowania dziś wobec PiS kategorii, za pomocą których krytykowano pierwszy okres rządów partii Jarosława Kaczyńskiego – 2005–2007. Wskazuje też kluczowe dla zmierzenia się z PiS-em tematy. Tłem dla tych rozważań są przemiany polskiego systemu klasowego i konstrukcji sfery publicznej.

Kultura współczesna nie jest nieskończenie zmienna i wieloznaczna. Oferuje nam rozmaite narzędzia do radzenia sobie z niemożliwością ustanowienia trwałych i stabilnych relacji społecznych. Książka ta to rekonstrukcja odmiennych sposobów radzenia sobie z doświadczoną powszechnie trudnością uporządkowania relacji intymnych.

We współczesnej krytyce społecznej można wyróżnić dwie tradycje. W tradycji uspołecznienia punktem wyjścia w myśleniu o społeczeństwie są relacje między podmiotem a światem przedmiotowym. W tradycji kompozycyjnej wychodzi się od zróżnicowanych społecznych aktorów i bada, jak łączą się ze sobą. Niesie to daleko idące konsekwencje, jeśli idzie o stawki krytycznego myślenia i definiowanie perspektyw zmian społecznych. Pytania krążą albo wokół autonomii, autentyczności i wyzwolenia ze złudzeń ideologii albo dotyczą kwestii partycypacji, dostępu i bezpieczeństwa. Maciej Gdula analizuje koncepcje najważniejszych współczesnych teoretyków – Slavoja Žižka, Pierre’a Bourdieu, Judith Butler, Michela Foucaulta, Ernesto Laclau i Brunona Latoura – pokazując, na jak różne sposoby rozumie się dziś krytykę społeczną i jak różne zadania się przed nią stawia.