Monika Gmurek Livres

Autorka odsłania ten aspekt medializacji polityki, jakim jest swoista „spółka” mediów i polityków w instrumentalnym posługiwaniu się problematyką przestępczości zorganizowanej (jako pretekstem i narzędziem rozgrywek prowadzonych niekoniecznie w interesie ogólnospołecznym). Tytułowy „układ medialno-polityczny” interpretowany jest jednak nie w kategoriach teorii spiskowych, lecz jako zbieżność interesów powodująca synchronizację lub nieprzypadkowe następstwo działań. Z recenzji dr. hab. Mirosława Karwata

Czy państwo, nie będąc bytem realnym, posiada władzę do eliminowania tendencji do upolityczniania Policji, CBA i prokuratury? Czy zasada prawna apolityczności zyskała swą polityczną rangę, stając się nośnym i wygodnym hasłem, koniunkturalnie uniemożliwiającym eksplorowanie związk�w między działaniami politycznymi a służbami i prokuraturą? Czy doszło do legislacyjnie sformalizowanego obowiązku uwzględniania przesłanek pozaprawnych, stanowiących pochodną politycznych pogląd�w os�b sprawujących dane funkcje? Czynności operacyjno-rozpoznawcze nie w każdym zakresie mogą być usprawiedliwione bezpieczeństwem. Ukryte oznaczanie obywateli za pomocą numer�w znaczących oraz posługiwanie się informatycznymi, uproszczonymi charakterystykami jednostek jest prawdopodobne. Gdy konstrukcje normatywne są niewykonalne, pełne klauzul generalnych, prawo staje się iluzją. W konsekwencji mamy więc jedynie pozory ochrony.?To wnikliwa, wieloaspektowa i erudycyjna analiza podjętej problematyki. Liczne oceny własne i wnioski, obiektywizujące i zniuansowane, są zarazem wyraziste i przekonujące we wskazanej egzemplifikacji. Książka zasługuje na przeczytanie z uwagi na wysoką, bardzo dobrą ocenę wśr�d najlepszych i najbardziej istotnych pozycji z tematyki państwa prawnego. Jest to praca wartościowa i pożyteczna. Znacząco wzbogaca badania politologiczne polskiej demokracji, modernizacji państwa i społeczeństwa obywatelskiego? (z recenzji prof. zw. dra hab. Tadeusza Godlewskiego, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Wydział Politologii i Studi�w Międzynarodowych).?Już sam wyb�r tematu budzi uznanie i podobnie jest z przyjętym zadaniem badawczym oraz sposobem uporania się z nim. Kompetentnie i przejrzyście autorka obnaża chaos myślowo-pojęciowy i powierzchowność przesłanek obowiązującej urzędowej lub obiegowej terminologii. Potwierdza, że nie można trafnie rozwiązywać problem�w ustrojowych bez poważnej i kompetentnej refleksji teoriopolitycznej. Ukazuje pole dla rozmaitych nadużyć propagandowo-ideologicznych, jakie otwiera się w przypadku celowego bądź nieumyślnego niechlujstwa terminologicznego? (z recenzji prof. dra hab. Mirosława Karwata, Uniwersytet Warszawski Instytut Nauk Politycznych).�

W jaki sposób politycy budują „ułomność demokracji”, wzmacniając niewydolność służb i prokuratury? Jak zaprogramowanie „apolityczności” Policji, CBA i prokuratury przyczynia się do ciągłej podaży upolitycznienia? W jaki sposób uzależnienie karier funkcjonariuszy funkcyjnych od politycznych namaszczeń wytwarza normatywną bezbronność funkcjonariuszy niefunkcyjnych? Politycy, walcząc z układem, zmuszeni są do walki ze zdeformowanym i karykaturalnym odbiciem struktur państwa, które w praktyce współtworzą. Dążąc do badania wszystkiego ze względu na formę prawną, kompetencję i demokratyczną legitymizację, faktycznie przykrywają funkcjonalną erozję systemu pozorami demokracji i praworządności. Autorka przeprowadziła świetną rekonstrukcję rzeczywistości, w której politycy stają się demiurgami, zaś ona sama – konstruktem. Książka poświęcona jest kluczowemu obecnie problemowi nauki o polityce. Fundusze na rosnące koszty uprawiania zmediatyzowanej polityki politycy czerpią z biznesu. Objęcie steru rządów zależy natomiast od głosów wyborców. Jak nie zawieść sponsorów, a zarazem zjednać sobie żyjących z pracy rąk, często w szarej strefie, i za śmieciowe płace? Oto pytanie nagradzane – jeśli odpowiedź jest trafna – mandatem do rządzenia. W książce ukazano rolę języka polityki w grze i walce politycznej, spłycanie (jeśli nie degenerację) dyskursu publicznego przez samych polityków a zarazem dylematy funkcjonowania mechanizmów państwa demokratyczno-liberalnego. Dla zrozumienia wypowiedzi polityków potrzebny jest tłumacz z języka politycznego na język politologiczny. Autorka tej roli sprostała. Prof. dr hab. Tadeusz Klementewicz Uniwersytet Warszawski Autorka podjęła się rzadko wybieranego przez politologów zadania zastosowania pozornie „czysto abstrakcyjnych” kategorii do analizy i interpretacji konkretnych zjawisk politycznych. Zachowała przy tym niezbędny dystans poznawczy, obiektywizm, rzeczowość. Książka jest aktualna ze względu na żywotność autorytarnych, a zarazem manipulatorskich, tendencji i widoczne nawroty pewnych wzorców działania politycznego. Prof. zw. dr hab. Mirosław Karwat Uniwersytet Warszawski Książka ma znaczenie praktyczne i naukową wartość. Zagrożenie demokratycznego państwa prawnego jest realne mimo jego konstytucjonalizacji oraz zaawansowanego procesu normatywnej i instytucjonalnej konsolidacji. Znacząco wzbogaca ona badania politologiczne współczesnej polityki, jej mediatyzacji i groźnej dla obywatela kumulacji przejawów „miękkiego autorytaryzmu”. Prof. zw. dr hab. Tadeusz Godlewski Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu