Niklas Luhmann określa swoją koncepcję społeczeństwa jako radykalnie antyhumanistyczną. To nie człowiek komunikuje (się) stwierdza - tylko komunikacja komunikuje. Ale czym jest komunikacja i na czym polega autoreprodukcja systemów komunikacji? Niniejsza książka przedstawia socjologiczne i filozoficzne wątki Luhmannowskiej teorii systemów społecznych. Obok oryginalnego ujęcia nowoczesności, zagadnień z dziedziny socjologii polityki i socjologii religii znajdziemy w niej analizy teoriopoznawcze oraz propozycję nowego zdefiniowania podstawowego elementu tego, co społeczne. Książka ta jest zarówno cennym wprowadzeniem dla czytelnika jeszcze niezapoznanego z koncepcją Niklasa Luhmanna, jak i interesującym komentarzem dla czytelnika już zaprawionego w zawiłościach Luhmannowskich idei. Ten ostatni znajdzie tutaj dla siebie nie tylko ciekawą interpretację myśli socjologa z Bielefeld, lecz również twórcze rozwinięcie jego teorii. Z recenzji dr. hab. Karola Chrobaka
