Styl zakopiański był fenomenem w historii polskiej architektury i sztuki
użytkowej. Jego tw�rca ? Stanisław Witkiewicz ? na przełomie XIX i XX wieku, w
Zakopanem ? małej w�wczas wiosce pod Tatrami ? formułował teoretyczne zasady
swej nowej idei i projektował piękne, drewniane wille, obiekty sakralne i
rzemiosło artystyczne. Z Witkiewiczem wsp�łdziałali przedstawiciele polskiej
elity kulturalnej owego czasu, a także g�rale ? cieśle i snycerze, kt�rzy
wprowadzali w życie koncepcje artysty. To do ich właśnie, g�ralskiej
architektury i sztuki ludowej nawiązał Witkiewicz, tworząc swoje projekty i
dążąc do przekształcenia swych wizji w polski styl narodowy.
Wynalezienie lampy naftowej przez Ignacego Łukasiewicza dało początek nowej
epoce w dziejach cywilizacji. Obecnie, pomimo innych źródeł światła, do lamp
naftowych mamy ciągle ogromny sentyment. Zasadniczą część książki z serii
'Ocalić od zapomnienia' stanowi opis najbardziej charakterystycznych stylów
lamp w latach 1860-1920. Rozdział ten Autorka poprzedziła informacjami o
najdawniejszych sposobach oświetlenia, różnych rodzajach świeczników i lampach
oliwnych. Znalazły się także rozdziały poświęcone twórcy lampy naftowej i jej
producentom. Pewnym podsumowaniem jest ostatnia część publikacji - światło w
sztuce i literaturze. Książka, jak wszystkie tytuły z tej serii, jest bardzo
bogato ilustrowana. Zaprezentowane w niej lampy pochodzą z przebogatych
kolekcji prywatnych i muzeów: ukraińskich - we Lwowie, Olesku, Złoczowie,
Kołomyi i Borysławiu oraz polskich - w Krośnie, Bóbrce, Krasnymstawie,
Kozłówce i Wilanowie. Zasadniczy tekst uzupełniają: słowniczek i przysłowia
Szeroki przekrój działań artystycznych z obszaru Tatr od końca XVIII wieku do
dwudziestolecia międzywojennego, bogata szata graficzna, ponad 300 reprodukcji
najwyższej jakości – to wszystko tworzy najnowszy album Teresy Jabłońskiej.
Ukazująca się 21 grudnia książka „Sztuki piękne pod Tatrami” to pierwsza tak
obszerna publikacja ukazująca artystyczno-intelektualny fenomen Tatr i
Zakopanego. Książka spośród dotychczasowych wydawnictw albumowych poświęconych
sztuce „z kręgu Tatr” wyróżnia się rozmaitością dyscyplin artystycznych
(malarstwo, rysunek, grafika, fotografia, rzeźba oraz sztuka użytkowa). Teresa
Jabłońska w albumie „Sztuki piękne pod Tatrami” omawia najważniejszych
artystów zainspirowanych Tatrami i kulturą ludową tworzących od początku XIX
wieku do roku 1939 (m.in. Aleksander Kotsis, Jan Nepomucen Głowacki, Stanisław
Witkiewicz, Aleksander Schouppé, Walery Eljasz). Autorka także po raz pierwszy
prezentuje mniej znaną działalność przedstawicieli tzw. „Młodej Polski
Tatrzańskiej” – w tym również działalność fotograficzną taterników.
Zainteresowanie tematyką tatrzańską sięga początku XIX wieku i do dziś jest
ona przedmiotem licznych badań naukowych. Kult ojczystych krajobrazów, rosnący
od schyłku XVIII wieku, nasilił się w Polsce po utracie niepodległości. Wtedy
też były one traktowane jako niepodległa cząstka podzielonej ojczyzny i tym
samym stały się symbolem wolności. Dodatkowym impulsem do rozwoju ruchu
turystycznego w Tatrach okazała się później romantyczna moda na poznawanie
miejsc niezwykłych i nieznanych. Razem z autorką czytelnicy mogą prześledzić
rozwój „nurtu tatrzańskiego” w sztuce polskiej od jego momentu pojawienia się.
Należy jednak zaznaczyć, że ukazany tu obraz „tatrzańskiej” spuścizny
artystycznej jest rodzajem antologii mającej na celu pokazanie różnorodności i
bogactwa sztuki inspirowanej Tatrami i kulturą góralską. Większość dzieł
reprodukowanych w albumie pochodzi ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego im. Dra
Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, ale główną oś narracji tworzą również prace
pochodzące z kilku innych polskich muzeów, m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie
i Muzeum Narodowego w Warszawie. „Sztuki piękne pod Tatrami” to książka o
charakterze popularnonaukowym adresowana do miłośników sztuki, Tatr i
Zakopanego. Publikacja opiera się na badaniach autorki oraz na literaturze
przedmiotu zestawionej w bogatej bibliografii. Teresa Jabłońska (ur. 1944) –
historyk sztuki i długoletnia dyrektorka Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa
Chałubińskiego w Zakopanem. Przez wiele lat pracowała również w Muzeum
Zamojskich w Kozłówce, gdzie zajmowała się rzemiosłem artystycznym. W swoich
licznych pracach badawczych specjalizuje się w zagadnieniach związanych ze
sztuką ludową (od 1977 roku głównie podhalańską) i jej rozwinięciem w teorii i
realizacjach stylu zakopiańskiego. Dwujęzyczny album „Sztuki piękne pod
Tatrami” jest ukoronowaniem współpracy Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz
Muzeum Tatrzańskiego, w ramach której w 2015 roku uroczyście obchodzono dwa
wydarzenia: 60-lecie powstania Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz Rok
Witkiewiczów.
Szeroki przekrój działań artystycznych z obszaru Tatr od końca XVIII wieku do
dwudziestolecia międzywojennego, bogata szata graficzna, ponad 300 reprodukcji
najwyższej jakości – to wszystko tworzy najnowszy album Teresy Jabłońskiej.
Ukazująca się 21 grudnia książka „Sztuki piękne pod Tatrami” to pierwsza tak
obszerna publikacja ukazująca artystyczno-intelektualny fenomen Tatr i
Zakopanego. Książka spośród dotychczasowych wydawnictw albumowych poświęconych
sztuce „z kręgu Tatr” wyróżnia się rozmaitością dyscyplin artystycznych
(malarstwo, rysunek, grafika, fotografia, rzeźba oraz sztuka użytkowa). Teresa
Jabłońska w albumie „Sztuki piękne pod Tatrami” omawia najważniejszych
artystów zainspirowanych Tatrami i kulturą ludową tworzących od początku XIX
wieku do roku 1939 (m.in. Aleksander Kotsis, Jan Nepomucen Głowacki, Stanisław
Witkiewicz, Aleksander Schouppé, Walery Eljasz). Autorka także po raz pierwszy
prezentuje mniej znaną działalność przedstawicieli tzw. „Młodej Polski
Tatrzańskiej” – w tym również działalność fotograficzną taterników.
Zainteresowanie tematyką tatrzańską sięga początku XIX wieku i do dziś jest
ona przedmiotem licznych badań naukowych. Kult ojczystych krajobrazów, rosnący
od schyłku XVIII wieku, nasilił się w Polsce po utracie niepodległości. Wtedy
też były one traktowane jako niepodległa cząstka podzielonej ojczyzny i tym
samym stały się symbolem wolności. Dodatkowym impulsem do rozwoju ruchu
turystycznego w Tatrach okazała się później romantyczna moda na poznawanie
miejsc niezwykłych i nieznanych. Razem z autorką czytelnicy mogą prześledzić
rozwój „nurtu tatrzańskiego” w sztuce polskiej od jego momentu pojawienia się.
Należy jednak zaznaczyć, że ukazany tu obraz „tatrzańskiej” spuścizny
artystycznej jest rodzajem antologii mającej na celu pokazanie różnorodności i
bogactwa sztuki inspirowanej Tatrami i kulturą góralską. Większość dzieł
reprodukowanych w albumie pochodzi ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego im. Dra
Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem, ale główną oś narracji tworzą również prace
pochodzące z kilku innych polskich muzeów, m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie
i Muzeum Narodowego w Warszawie. „Sztuki piękne pod Tatrami” to książka o
charakterze popularnonaukowym adresowana do miłośników sztuki, Tatr i
Zakopanego. Publikacja opiera się na badaniach autorki oraz na literaturze
przedmiotu zestawionej w bogatej bibliografii. Teresa Jabłońska (ur. 1944) –
historyk sztuki i długoletnia dyrektorka Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa
Chałubińskiego w Zakopanem. Przez wiele lat pracowała również w Muzeum
Zamojskich w Kozłówce, gdzie zajmowała się rzemiosłem artystycznym. W swoich
licznych pracach badawczych specjalizuje się w zagadnieniach związanych ze
sztuką ludową (od 1977 roku głównie podhalańską) i jej rozwinięciem w teorii i
realizacjach stylu zakopiańskiego. Dwujęzyczny album „Sztuki piękne pod
Tatrami” jest ukoronowaniem współpracy Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz
Muzeum Tatrzańskiego, w ramach której w 2015 roku uroczyście obchodzono dwa
wydarzenia: 60-lecie powstania Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz Rok
Witkiewiczów.
Styl zakopiański był fenomenem w historii polskiej architektury i sztuki
użytkowej. Jego twórca - Stanisław Witkiewicz - na przełomie XIX i XX wieku, w
Zakopanem - małej wówczas wiosce pod Tatrami - formułował teoretyczne zasady
swej nowej idei i projektował piękne, drewniane wille, obiekty sakralne i
rzemiosło artystyczne. Z Witkiewiczem współdziałali przedstawiciele polskiej
elity kulturalnej owego czasu, a także górale - cieśle i snycerze, którzy
wprowadzali w życie koncepcje artysty. To do ich właśnie, góralskiej
architektury i sztuki ludowej nawiązał Witkiewicz, tworząc swoje projekty i
dążąc do przekształcenia swych wizji w polski styl narodowy. Teresa Jabłońska