Piotr Dzedzej Livres

Między miłością a literaturą Magiczne Wilno czasu buntu i młodych poetów. Maurycy, młody litewski szlachcic, który traci matkę w dniu narodzin i wychowuje się w podupadłym majątku razem z siostrą i załamanym po śmierci żony ojcem, wyjeżdża do Wilna. Tam przeżywa fascynację pogańską słowiańszczyzną i miłość do kobiety, która ją uosabia. Stawia też pytania o istotę polskiej tożsamości. Odpowiedź znajduje w poezjach starszego kolegi Adama Mickiewicza Tymczasem książę Adam Czartoryski chce wykorzystać przyjaźń z carem Aleksandrem dla dobra kraju i uniwersytetu w Wilnie. Czy jednak można być lojalnym wobec cara i Polski jednocześnie? Z kolei Tomasz Zan z przyjaciółmi filomatami piszą wiersze i pragną kształtować wileńską młodzież. Rodzi się polski romantyzm. Fascynujący obraz pokolenia naszych pierwszych buntowników na tle tętniącego życiem, poezją i miłością Wilna!

Natalia, panna rzeźnikówna, przyjeżdża do Warszawy na pensję, by uczyć się dobrych manier i znaleźć męża z wyższych sfer. Dzięki urodzie i pieniądzom ojca robi świetną partię: zostaje panią pułkownikową Kotubrycką. Ma wszystko, o czym może marzyć dama. Prawie. Los nie chce bowiem spełnić jej największego pragnienia… dać jej dziecka.Franciszka Ozorek, niepiśmienna dziewczyna ze wsi pod Ciechanowem, marzy o samodzielności. Rusza więc do wielkiej Warszawy, by zacząć pracę jako służąca. Trafia do pięknego domu państwa Kotubryckich. Los pułkownika, jego żony i Frani splecie się w sposób zupełnie nieoczekiwany.Jaką rolę w tej historii odegra urodzona na Syberii Tatiana Trubecka, która po babce szamance odziedziczyła nadprzyrodzone zdolności?Dorota Ponińska zabiera nas na przechadzkę po międzywojennej Warszawie, zwanej "Paryżem Północy". W swojej książce kreśli świat pełen kontrastów – od wielkiego blichtru po przerażającą nędzę, a robi to tak plastycznie, że jej opowieść jest jak podróż w czasie.

Pod względem liczby odejść z kapłaństwa Polskę wyprzedzają tylko Stany Zjednoczone. Dlaczego polscy kapłani odchodzą? Z powodu kobiety? Bo nigdy nie mieli powołania? Utracili pierwotne ideały w zderzeniu z rzeczywistością kościelną? A może przyczyny leżą jeszcze gdzie indziej? To nie jest książka usprawiedliwiająca odchodzących. To nie jest też książka, która ich potępia. To opowieść o ludzkich dramatach, o nie zawsze oczywistych i zrozumiałych wyborach. Jej bohaterami są zarówno idealiści, jak i cynicy. Szczęśliwi ojcowie rodzin i bezdomni. Ci, którzy zostali opuszczeni przez wspólnotę, i ci, którzy w nowej sytuacji odnaleźli Boga. Po prostu byli księża. Prawie 30 świadectw mężczyzn, którzy podjęli być może najtrudniejszą decyzję w ich życiu. Teksty pomagające zrozumieć zjawisko odchodzenia z kapłaństwa od strony duchowej i psychologicznej. Ta książka porusza równie mocno jak same odejścia. Wierzę, że wszyscy moi rozmówcy zasługują na współczucie, ale wiem, że wielu z nich może wcale nie wzbudzić sympatii. Ja sam nikogo nie oceniam. Ocenę pozostawiam tym, którzy czują się na siłach, aby to uczynić. ks. Piotr Dzedzej