Éloquences romantiques Les années de l’Arsenal (1824-1834)
- 268pages
- 10 heures de lecture
Rozprawa koncentruje się na historii retoryki w pierwszym romantyzmie francuskim, analizując dzieła Charlesa Nodiera, teoretyka retoryki i mówcę politycznego z czasów rewolucji francuskiej. Nodier, będący jednym z ojców francuskiego romantyzmu, inspirował takich twórców jak Victor Hugo, Alfred de Vigny i Alfred de Musset, którzy debiutowali w jego paryskim salonie literackim. Autorka bada, jak wizja romantycznej elokwencji Nodiera wpłynęła na młodych romantyków oraz jak retoryczne rozumienie gatunkowości kształtowało ich praktykę literacką. Rewolucja francuska zlikwidowała nie tylko formy życia politycznego, ale także literackiego, a wraz z nadejściem dziewiętnastego wieku zakończył się klasycystyczny paradygmat belles-lettres. Krytycy, inspirowani Hugo, postrzegali nowoczesną literaturę jako konfliktującą się z retoryką. Monografia kwestionuje tę opinię, analizując dzieła Nodiera oraz pisarzy z jego kręgu. Lektura ich pism ukazuje, jak przejście od klasycystycznej retoryki do romantycznej elokwencji otworzyło drogę do modernité littéraire. Z recenzji prof. dr hab. Magdaleny Wandzioch: „Książka napisana jest pięknym, literackim językiem […], jest to pozycja wybitna, wypełniająca lukę w badaniach nad retoryką okresu romantyzmu”.
