Jarosińska Izabela Livres

Publikacja ma ogromną wartość jako dokument o czasach, w których pisane były listy. Pozwoli zapoznać się - zwłaszcza młodszym czytelnikom - jak pisało się w latach 80. do osób uwięzionych z powodów politycznych dbając o to by list, cenzurowany przez władze więzienne, dotarł do adresata i jednocześnie przekazał mu prawdziwe informacje o sprawach istotnych, sytuacji w kraju itp. Jest to świetny przykład języka ezopowego funkcjonującego w środowiskach inteligenckich w PRL. Wśród autorów są wybitni pisarze i uczeni, zatem mają one, obok wartości dokumentarnej, wartość literacką.

Moda – z francuskiego la mode, od łacińskiego modus, czyli sposób – wedle różnych słowników to obok zmian by tak rzec konfekcyjnych, również „sposób życia”, „szczególny sposób postępowania”, „zwyczaj przemijający”. Linde dodaje: „wszczęty od znacznych, naśladowany przez niższych”, co uderza nieprzemijającą trafnością. Ta książka nie będzie zatem jeszcze jedną (a jest ich naprawdę dużo) historią dziewiętnastowiecznej konfekcji i galanterii. MODA POLSKA & ROMANTYCZNA to szyld, pod którym mieści się i sama garderoba i różne możliwości objaśnienia jej funkcji. Innymi słowy: będzie tu o tym, CO – w rezultacie świadomych wyborów – noszono, oraz JAK i DLACZEGO noszono TO właśnie. A jeszcze prościej: co Polacy, zarówno ci w kraju, jak i tamci na wygnaniu, komunikowali światu oraz sobie wzajem poprzez swe ubiory. I jak to było, że sposób ubierania się implikował sposób życia, a nie odwrotnie.

Książka Izabeli Jarosińskiej o Złym jest jedyną pracą o tej powieści pisaną z punktu widzenia historyka literatury, będącego swego rodzaju świadkiem epoki. Autorka umiejętnie wykorzystuje własną pamięć z lat wczesnej młodości, a także ujawnia świetną znajomość realiów warszawskich sprzed kilkudziesięciu lat. […] Książka ma formę swobodnego eseju, zresztą zawsze trzymającego się faktów; jest przeznaczona dla szerszej publiczności, czemu sprzyjają jej niekwestionowane walory literackie. Z recenzji Michała Głowińskiego Zły. Instrukcja obsługi to książka „niespiesznego przechodnia”, kogoś, kto z wdziękiem przechadza się po historii literatury, umie kojarzyć pozornie odległe fakty i ciekawie opowiadać. I kogoś, kto umie uważnie, bardzo uważnie czytać; pozostaję pod jej dużym wrażeniem. Z recenzji Marka Bieńczyka