Esprit Livres

Ogień Ducha Świętego to jedno z najważniejszych dzieł rosyjskiej duchowości. Stanowi zapis rozmowy, jaką ze św. Serafinem z Sarowa, o którym mówi się, że jest dla prawosławia tym, czym św. Franciszek z Asyżu dla chrześcijaństwa zachodniego, przeprowadził jego wierny uczeń Mikołaj Aleksandrowicz Motowiłow (1809–1879). Serafin w rozmowie wyłuszcza swą duchowość, którą można streścić jego własnymi słowami: „Celem życia chrześcijanina jest nabycie Ducha Świętego”. Właśnie poprzez otwarcie się na Bożego Ducha człowiek może już na ziemi żyć jak w Królestwie Niebieskim. Słowa świętego Starca są niewyczerpaną skarbnicą przenikliwych duchowych refleksji. Odbija się w nich doświadczenie duchowe kilkudziesięciu lat życia w heroicznej ascezie i głębokiej modlitwie, jego słynna umiejętność „rozeznawania duchów”, ale przede wszystkim pokora i świadomość, że mądrość i umiejętności człowieka nie znaczą wiele, że budować można tylko na tym, co jest darem Bożej Łaski. Tekst Ognia Ducha Świętego poprzedza obszerny wstęp ks. Joanna Kołogriwowa, który przedstawia czytelnikowi drogę życia i duchowego rozwoju Świętego Starca z Sarowa.

Kolejny publikowany w serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego zbiór studiów poświęcony jest obecności Zakonu Kaznodziejskiego na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Na terenach należących do Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego dominikanie posiadali trzy zakonne prowincje – polską, ruską i litewską oraz kongregację św. Ludwika Bertranda skupiającą klasztory ściślejszej obserwancji. Cały XVII wiek przyniósł wiele nowych fundacji i ogromny wzrost liczby klasztorów, szczególnie na ziemiach litewskich i ruskich Rzeczypospolitej, gdzie większość klasztornych fundacji była dziełem kresowych magnatów i szlachty. Niniejszy zbiór studiów obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z nowożytną historią zakonu, koncentruje się wokół kultury, sztuki, kwestii ekonomicznych oraz relacji klasztorów dominikańskich ze staropolskim społeczeństwem.

Kolejny (dziewiąty) publikowany w serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego zbiór studiów zawiera materiały poświęcone stanowisku rozwijających się od XIII w. zakonów mendykanckich wobec różnorodnych kwestii ekonomicznych. Niniejszy tom obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z ekonomią, w części pierwszej prezentuje studia omawiające poglądy teoretyczne, kwestie etyki ekonomicznej oraz ewolucję stanowiska Kościoła wobec ubóstwa. Część druga koncentruje się wokół kwestii praktycznych związanych z ziemskim bogactwem i ubóstwem. Znalazły się tu przede wszystkim artykuły dotyczące gospodarczych fundamentów funkcjonowania poszczególnych konwentów mendykanckich (przede wszystkim dominikanów), uwzględniające zarazem nowe ustalenia związane z ich genezą i rozwojem. W kolejnych studiach podjęto m.in. kwestie uposażenia, budżetu klasztorów, nadań i majątków ziemskich oraz kondycji finansowej zakonów mendykanckich w średniowieczu i epoce nowożytnej.

Kolejny, już dziesiąty, publikowany w serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego tom zawiera monografię kultu błogosławionego Czesława, Beatus Ceslaus natione Polonus. Publikacja obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z powstaniem i rozwojem kultu błogosławionego Czesława na Śląsku i w Polsce od XIII do XVIII wieku. Centrum kultu Czesława przez cały badany okres znajdowało się we wrocławskim klasztorze pw. św. Wojciecha, a jego głównymi propagatorami byli dominikanie. Dominikanie wrocławscy już w XV w. starali się kreować Czesława na patrona Wrocławia. Działania te zyskały na sile w okresie kontrreformacji, a nasz bohater stał się drugim obok św. Jadwigi rodzimym świętym na Śląsku. Na ziemiach Rzeczypospolitej kult ten rozwijał się w związku z kultem św. Jacka, którego uważano za brata Czesława, oraz ze względu na zagrożenie tureckie. Podstawą źródłową badań podjętych przez autora była głównie literatura hagiograficzna, obejmująca żywoty, legendy, relacje o cudach, translacjach relikwii, biografie, katalogi świętych. Wśród nich główną rolę odgrywały żywoty Czesława. Zabytki sztuki związane z kultem (obrazy, grafika, sprzęty liturgiczne, ołtarze, kaplice, relikwiarze, wota, ofiary itp.) pozwoliły zrekonstruować ikonografię wrocławskiego patrona oraz określić przejawy jego kultu w przestrzeni świątynnej.

Kolejny publikowany w serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego zbiór studiów zawiera ponad 40 artykułów na temat zagadnień związanych z krakowskim kościołem pw. św. Trójcy i związanym z nim konwentem dominikańskim. To pierwszy z tego zakresu interdyscyplinarny tom studiów; dominują w nim zagadnienia historyczno-artystyczne, artykuły podejmują jednak również problematykę architektoniczną, archeologiczną i konserwatorską. Znaczną część zebranych w tomie artykułów stanowią przygotowane przez specjalistów szczegółowe, wnikliwe studia o dziełach sztuki dotąd niebędących przedmiotem osobnych opracowań lub wyniki nowych, niepublikowanych badań konserwatorskich i archeologicznych. Tom ma doniosłe znaczenie dla badań nad historią konwentu krakowskich mendykanów oraz jego miejsca w historii Krakowa, warto podkreślić, że to pierwsze w powojennej historii opracowanie odnoszące się do wspomnianych zagadnień.

Przeżyj nowy rok z ks. Dolindo! Praktyczny i pomocny terminarz, zawierający refleksje na każdy dzień zainspirowane pismami kapłana z Neapolu. W kalendarzu znajdują się zdjęcia ks. Dolindo, fragmenty jego osobistych zapisków oraz miejsce na prywatne notatki.