Mariusz Niestrawski Livres

Polskie lotnictwo od wielu dziesięcioleci wzbudza duże zainteresowanie. O ile jednak wychowane na Dywizjonie 303 Arkadego Fiedlera kolejne pokolenia Polaków mają podstawową wiedzę o Polskich Siłach Powietrznych w czasie II wojny światowej, o tyle od dłuższego czasu szwankuje znajomość historii polskiego lotnictwa w latach wcześniejszych. Niniejsza książka jest próbą propagowania wiedzy na temat polskiego lotnictwa w pierwszym okresie jego istnienia. Jest także próbą udowodnienia, że Jerzy Kossowski i Stefan Bastyr byli równie interesującymi postaciami jak Stanisław Skalski i Witold Urbanowicz i że zanim w 1940 r. polskie samoloty broniły Londynu, dwadzieścia lat wcześniej zasłużyły się dla obrony Lwowa i Warszawy, czy też że Fokker D.VII i Bristol F.2B Fighter były w swoim czasie konstrukcjami równie doniosłymi jak dwie dekady później legendarne Messerschmitt Bf 109 oraz Supermarine Spitfire.

Pierwszy tom niniejszej pracy został poświęcony początkom polskiego lotnictwa wojskowego oraz zagadnieniom związanym z organizacją, personelem i sprzętem. Taki obraz polskiego lotnictwa jest rzecz jasna niepełny. Przeznaczeniem polskiego lotnictwa wojskowego było wspomożenie wojsk na ziemi, przede wszystkim piechoty, w trudnych walkach o kształt granic II Rzeczypospolitej. Odradzająca się Polska była otoczona przez państwa wrogo do niej nastawione. Z niemal każdym z sąsiadów trzeba było walczyć z bronią w ręku o panowanie nad poszczególnymi obszarami historycznych ziem polskich. Swój udział w tych walkach zaakcentowały polskie samoloty i balony obserwacyjne. Temat ten postarano się zobrazować w pięciu rozdziałach obecnego tomu.

Oddajemy w ręce Czytelnika pierwszy tom pracy Polskie Wojska Lotnicze w okresie walk o granice państwa polskiego 1918-1921. Książka została napisana z myślą o upowszechnieniu wiedzy o pierwszym, a jednocześnie niezwykle chwalebnym okresie istnienia polskiego lotnictwa wojskowego. Pierwszy tom ma na celu scharakteryzowanie obrazu polskich Wojsk Lotniczych. Wskazuje on na stan światowego lotnictwa w 1918 roku, opisuje trudne początki lotnictwa i aeronautyki w Polsce, przedstawia uwarunkowane dążeniem do idealnej formy zmiany struktur organizacyjnych, a także przybliża Czytelnikowi obraz zaplecza personalnego i technicznego. Wszystkie te informacje są niezbędną bazą, bez której nie sposób właściwie ocenić roli polskiego lotnictwa w latach zbrojnego kształtowania się granic II Rzeczypospolitej.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej znaczone biało-czerwonymi szachownicami samoloty wielokrotnie zwracały na siebie uwagę wyższych dowódców frontowych. Świadectwem tego są liczne rozkazy pochwalne kierowane pod adresem poszczególnych formacji lotniczych, a także ich dowódców i niektórych oficerów. Zgrupowaniem lotniczym, które doczekało się szczególnie wielu ciepłych słów ze strony sztabów polskich związków operacyjnych był III. Dywizjon Lotniczy. Zwrócił on na siebie uwagę co najmniej dwukrotnie - po raz pierwszy na przełomie maja i czerwca 1920 roku, podczas walk z bolszewickimi pociągami pancernymi na Podolu, a po raz drugi w sierpniu 1920 roku, gdy zmagał się z 1. Armią Konną na przedpolach Lwowa. (Fragment Wstępu)