Albański Łukasz Livres

Termin „adopcja międzyrasowa” odnosi się do sytuacji, w której przynależność rasowa przynajmniej jednego z rodziców różni się od przynależności adoptowanego dziecka do danego typu rasowego. Adoptowane dzieci trafiają przede wszystkim do domów rodzin osób białych z klasy średniej. Różnica w cechach genotypowych między dzieckiem a rodzicami adopcyjnymi zdradza pochodzenie dziecka przed otoczeniem i rówieśnikami już od samego początku jego pojawienia się w rodzinie adopcyjnej. Celem niniejszej książki jest omówienie fenomenu adopcji międzyrasowej i ukazanie, w jaki sposób burzy ona pewien porządek społeczny, oparty na powszechnym rozumieniu kategorii pokrewieństwa i pochodzenia jako kategorii uniwersalnych, naturalnych i przez to trudnych do zakwestionowania. Rozważania mają charakter interdyscyplinarny, ponieważ adopcja międzyrasowa sama w sobie jest zjawiskiem złożonym, które wymaga rekonstrukcji znaczeń pokrewieństwa i pochodzenia wynikających zarówno z teorii naukowych, jak i z wiedzy potocznej oraz jej zdroworozsądkowych uzasadnień.

Książka Społeczno-kulturowe implikacje migracji dzieci stanowi rozwinięcie moich analiz i badań dotyczących kulturowych, społecznych i pedagogicznych kontekstów dzieciństwa w sytuacji różnicy kulturowej i odmienności etnicznej, zawartych w poprzedniej publikacji Adopcja międzyrasowa (2018). W niniejszej pracy staram się przede wszystkim określić społeczno-kulturowe warunki i następstwa migracji osób małoletnich. Ze względu na podjęty w książce temat, na jej stronach często odwołuję się do kategorii dzieciństwa i znaczenia relacji dziecko dorosły. Dziecko jest ważnym podmiotem refleksji pedagogicznej, a dzieciństwo przedmiotem rozważań w pracach polskich pedagogów. Chociaż studia nad dzieciństwem są zazwyczaj przyporządkowane do obszarów pedagogiki społecznej lub pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, to niewątpliwie w tradycji polskiej myśli pedagogicznej istnieje zakorzenione przekonanie o słuszności stwierdzenia Janusza Korczaka, że [] to jeden z najzłośliwszych błędów sądzić, że pedagogika jest nauką o dziecku, a nie o człowieku Nie ma dzieci są ludzie; ale o innej skali pojęć, innym zasobie doświadczenia, innych popędach, innej grze uczuć (Cyt. za: Śliwerski, 2007: 23). Jestem przekonany, że słowa Korczaka są zachętą do wielowymiarowego spojrzenia na dziecko i dzieciństwo, czyli spojrzenia, które wykracza poza istniejące podziały, klasyfikacje i zdroworozsądkowe uzasadnienia.[...]