Celem monografii jest próba spojrzenia na pamięć zbiorową z punktu widzenia
językoznawstwa i folklorystyki. Praca podejmuje problem, zdaniem autorki,
kluczowy dla funkcjonowania tekstów folkloru w obiegu społeczno-kulturowym.
Podstawę materiałową monografii stanowią zróżnicowane gatunkowo teksty ustne,
w tym prozatorskie teksty folkloru: bajki (magiczne, zwierzęce,
nowelistyczne), podania (wierzeniowe i historyczne), legendy, opowieści
wspomnieniowe, anegdoty, legendy miejskie oraz wierszowane: ballady, pieśni
dziadowskie, nowiniarskie, historyczne, kolędy, pieśni weselne, pogrzebowe i
inne.
Publikacja Marty Wójcickiej Medialne dyskursy (nie)pamięci zbiorowej ma
charakter interdyscyplinarny, co oznacza, że autorka wykorzystuje w niej
twórczo dorobek medioznawstwa, komunikatologii, socjologii, politologii,
semiologii, psychologii społecznej. Autorka wręcz pedantycznie przestrzega
reguł naukowego wywodu, definiując terminy, analizując pojęcia, poświęcając
wiele miejsca i uwagi typom pamięci i niepamiętania, dyskursów medialnych i
niemedialnych, znaków pamięci, werbalnych i ikonicznych aktów, tekstów oraz
gatunków pamięci. Na szczególną uwagę i wysoką ocenę zasługuje część trzecia
poświęcona badaniu i egzemplifikacji dyskursów (nie)pamięci (strajki kobiet,
Tęczowa Matka Boska, palenie Judasza, pomnik ks. Jankowskiego). Trzeba tu
pochwalić zarówno wybór przykładów, jak i wirtuozerię analiz dyskursów oraz
subtelność i umiar w potraktowaniu delikatnych i ryzykownych (poprawność
polityczna) przypadków i wydarzeń. Książkę Marty Wójcickiej czyta się nie
tylko z pożytkiem poznawczym, ale i z przyjemnością, jaką sprawia kontakt z
dziełem napisanym przejrzystą i elegancką polszczyzną. Medialne dyskursy
(nie)pamięci zbiorowej istotnie wzbogacają naszą wiedzę na temat ważnych dla
nas problemów zbiorowej pamięci, tożsamości i języka. Monografia jest
ukoronowaniem wieloletnich dociekań autorki wysoko ocenianych artykułów i
rozpraw dotyczących spraw naukowo i społecznie doniosłych. Interdyscyplinarne
kompetencje badawcze autorki idą w parze z jasnością, precyzją i logiką
wywodu, co ma wpływ na poszerzenie kręgu potencjalnych odbiorców, również
spoza środowiska akademickiego. Prof. dr hab. Jerzy Jastrzębski
