Oszwa Urszula Livres

W opracowaniu przedstawiono analizę wskaźników ryzyka specyficznych rozwojowych zaburzeń umiejętności arytmetycznych, z odwołaniem się do wzajemnych zależności między dysleksją a jej implikacjami widocznymi w edukacji matematycznej. Ponadto zaprezentowano wyniki badań poziomu rozwoju umiejętności matematycznych dzieci sześcioletnich, z których wynika, że jest on zróżnicowany i zależy od ocenianego aspektu umiejętności. Badanie wybranych funkcji poznawczych, takich jak percepcja wzrokowo-przestrzenna i umiejętności językowe oraz uwaga wykazały obniżony ich poziom w przypadku badanych grup dzieci z trudnościami w uczeniu się matematyki. Badania należy traktować jako wstęp do dalszych, pogłębionych poszukiwań, prowadzących do rzetelnej i trafnej diagnozy psychologicznej dzieci z problemami w liczeniu, ujawnianymi we wczesnej edukacji szkolnej. Publikacja została opracowana z myślą o szerokim kręgu odbiorców. Jest skierowana do nauczycieli, zarówno kształcenia zintegrowanego, jak i matematyki, mających codzienny kontakt z dziećmi z trudnościami arytmetycznymi. Zaciekawi również pedagogów szkolnych, psychologów-praktyków, studentów psychologii, pedagogiki i kierunków nauczycielskich. Może być wykorzystana w całości lub fragmentach na zajęciach z zakresu diagnostyki i terapii pedagogicznej oraz na studiach podyplomowych z tej dziedziny. Zainteresować może również rodziców tych dzieci, dla których matematyka nie jest ukochanym przedmiotem w szkole i pomoże im zrozumieć, dlaczego tak się dzieje.

Monografia ma charakter naukowy, jest to wysoce kompetentny, oparty na najnowszej literaturze, pogłębiony przegląd rozważań na temat lęku przed matematyką oraz bardzo szczegółowa analiza dotychczasowych osiągnięć w zakresie diagnozowania tego zjawiska. Na tym tle stworzona zostaje próba całościowej jego oceny oraz nakreślenia dróg umożliwiających pomoc i ułatwienie przezwyciężania trudnych sytuacji z nim związanych, zarówno w edukacji, jak i w życiu codziennym osób, u których stwierdza się ten lęk. Poziom merytoryczny rozważań jest bardzo wysoki. Praca napisana została poprawnym, przystępnym językiem. Zawiera interesujące sposoby przedstawienia treści, ilustrowana jest wieloma schematami, tabelami i rysunkami. Jest skierowana do kilku grup czytelników: do naukowców i badaczy zjawiska, pedagogów i terapeutów zajmującym się pomocą uczniom z trudnościami w matematyce oraz osobom z niechęcią do działań matematycznych. Należy ją też polecić studentom pedagogiki, psychologii, a także studentom matematyki ze specjalnością nauczycielską. dr hab. Ewa Skrzetuska, prof. SGGW, Warszawa

Recenzowana monografia stanowi wartościowe i inspirujące opracowanie problemu rezyliencji matematycznej w aspekcie teoretycznym, empirycznym oraz praktycznym. [...] Jest kontynuacją i rozwinięciem podejmowanej już wcześniej przez autorkę problematyki znaczenia rezyliencji matematycznej dla skutecznego uczenia się i nauczania matematyki [...]. Nowością w recenzowanej pracy jest zaproponowanie autorskiego modelu rezyliencji matematycznej FIS, skonstruowanego na fundamencie (F): stylu przywiązania, ogólnej rezyliencji psychicznej oraz uzdolnień matematycznych; z uwzględnieniem inhibitorów (I) w postaci: niskich osiągnięć matematycznych oraz lęku przed matematyką, ale także stymulatorów (S): wewnętrznej motywacji do uczenia się matematyki, pozytywnej samooceny i autoskuteczności. Przedstawiony model autorka określa również w przenośni swoistym funduszem (F) inwestycji (I) społecznych (S), gdyż jak stwierdza: identyfikacja zaplecza emocjonalnego, wczesne rozpoznanie i redukcja czynników zagrażających oraz obszarów potencjału może przyczynić się do wzrostu rezyliencji matematycznej, a także do podwyższenia osiągnięć matematycznych zarówno w zakresie jednostkowym, jak i systemowym. Zdecydowanym walorem monografii jest koncentrowanie uwagi czytelników (studentów, nauczycieli, nauczycieli-specjalistów, a także badaczy) na konieczności postrzegania rezultatów nauczania i uczenia się matematyki nie tylko jako wypadkowej zdolności poznawczych, inteligencji ogólnej i uzdolnień specjalnych, ale także dobrostanu psychicznego uczniów i uczennic, którego jednym z elementów jest rezyliencja matematyczna. Z recenzji dr hab. Agnieszki Olechowskiej, prof. APS w Warszawie