Brożek Bartosz Livres

Znajdujące się w tym tomie dwie sztuki należą do najbardziej znanych. Za publikowane w polskim przekładzie Izabeli Elwiry Rozhin Seksualne neurozy naszych rodziców Bärfuss został 'Młodym Dramatopisarzem' 2003 roku. Tekst miał swoją premierę na kilkunastu niemieckich scenach i przetłumaczono go na kilkanaście obcych języków. Napisany na zamówienie Thalia Theater w Hamburgu i przedstawiony w czasie Dni Teatru w Mühlheim Autobus, publikowany w przekładzie Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery, przyniósł mu tytuł 'Dramatopisarza 2005 roku'. W tym samym roku przyznano mu również w Szwajcarii nagrodę Ingeborg Bachmann. Za Autobus otrzymał także w marcu 2006 Gerrit- Engelke-Literaturpreis, literacką nagrodę miasta Hanoweru.

The principal source of the double truth controversy is the condemnation of 1277 issued by the bishop of Paris, Stephan Tempier. In the introduction to the document, Tempier condemns those philosophers who claim that there are things true according to the Catholic faith but false on the basis of natural reason. There is little doubt that Tempier thought of Siger of Brabant and Boethius of Dacia. There are several problems involved here, the first being whether anyone has actually ever advocated double truth. The second follows on the heels of the first since, if so, what does the theory of duplex veritas amount to? Finally, is it rational to uphold a view that embraces double truth? This book attempts to answer these questions via an exegesis of historical texts and by the application of some modern logical techniques to medieval theories. The resulting picture is that of complex and interesting accounts of the relationship between faith and reason, enabling an in-depth reflection on the contemporary discussions of the issue.

In this book, Bartosz Brożek attempts to decipher the practice of rule- following with the use of the tools offered both by contemporary philosophy and neuroscience. The Author claims – in the Wittgensteinian spirit – that rule-following cannot be thought of in terms of individual mental states only: in order to explain what rules are, one needs to consider rule-following to be a communal practice. This stance is supported by a number of evolutionary scenarios and neuroscientific theories. The monograph culminates in an explication of rule-following in language, morality and mathematics.

Polska praktyka prawnicza ucieka od rozstrzygania sporów w drodze negocjacji. Rezygnuje tym samym ze sposobu najbardziej efektywnego. Jakie są przyczyny tego stanu rzeczy? Czy wynika on ze strachu bądź z niewiedzy? Czy winny jest wysoki stopień pozytywizacji polskiego prawa? A jeśli już negocjować - to jak? Czy opierać się na koncepcjach negocjacji, których można odnaleźć dziesiątki w literaturze? Jakimi ostatecznie narzędziami negocjacyjnymi dysponuje prawnik? Na te i inne pytania próbuje odpowiedzieć Sztuka negocjacji prawniczych.

Czy istnieje język doskonały? Czym jest interpretacja? Czy poza jej granicami leży tylko nonsens? Książka odpowiada na pytanie, dlaczego w świecie komunikacji jesteśmy skazani na interpretację. Autor, posiłkując się ustaleniami współczesnych nauk kognitywnych i teorii ewolucji, a także czerpiąc z tradycji filozofii analitycznej dowodzi, że nie może istnieć język doskonały niepodatny na interpretację. Zastanawia się również nad strukturą rozumienia i pokazuje, że zbyt pochopne próby interpretacji mogą nas prowadzić w krainę bełkotu. Granice interpretacji to pierwsza w literaturze polskiej próba zmierzenia się ze zjawiskiem interpretacji, oparta w znacznej mierze na tym, co biologia mówi o ludzkiej zdolności rozumienia. Jesteśmy jedynym gatunkiem, który posługuje się językiem, ale nie znaczy to, że możemy używać go w sposób dowolny. Bartosz Brożek – kognitywista, filozof i prawnik, pracuje w Katedrze Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim, jest członkiem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Laureat licznych nagród oraz stypendiów m.in. Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji Humboldta, Nagrody Naukowej „Polityki”. Autor kilkunastu książek, ostatnio opublikował, wraz z Mateuszem Hoholem, Umysł matematyczny (CCPress 2014).

Skąd wzięła się matematyka? Jaką drogę przyjęła ewolucja zdolności matematycznych? Co ma wspólnego matematyka z metaforami? Czy obiekty matematyczne istnieją poza czasem i przestrzenią? Czy nauka potrafi wyjaśnić niepojętą skuteczność matematyki w odkrywaniu praw przyrody? W Umyśle matematycznym Bartosz Brożek i Mateusz Hohol przedstawiają najnowsze ustalenia nauk neurokognitywnych i ewolucyjnych, w odniesieniu do natury matematyki. Pokazują, że ewolucję zdolności matematycznych wyjaśnić można odwołując się nie tylko do wrodzonych umiejętności protomatematycznych, ale także do roli ewolucji kulturowej. Pytają także, czy współczesne teorie neurobiologiczne stanowią, jak się czasem sądzi, wyzwanie dla tradycyjnych koncepcji matematyki, w szczególności zaś dla platonizmu matematycznego. Autorzy rozważają także, skąd wzięła się – jak nazywa ją Eugene Wigner – niepojęta skuteczność matematyki w naukach przyrodniczych. Umysł matematycznyny to pierwsza w literaturze polskiej pozycja, która zdaje relację z najnowszych ustaleń neurobiologii i psychologii odnośnie do zdolności matematycznych, a przy tym dostarcza pogłębionej, filozoficznej refleksji w odpowiedzi na pytanie, czy da się wyjaśnić naturę matematyki. prof. dr hab. Bartosz Brożek (ur. 1977) – kognitywista i filozof, pracuje w Katedrze Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Uniwersytecie Jagiellońskim, jest członkiem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Laureat licznych nagród oraz stypendiów m.in. Prezesa Rady Ministrów, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundacji Humboldta, tygodnika „Polityka”. Autor kilkunastu książek, w tym Rule- following. From Imitation to the Normative Mind (Copernicus Center Press 2013) oraz kilkudziesięciu artykułów z zakresu filozofii prawa, etyki, filozofii nauki, filozofii logiki i kognitywistyki. dr Mateusz Hohol (ur. 1987) – kognitywista i filozof, pracuje w Katedrze Filozofii Przyrody na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, jest członkiem Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych. Stypendysta Fundacji Johna Templetona. Autor książki Wyjaśnić umysł. Struktura teorii neurokognitywnych (Copernicus Center Press 2013), wpółredaktor wielu książek zbiorowych oraz autor kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych z zakresu kognitywistyki, ewolucjonizmu oraz filozofii nauki.

Wyścig już się rozpoczął Gdy ogłoszony zostaje przetarg na tor na warszawskim Służewcu, szykuje się transakcja dziesięciolecia. I choć zapowiada się ostra konkurencja, dla wielu faworyt jest jeden: Waldemar Skoneczny, najbogatszy człowiek w Polsce, który nieustannie rozbudowuje swoje imperium. Wiktor Zybert, dziennikarz śledczy, dostaje od swojego szefa kilkadziesiąt tysięcy euro i teczkę ze zbioru zastrzeżonego IPN. Zadanie? Prześwietlić Skonecznego. Ciekawość Zyberta rośnie, gdy poznaje Zofię Staruchowską byłą asystentkę biznesmena. Medialnych ataków na Skonecznego jest coraz więcej. Kampania oszczerstw sprawia wrażenie odgórnie sterowanej, a ktokolwiek stoi za kolejnymi oskarżeniami, nie cofnie się przed niczym. Na przekór opinii publicznej Zybert postanawia odkryć, kto mógłby skorzystać na zniszczeniu biznesmena. Bartosz Kurek debiutuje w rewelacyjnym stylu: niejednoznaczni i charyzmatyczni bohaterowie, zagmatwana intryga i bezkompromisowa walka o władzę i pieniądze. Wszystko to w warszawskim świecie mediów i biznesu, w którym wszystkie granice już dawno zostały przekroczone.

Za sprawą K.R. Poppera metoda krytyczna stała się w XX wieku synonimem nie tylko metody naukowej, lecz w ogóle racjonalnego dyskursu. Idea metody krytycznej jest jednak ideą kontrowersyjną. Dla kontynuatorów myśli Hume'a jest ona nadal synonimem sceptycyzmu poznawczego. Dlatego deklaracja Poppera z lat 50. ubiegłego stulecia, iż od zawsze uważał siebie za realistę, wywołała konsternację nawet wśród jego najbardziej zagorzałych zwolenników. Czyż można być zwolennikiem krytycyzmu i zarazem realistą? Istnieje wszakże inna tradycja krytycyzmu mająca swe korzenie w myśli Sokratesa i Kanta. Jest ona drogą pośrednią pomiędzy niekrytycznym dogmatyzmem a hiperkrytycznym sceptycyzmem. Łączy ze sobą dwa przeciwne elementy: negatywną krytykę zasad z pozytywnym ich potwierdzeniem. Metoda krytyczna Poppera wyrasta z tradycji filozofii krytycznej Kanta. Nie jest jednak jej prostą kontynuacją, lecz rezultatem złożonego procesu. Był to proces krytycznej modyfikacji podstawowych pojęć i założeń filozofii Kanta, rozpoczęty przez J.F. Friesa i kontynuowany w jego szkole. Autor podejmuje się w obecnej pracy analizy tego złożonego procesu w celu pokazania zarówno intelektualnych związków Poppera z tą tradycją, jak i jego nowatorstwa.

Celem tego tomu jest z jednej strony pokazanie niektórych przynajmniej filozoficznych źródeł naturalizmu prawniczego, z drugiej natomiast omówienie najważniejszych stanowisk naturalistycznych (realistycznych) w filozofii prawa. Podobnie jak w przypadku tomu Naturalizm prawniczy. Interpretacje chcieliśmy odejść od standardowego schematu przedstawiania realizmu prawniczego. Znów bowiem podejmujemy próbę spojrzenia na naturalizm prawniczy z nieco innej, szerszej, a w tym przypadku przede wszystkim filozoficznej perspektywy. Pewne wątpliwości może natomiast budzić pominięcie niektórych stanowisk naturalistycznych w prawie. Chcieliśmy jednak pokazać przede wszystkim te koncepcje naturalizmu prawniczego, które są w naszym przekonaniu najbardziej oryginalne lub są w literaturze uznawane za paradygmatyczne. I tak na przykład publikujemy artykuł Wojciecha Załuskiego Realizm prawniczy Błażeja Pascala, w którym bodaj po raz pierwszy omówiona zostaje, niezwykle skądinąd interesująca, realistyczna koncepcja prawa Pascala, rezygnując równocześnie z przedstawienia realistycznych stanowisk we współczesnej francuskiej filozofii prawa, zwłaszcza zaś poglądów Leona Duguit oraz François Gény, które po prostu uznaliśmy za mniej interesujące. Podobnie zresztą postąpiliśmy z wątkiem naturalistycznym w niemieckiej filozofii prawa. Ograniczenia były podyktowane zarówno wymienionymi już powyżej względami, jak i z dwóch innych jeszcze powodów, a mianowicie merytorycznego, to znaczy braku dostatecznej znajomości pewnych koncepcji, oraz technicznego (wydawniczego), czyli nadmiernej objętości tomu. Mamy nadzieję, że niniejsze opracowanie wraz z wydawanym równocześnie tomem Naturalizm prawniczy. Interpretacje będzie dobrym punktem wyjścia do dyskusji na temat współczesnego naturalizmu prawniczego oraz do dalszych badań nad możliwymi zastosowaniami modeli naturalistycznych w nauce i praktyce prawniczej.

Spór o metodę w XIX i XX-wiecznej filozofii i teorii prawa Logika Analiza Argumentacja Hermeneutyka Metody prawnicze z perspektywy ponowoczesnej filozofii prawa