Owidiusz Livres

Słynny frywolny poemat erotyczny, przełożony swobodnie i bardzo dowcipnie na język polski przez Juliana Ejsmonda, z błyskotliwym wstępem profesora filologii klasycznej Mikołaja Szymańskiego. Zarówno forma, jak i daleka od moralizatorstwa treść tej poezji ściągnęła na autora niełaskę cesarza Augusta, który być może właśnie z jej powodu skazał Owidiusza na wygnanie. Dziś, po upływie dwóch tysięcy lat, po rewolucji seksualnej lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, poemat nadal zachwyca swobodą podejścia do tematu, pięknem języka i radością życia, jaka z niego bije. Całość ilustrowana reprodukcjami antycznej sztuki erotycznej i nawiązującego do niej malarstwa późniejszych epok.

Heroidy Owidiusza cieszą się dużym zainteresowaniem badaczy, dzięki zbiorowi listów nieszczęśliwych kobiet, które ukazują intensywne emocje, wzbudzając empatię i zainteresowanie. Skondensowana tematyka kobieca, unikalna sytuacja komunikacyjna oraz silny element intertekstualny sprawiają, że utwory te są fascynujące zarówno dla miłośników poezji, jak i tych, którzy szukają w tekstach różnorodnych asocjacji. Owidiusz jest mistrzem w tworzeniu wielowarstwowych dzieł, a różne sposoby lektury są równie wartościowe. Przyszedł czas na oddanie tych przejmujących wierszy w polskiej poezji, co potwierdza przekonanie, że najlepszym sposobem na oddanie poezji jest poezja. Prof. dr hab. Elżbieta Wesołowska, filolog klasyczny, specjalizuje się w poezji rzymskiej, teatrze antycznym oraz recepcji kultury antycznej w literaturze nowożytnej. Jest tłumaczką Seneki i Owidiusza oraz redaktorką monografii i artykułów naukowych. Dr hab. Monika Miazek-Męczyńska, prof. UAM, również filolog klasyczny, zajmuje się literaturą łacińską epoki augustowskiej i jej wpływem na kulturę europejską, a także działalnością Towarzystwa Jezusowego w Chinach. Jest autorką i redaktorką książek popularyzujących antyk i język łaciński.