Chęćka Anna Livres

Najnowsza publikacja poświęcona Żelazowej Woli autorstwa Marioli Wojtkiewicz wydana w języku angielskim. Historia Żelazowej Woli związana jest nierozerwalnie z Fryderykiem Chopinem. To miejsce, gdzie polski kompozytor przyszedł na świat prawie 200 lat temu. I choć Chopinowie przenieśli się na stałe z Żelazowej Woli do Warszawy, gdy Fryderyk był jeszcze niemowlęciem, cała rodzina regularnie tam powracała przy okazji wakacji a nawet świąt. Na temat Żelazowej Woli powstało wiele różnych opracowań. Jednak większość z nich nie było oparta na gruntownych badaniach źródłowych lub traktowała temat selektywnie. Stąd w literaturze rozprzestrzeniły się fałszywe informacje, nieświadomie powtarzane przez kolejnych autorów. Książka Marioli Wojtkiewicz pt. „Żelazowa Wola. Dzieje Domu Chopina” po raz pierwszy porządkuje historię tego miejsca od momentu zakupienia majątku przez Ludwikę Skarbek aż do czasów współczesnych. Autorka w oparciu o zachowane dokumenty starała się zweryfikować i wyjaśnić niektóre błędne przekazy i wnioski egzystujące w ludzkiej świadomości do dzisiaj, wzbogacając treść o szereg nowych szczegółów i ustaleń. Pozycja napisana przystępnym językiem i wzbogacona licznymi ilustracjami, przeznaczona jest dla szerokiego grona odbiorców.

Sądzisz, że lepiej być lekarzem niż pacjentem? Po przeczytaniu tej książki przejdzie ci jak skalpelem odjął. Bo wszyscy jedziemy na tym samym wózku. Szpitalnym, z urwanym kółkiem i po nierównym linoleum. Ale jedno jest pewne gdy znajdziesz się razem z bohaterką między operacją a biurokracją, umrzeć możesz jedynie ze śmiechu.

Prowokująco ponowoczesny tytuł książki Jeffreya Kallberga – który zdaje się zapowiadać swobodne rozważania genderowe, dwuznacznie sugerując, że będziemy poruszać się w sferach seksualnych i „granicznych” – nie odkrywa w istocie nawet części tajemnic ani bogactwa tematów składających się na to erudycyjne studium. Praca Kallberga, zbierająca jego eseje z lat 1980-1994, stawia całą serię fascynujących pytań, dając na nie niejednokrotnie zaskakujące odpowiedzi. Co dla współczesnych Chopina znaczyło określenie go mianem „Ariela fortepianu”? Dlaczego nokturn odbierany był jako gatunek typowo kobiecy? Czy Preludia op. 28 pomyślane zostały przez kompozytora rzeczywiście jako cykl, który winien być wykonywany, jak to się dziś najczęściej przyjmuje, w całości? Co oznacza w przypadku twórczości Chopinowskiej „styl ostatni” i czy możliwe jest, że uznawany za finalne dzieło Chopina Mazurek f-moll op. 68 nr 4, kilkakroć już odczytywany na nowo z odnalezionych po śmierci kompozytora szkiców, tak naprawdę nigdy nie powstał?

Pomimo znaczącej liczby na rynku wydawniczym publikacji dotyczących rozwoju skupisk, relatywnie niewiele miejsca poświęcono zagadnieniu umiędzynarodowienia klastrów gospodarczych. Dotychczas nie zwrócono dostatecznej uwagi na możliwość zastosowania metod i narzędzi teorii biznesu międzynarodowego - w tym teorii produkcji międzynarodowej (paradygmat OLI) - do badania rozwoju i umiędzynarodowienia skupisk z udziałem różnych podmiotów, zwłaszcza zagranicznych. Istnieje potrzeba zbadania wszystkich aspektów wpływu ekspansji zagranicznej korporacji transnarodowych na internacjonalizację klastrów gospodarczych. W szczególności chodzi o ustalenie wpływu bezpośrednich form zaangażowania korporacji - inwestycji zagranicznych i kooperacji. Istota tego wpływu jest trudna do ustalenia i dlatego stała się przedmiotem wnikliwej analizy w niniejszej książce. W analizie uwzględniono nowe podejście do biznesu międzynarodowego, związane z tworzeniem i transferem wiedzy przez korporacje. Treść książki obejmuje tematykę związaną z biznesem międzynarodowym oraz międzynarodowymi stosunkami ekonomicznymi, wnosząc nowe ujęcie globalnej działalności korporacji transnarodowych w zakresie ich wpływu na umiędzynarodowienia klastrów gospodarczych w krajach goszczących. W publikacji zostały zaprezentowane przypadki funkcjonujących klastrów polskich i zagranicznych, ze szczegółową analizą indyjskiego klastra informatycznego Bangalore.

Tytułowy „słuch metafizyczny” to władza poznawcza. Jego posiadacz wcale nie musi być obdarzony słuchem muzycznym ani pamięcią muzyczną. Może się nawet uważać za muzycznego ignoranta, lecz mimo to dostrzegać, że muzyka darowuje słuchaczowi krótki przebłysk zrozumienia sensu życia. W muzyce kryje się matematyka, mistyka, tęsknota za odnalezieniem przedustawnego porządku świata, ale i szaleństwo. Eseje Anny Chęćki prowadzą przez gąszcz muzycznych dreszczy, stawiając drogowskazy, które pomagają uporządkować własne emocje dzięki trwaniu w bezsłownej myśli muzycznej, a jednocześnie dowodzą, że niewyrażalne doświadczenie estetyczne można oblec w ściśle przylegającą do niego tkankę słów. Autorka polemizuje ze współczesnymi filozofami muzyki, poszukuje równowagi między tym, co w sztuce dźwięków drastyczne i gnostyczne, wsłuchuje się w poezję i prozę noszącą ślady metafizycznego nasłuchiwania (jak Podróż zimowa Stanisława Barańczaka czy Buddenbrookowie Tomasza Manna). Doprowadza do dialogu humanistyki z naukami przyrodniczymi, zastanawiając się nad anatomią muzycznej ekstazy i miłosnym dyskursem neuroprzekaźników. Oddaje także hołd wykonawcom muzyki klasycznej, zajmując się wirtuozerią jako transgresją cielesności, konkursową rywalizacją (Konkurs Chopinowski), a nawet zawodowymi chorobami muzyków. Diagnozuje kryzys pisania i mówienia o muzyce, oferując Czytelnikom lek na muzykognozę i na estetyczny strach przed lataniem.

Praca, którą oddaję Czytelnikom, powstała w 2004 roku jako dysertacja doktorska w Instytucie Muzykologii na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Książkę dedykuję Koleżankom i Kolegom z Zakładu Muzykologii Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk oraz Uczestniczkom i Uczestnikom Forum Badaczy i Entuzjastów Muzyki XIX wieku. Grzegorz Zieziula od Autora

WOLAŁBYŚ ZAMIESZKAĆ W KRAINIE, W KTÓREJ NIE CZUĆ BÓLU, CZY ZMIENIĆ SWOJE ZIEMSKIE ŻYCIE? Historia dziewczyny, która odmienia swoje schematyczne życie, dając pokierować nim przypadkowi. Tragiczny wypadek pomaga jej inaczej spojrzeć na otaczającą rzeczywistość. Spotkanie ze zmarłymi bliskimi wspiera ją w oderwaniu się od „zaprogramowanego” otoczenia. CZY OKAŻE ZAUFANIE NIEZNAJOMEMU? Pomoc przypadkowego chłopaka z osiedla doprowadza się do ich wspólnego wyjazdu do Indii. To właśnie tam główna bohaterka postanawia spełnić swoje marzenie i zostać uliczną skrzypaczką. WYMIANA LISTÓW ZE ZMARŁĄ Ostatnie życzenia umierającej babci znacznie wpłyną na decyzje dziewczyny. PORÓWNANIE LUDZI DO KWIATÓW PORÓWNANIE ŻYCIA DO ZAPISU NUTOWEGO Julia Klara Klepacka – czytelniczka, młoda pisarka, recenzentka, uczennica liceum. Ukończyła szkołę muzyczną. Pisaniem dłuższych utworów interesowała się od najmłodszych lat. „Rudowłosa skrzypaczka” jest jej debiutancką powieścią. Mieszka w Szczecinie.

Nie ulega wątpliwości, że to podręcznik dla studentów nauk o wychowaniu, ale jestem przekonana, że jego czytelnikami może być znacznie większa grupa osób: studenci innych kierunków studiów w akademiach wychowania fizycznego, w uniwersytetach medycznych (na przykład kierunku zdrowie publiczne) oraz w innych szkołach wyższych. Publikacja może zostać wykorzystana również w szkoleniu podyplomowym – zorganizowanym, a także podejmowanym indywidualnie – przez osoby z różnymi tytułami zawodowymi. prof. dr hab. Anna Jegier Uniwersytet Medyczny w Łodzi Rozbudowana wersja publikacji prezentuje wszystkie obszary treści związanych z pedagogiką sportu, której podstawy powinni poznać studenci kierunków wychowania fizycznego, rekreacji i turystyki czy pedagogiki. To dobrze przygotowany podręcznik, który może być pomocą dydaktyczną zarówno dla studentów, jak i wykładowców. dr hab. Danuta Umiastowska prof. Uniwersytetu Szczecińskiego

Jeśli lubisz od powieści z happy endem, to książka Łukasza Prochoty jest dla ciebie. Jeśli lubisz początkowo gubić się w tajemniczych zakamarkach akcji, by w końcu odnaleźć sens i odetchnąć z ulgą, że się wyjaśniło to, co pozornie było bez sensu – to masz w ręku właściwą historię. Autor „Damy w rękawiczkach” stworzył udziwniony świat, w którym swojskość przeplata się z obcością. Takiego świata nie ma, ale fikcja z powodzeniem wypełnia wszelkie luki rzeczywistości. Dlatego w polskim poniemieckim miasteczku śledzimy odważne poczynania głównej bohaterki Sophie i wraz z nią mijamy kościół św. Johna, w którym posługę pełnią księża Mung i Madie, idziemy ulicą Marmolade Street, spotykamy komisarza Moona, poznajemy wiele napotykanych przez nią osób o dziwnych i obco brzmiących imionach, a wśród nich jej najbliższą rodzinę, między innymi Hermione, Honorię, Mahdę, Bena, Lukasa. Ten ostatni jest zaginionym przed rokiem synem bohaterki, a ona, jakby na wzór komicznej pani Zosi z serialu „M jak miłość”, wyręcza miejscowego detektywa. Henryk Kalata

Tom wierszy Zygmunta Dekierta można porównać do spacerowania po czerwcowym ogrodzie w porze zmroku, kiedy tu i ówdzie pojawiają się świetliki. Nasza uwaga skupia się wtedy na nich, cała reszta pozostaje w cieniu. Podobnie i tutaj metafory są wyraziste, że nieomal dystansują wersy, pośród których świecą. Specyficzny język, pełen skrótów, niedopowiedzeń, podbarwiony, tajemniczy, czasem prowokująco oszczędny. Swoje refleksje zamyka Poeta w krótkiej formie. Nie tylko z zainteresowaniem, ale z prawdziwą czułością podpatruje przyrodę, wysnuwając z niej tak trudne do uchwycenia pajęcze nici. Przywołuje także zwykłą, domową codzienność, która staje się niezwykła dzięki błyskowi spojrzenia. Tom wierszy Zygmunta Dekierta, to zbiór poetyckich utworów, lirycznych, romantycznych, pełnych refleksji. Polecam miłośnikom poezji, miłośnikom słowa.