Autor podjął ambitne wyzwanie, z którego wywiązał się znakomicie. Wydawać by
się mogło, że w tym obszarze naukowego dyskursu już wszystko zostało
wyjaśnione. Jednak spojrzenie Józefa Węglarza na aksjologię ciała w edukacji
fizycznej nieco inaczej ukazuje czytelnikowi jej wielowymiarowość oraz pozwala
lepiej zrozumieć, że jak pisze autor [...] ciało jest dla człowieka szczególną
wartością i dbałość o nie stanowi jedną z wielu jego potrzeb. Jak powszechnie
wiadomo, na każdym etapie ontogenetycznego rozwoju potrzeby te nabierają
nowego znaczenia. Dotyczy to zwłaszcza troski o ciało z perspektywy zdrowia.
Książkę polecam nauczycielom, studentom i rodzicom oraz tym osobom, dla
których ciało jest najwyższą wartością. Z recenzji dra hab. Eligiusza
Madejskiego, prof. nadzw. AWF w Krakowie
Książka ma na celu nie tylko zwrócić uwagę Czytelnikowi na najistotniejsze
problemy współczesnej szkolnej edukacji fizycznej, które pośrednio lub
bezpośrednio mogą wpływać na jakość kultury fizycznej, ale także ułatwić
szkołom i nauczycielom wdrażanie nowej podstawy programowej wychowania
fizycznego. Książka obejmuje bardzo istotne obszary w procesie edukacji
fizycznej i zawiera wiele zweryfikowanych przykładów, które nie tylko
wyjaśniają poruszane w niej problemy, ale także mogą być zastosowane
bezpośrednio w praktyce. Treść trzeciego wydania książki została opracowana w
taki sposób, aby po wprowadzeniu nowej reformy programowej ułatwić
nauczycielom konstruowanie programów autorskich, planowanie pracy,
organizowanie zajęć w systemie klasowo-lekcyjnym i fakultatywnym, badanie
jakości szkolnej kultury fizycznej oraz ocenianie uczniów z wychowania
fizycznego. Książka jest adresowana zarówno do czynnych zawodowo nauczycieli,
jak i studentów kierunku wychowanie fizyczne. Mamy nadzieję, że studentom
pozwoli ona nie tylko zgłębić wiedzę metodyczną, ale inaczej spojrzeć na
problemy współczesnej edukacji fizycznej, a nauczycielom umożliwi w pracy
pedagogicznej poszukiwanie nowych i niekonwencjonalnych rozwiązań.
Książka Józefa Węglarza jest zbiorem wielowątkowych przemyśleń o edukacji
fizycznej i konstruktywnych związkach między teorią a praktyką. Autor swoje
rozważania rozpoczyna od podkreślenia znaczenia teorii naukowej dla praktyki,
która „ukazuje wyniki empirii, a więc faktów poznanych dzięki potędze
ludzkiego umysłu i wysiłku badacza, prowadzących do odkryć”. Przybliża
problemy z wdrażaniem do praktyki teoretycznych koncepcji fizycznej edukacji,
[…] wyjaśnia, jak współczesne przemiany wpłynęły na inne postrzeganie ciała
człowieka w kontekście piękna, pielęgnacji, troski, zdrowia itd. Trafnie i z
niepokojem diagnozuje szkolne realia fizycznej edukacji oraz funkcjonowanie w
tych warunkach nauczycieli. Próbuje też wyeksponować wyższość fizycznego
wychowania nad fizycznym kształceniem. Podkreśla, jak ważną rolę w tym
procesie odgrywają postawa, wiedza i kreatywność. Subtelnie podpowiada, jak
pokierować uczniem i wskazać mu drogę do kultury fizycznej w przekonaniu, że
warto tam zaistnieć. Uświadamia czytelnikowi wręcz misyjną rolę nauczyciela w
przygotowaniu młodego człowieka do dbałości o ciało przez całe życie.
Umiejętnie weryfikuje zawodowe przygotowanie nauczyciela w aspekcie
pedeutologii. Sugeruje też, aby w procesie współczesnych przemian nie
zaprzepaścić gromadzonych przez dziesięciolecia wartościowych doświadczeń,
które mogą wspomagać kreowanie nowego spojrzenia na edukację fizyczną w
przyszłości. Książkę Myśli zebrane o fizycznej edukacji. Implikacje
teoretyczne i praktyczne, która jest swego rodzaju kompendium wiedzy o
edukacji fizycznej, szczególnie polecam nauczycielom różnego szczebla oraz
studentom kierunku wychowanie fizyczne.
Do rąk Czytelnika trafia materiał metodyczny, który może być przydatny w
codzienności edukacyjnej. Wpierw dokonano analizy teoretycznych podstaw
intelektualizacji stworzonych przez metodykę oraz przeglądu niektórych metod
przekazywania i zdobywania wiedzy w tym obszarze (rozdział 1). Na tej bazie
powstały bloki tematyczne wedle postulowanych uczniowskich kompetencji, które
powinny być osiągnięte w procesie wychowania fizycznego, z uwzględnieniem
obowiązujących wskazań zawartych w podstawach programowych (rozdział 2).
