Sierpień macha nam już z szybko oddalającego się pociągu, możemy jednak w każdej chwili przywołać sobie jego rozedrganą atmosferę, jego kolor, jego moc. Wystarczy tylko rozpalić zapałkę wyobraźni albo odpalić Kłosy sierpniowe, zbiór wierszy, w których swojska młodość chlusta nam w twarz w każdym wersie. Emocje buzują, a sowizdrzalski sznyt Kleina otwiera nasze zakutane serca. Zima idzie, ale spokojnie gdy Kłosy płoną, można przecież ogrzać wnętrze.
