Damian Jackowiak Livres

W latach 18911894 Sherlock Holmes był uznawany za martwego. Niewiele osób wiedziało, że udało mu się ujść z życiem po konfrontacji z Jamesem Moriartym przy wodospadzie Reichenbach. Nawet sam doktor Watson. W końcu, po długiej walce ze sobą, Holmes postanowił zakończyć tę maskaradę i w wielkim stylu powrócił do zawodu detektywa. Na polecenie Scotland Yardu właśnie rozpracowywał zagadkę Kuby Rozpruwacza, kiedy jego brat, Mycroft, niespodziewanie poprosił go o pomoc. Keelodge, niewielka wioska u północnych wybrzeży Irlandii, stała się sceną przerażających wydarzeń, które jak wszystko na to wskazuje nie są dziełem przypadku. Jednak czy znakomity detektyw poradzi sobie z rozwiązaniem tajemnicy wymarłej wioski? Oto zaczyna się jedno z najbardziej mrocznych śledztw, z jakimi Holmes kiedykolwiek miał do czynienia.

Najstraszniejsze demony nie kryją się w szafie, ale w głębi duszy. Człowiek zaczyna żyć, gdy zaakceptuje siebie i swoją przeszłość. Feliks Struner nie żył od dwudziestu pięciu lat. Nie potrafił być dobrym ojcem ani chociażby przeciętnym mężem. Nie oszalał jedynie dzięki pracy. Bycie policjantem, obcowanie ze zbrodnią to gwarantowało mu sen i zarazem bezsenność. Paradoksalnie, przestępcy trzymali go przy życiu. Przez dwadzieścia pięć lat demon inspektora był zamknięty w celi jego umysłu. Demon, któremu pozwolił umknąć przed wymiarem sprawiedliwości. Dziś potwór wyrwał się z klatki, by jeszcze raz zagrać ze starym gliniarzem w niebezpieczną grę. W odnalezionych na pobiedziskim rynku zwłokach dziewczynki śledczy zobaczył nie tylko możliwość odkupienia, ale przede wszystkim zemsty.

Samotny ojciec, porzucony przez miłość swojego życia, wyjeżdża z dorastającą córką do Bukowiny Tatrzańskiej. Pozornie niewinna podróż staje się okazją do rozliczenia z przeszłością. Fikcja miesza się z rzeczywistością, a Sztuka życia uczy nas, że zawsze warto doszukiwać się drugiego dna.

Tak się wszystko zaczyna. Wystarczy jeden kieliszek wódki albo czterdziestka whisky w szklance z odrobiną wody, czasem nawet piwo. Zawsze, kiedy człowiek mierzy się z bezradnością, taką zwykłą ludzką bezradnością, jest jedno oczywiste wyjście.

Tomik poezji współczesnej poświęconej uczuciom towarzyszącym nam w drodze przez życie. Bezkompromisowy, trzymający się nadziei i wielkiej idei romantyzmu. Zawiera utwory o miłości, ale tej, która nigdy się nie wydarzy, dlatego przeżywana jest w głębokiej samotności. Każdy wiersz porusza się tu na granicy absurdu i realizmu, połączonego ze surowością świata. Zbiór wierszy zachęcający do refleksji i dogłębnych rozważań.

Historia osadzona w świecie antyutopijnym, gdzie autor ostrzega jak może wyglądać świat, gdy prowadzona polityka opiera się na radykalnych poglądach. Od upokorzenia (aksamitnego niewolnictwa) do buntu (aksamitnej rewolucji). Od Prawo miało nas chronić do Niewolnice nigdy więcej!. Po drodze poleje się krew nie tylko wskutek nielegalnej aborcji, ale też zabójstwa w afekcie. Będzie gwałt i strach, ale będzie również współczucie i solidarność. To w błyskawicznym skrócie historia kobiet w mizoginistycznym Państwie, które powstało, by w sposób usankcjonowany przez prawo ograniczyć prawa kobiet. Jackowiak obnaża obłudę porządku, w którym prawo za pomocą wzniosłych zapisów i regulujących wszystko paragrafów służy jednej grupie do zdominowania i podporządkowania sobie innej. Prawo także w formie konstytucji jest zatem parawanem, fasadą, za którą działa zorganizowany i bezwzględny aparat represji, eliminujący kijem wrogów systemu i nagradzający marchewką jego zwolenników.