Jerzy M. Nowak Livres

Rozwiązanie organizacji Układu Warszawskiego było wydarzeniem, kt�re przypieczętowało rozpad systemu jałtańskiego i kt�re Vaclav Havel nazwał w swych pamiętnikach najważniejszym osiągnięciem swego życia. Niniejsza książka łączy w sobie analizę naukowo-polityczną z esejem i relacją historyczną. Autor poświęca dużo miejsca rozmowom z protagonistami opisywanych zdarzeń oraz osobistym doświadczeniom jako członka służby zagranicznej (był jednym z delegat�w do organ�w UW, a p�źniej ambasadorem przy NATO, co pozwalało mu także spojrzeć por�wnawczo na obie organizacje).

Argentyna - galeria ludzi kultury polskiej i argentyńskiej, Zanussi, Władysław Hasior, Karol Stryja, Stanisław Wisłocki, Jorge Borges, Ernesto Sabato, Magda Vasaryova. Dyplomacja wielostronna w czasach PRL: wizyty studyjne w ZSRR i USA (Eisenhower Fellowship), wczesny etap helsińskiego procesu KBWE. Nowy Jork: stan wojenny, David Rockefeller i Fundacja Rolnictwa , Wiktor Osiatyński, Andrzej Strumiłło i inni, Doświadczenia z Układem Warszawskim,zmiana ustroju, transformacja, dylematy, Krzysztof Skubiszewski,Wiedeń (OBWE i inne organizacje), Ewa Lipska, Władysław Bartoszewski; zetkniecie z Lechem Wałęsą, Bronisław Geremek, przewodnictwo OBWE, Czeczenia - Maschadow i Basajew, wizyta w Osetii Południowej i G�rskim Karabachu, Kosowo, Madryt, listy uwierzytelniające - republika autonomii, kr�l, kardynał, Somosierra, Andora NATO - specyfika polskiej dyplomacji w sojuszu; wsp�łpraca z wojskowymi, dziekan Rady P�łnocnoatlantyckiej; ,,dziwny epizod IV RP' - Lech Kaczyński, Anna Fotyga, Aleksander Szczygło,życie po życiu: znowu w MSZ, zmiana zawodu, w organizacjach pozarządowych, gen. Jaruzelski.

Te wspomnienia dwójki znakomitych aktorów, znających teatr jak mało kto, obdarzonych też świadomością tego, czym teatr powinien być w kulturze, pełne są nostalgii i tęsknoty za dawnymi czasy. Ton staroświeckości, dowcipny i przejmujący zarazem, sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Dziesiątki anegdot o wielkich artystach, z którymi mieli szczęście współpracować, o niezwykłych kolegach, z którymi los ich zetknął. A wszystko otulone miłością obydwojga. I jeśli czasem pojawia się sarkazm, to nie złośliwość, jeśli ironia, to nie obelga. Piękny pamiętnik ludzi, kochających teatr i życie. Polecam. Józef Opalski