Potocki Wacław Livres

Antologia Poezji Staropolskiej to nowość wychodząca naprzeciw uczniom nielubiącym poezji. Zawiera szeroki wyb�r tw�rczości poet�w omawianych najczęściej w praktyce szkolnej, od Średniowiecza do Oświecenia; czytelnik znajdzie tu m.in. Bogurodzicę, Treny Jana Kochanowskiego, wiersze Jana Andrzeja Morsztyna, Daniela Naborowskiego czy Ignacego Krasickiego. Opr�cz wierszy i ich om�wień znajdują się tutaj r�wnież notki biograficzne najważniejszych autor�w oraz podsumowania ich tw�rczości. Atutem Antologii... jest nowatorski system opracowania. Komentarze do tekstu znajdują się obok niego, dzięki czemu można natychmiast sięgnąć po objaśnienie niezrozumiałego fragmentu zamiast szukać go w innych częściach książki, a także pomijać komentarze do fragment�w zrozumiałych. Taki spos�b opracowania tekstu ułatwia i przyspiesza pracę z nim. Serdecznie polecamy!

Smutne zabawy żałosnego po utraconych dziatkach rodzica to napisany po śmierci syna Stefana (zm. 1673) i córki Zofii (zm. 1677) cykl zróżnicowanych gatunkowo utworów żałobnych, w których autor rozpamiętuje odejście ukochanych dzieci. Poetycka refleksja to w tym przypadku sposób przeżywania żałoby, próba pogodzenia się ze stratą, próba, która nie przynosi jednak pocieszenia. Zbolałemu ojcu pozostaje jedynie nadzieja na ukojenie w życiu pośmiertnym. Biblioteka Dawnej Literatury Popularnej i Okolicznościowej, t. 11

Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim to jedyny dramat w spuściźnie poetyckiej Wacława Potockiego; w rozległym dorobku pisarza z Łużnej jest to dzieło osobliwe nie tylko z racji swej gatunkowej unikatowości. Utwór powstał w okresie twórczej dojrzałości autora Wojny chocimskiej, różni się jednak wyraźnie od utworów reprezentujących okres pisarskiej akme łużeńskiego poety. Jest inwencyjną hybrydą: oryginalne, swoiste dla sarmackiego mistrza rozwiązania wpisane tu zostały w średniowieczny schemat misterium rezurekcyjnego, artystycznie dość już anachroniczny w II poł. XVII w. Potocki jednak przekracza schemat i unieważnia anachronizm. W jego eksperymentalnym przedsięwzięciu napór konwencji dramatu misteryjnego spotyka się z poetycką energią, która prosty schemat ludowego widowiska uzupełnia o psychologicznie pogłębioną kreację charakterów postaci i swoiste dla pisarskiego temperamentu łużnianina alegoryczne komentarze do historii świętej. Przestarzała na pozór, rzadka na scenie religijnej XVII w. forma teatralna, pod piórem Potockiego okazuje się najstosowniejszą do przekazu dostojnej treści „starych nowin” paschalnych. W niniejszym tomie Czytelnik otrzymuje opatrzony komentarzem filologicznym i objaśnieniami Dyjalog o zmartwychwstaniu Pańskim wraz z aneksem w postaci XVI-wiecznego misterium znanego pod łacińskim tytułem de resurrectione D[omi]ni n[ost]ri Jesu Christi, z którego Potocki korzystał, układając własną wersję paschalnego dramatu.

Peryjody Wacława Potockiego (16211696) to cykliczna trenodia, poetycki zapis melancholijnych rozważań, którym asumpt dał przedwczesny zgon syna poety Stefana (zm. 1673). Indywidualna tragedia zbolałego ojca prowadzi do spostrzeżeń o charakterze uniwersalnym: w świecie, na którym wszystko podlega ciągłym zmianom wynikającym z cyklicznego porządku Natury i wiele zależy od kaprysów niestałej Fortuny, nie można być pewnym niczego. Dlatego też nic spośród rzeczy doczesnych, nawet twórcza aktywność, nie przynosi pociechy. Myśli autora, targanego coraz to nowymi falami rozpaczy, wybiegają więc ku śmierci i perspektywie zjednoczenia z potomkiem w wieczności. Za dopełnienie snutych w zbiorze refleksji uznać należy ułożone po śmierci córki Zofii (zm. 1677) Smutne zabawy, które ukazały się w serii w 2012 r.

Wybór wierszy barokowego poety Wacława Potockiego dokonany przez Krzysztofa Koehlera, to kolejny świetny duet w serii „Poeci do kwadratu”. Wacław Potocki, to nie tylko wybitny poeta, ale także epik, satyryk i moralista, człowiek o niezwykle barwnym życiorysie. Był typowym reprezentantem swojej epoki i mistrzem poezji ziemiańskiej, pisał romanse i fraszki, nie odchodząc od poezji religijnej. W jego twórczości znalazło się jednak także miejsce na wątki antyklerykalne. Wybór poprzedza niezwykle interesujący wstęp Krzysztofa Koehlera.