Czesław Krakowiak Livres

Książka „Pontyfikał Rzymski Pawła VI” ukazuje proces powstawania każdej jego części zgodnie z chronologią ukazywania się w formie typicznej w latach 1968-1977. W każdym rozdziale jest podany zarys rozwoju danych obrzędów do Vaticanum II, następnie opis przebiegu prac redakcyjnych nad księgą i jej ogólna charakterystyka. Znaczną część opracowania stanowi prezentacja odnowionych obrzędów. Załączony wykaz źródeł oraz ogólna i szczegółowa literatura mają pomóc czytelnikowi w bardziej szczegółowym poznaniu Pontyfikału jako księgi, którą posługuje się biskup w czasie celebracji liturgii. Ze Wstępu

W niniejszej monografii autor ukazuje i charakteryzuje działania Consilium, którego głównym celem było właściwe (recte) wprowadzenie w życie odnowy liturgii w Kościele powszechnym w Kościołach partykularnych i życiu wiernych. Instrukcje wykonawcze nadawały właściwy kierunek wprowadzanym w liturgii zmianom, aby zachować w niej hierarchiczny i wspólnotowy charakter. Kościół stopniowo wprowadzał wiernych w rozumienie liturgii przez uproszczenie obrzędów, język ojczysty, bogactwo czytań z Pisma Świętego i pełnienie prawdziwych posług i funkcji liturgicznych. Odnowę liturgii zapoczątkowaną przez Sobór Watykański II pozytywnie oceniał i kontynuował Jan Paweł II, podkreślał jej wielkie znaczenie dla całego Kościoła i wzywał do refleksji nad znaczeniem liturgii w życiu każdego wiernego.

Posługiwanie kapłanów (biskupów i prezbiterów) należy do istotnych struktur Kościoła. Z ustanowienia Chrystusa jego podstawą jest sakrament święceń. Kapłani kontynuują w Kościele posłannictwo Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla: głoszą słowo Boże, uświęcają Lud Boży przez sakramenty święte i kierują wspólnotą wiernych. Na mocy sakramentu święceń, namaszczeni Duchem Świętym reprezentują Chrystusa, są Jego żywym znakiem i narzędziem. Autor ukazuje historyczny rozwój liturgii sakramentu święceń (od starożytności do czasów współczesnych) i aktualnie obowiązujące obrzędy święceń prezbiterów. Na podstawie liturgii święceń oraz nauczania Kościoła prezentuje także najważniejsze tematy z teologii kapłaństwa (działanie In persona Christi Capitis et Ecclesiae, relacyjny i kolegialny charakter prezbiteratu) oraz posługiwanie prezbiterów jako gorliwych współpracowników biskupów przez wypełnianie posługi słowa Bożego, posługi uświęcania i pasterzowania (tria munera). Książka ta jest systematycznym i wyczerpującym ujęciem sakramentu święceń w stopniu prezbitera. Z recenzji ks. prof. dra hab. Krzysztofa Góździa

Książka o Janie Pawle II jako kontynuatorze odnowy liturgii, w zamierzeniu autora tylko bardzo ogólnie prezentuje jego nauczanie dotyczące głównego celu reformy i odnowy liturgii po Soborze Watykańskim II, jakim jest „rozwój życia chrześcijańskiego i dostosowanie jej do potrzeb naszych czasów”(KL 1). Podstawą sprawowania świętych obrzędów są księgi liturgiczne (rozdział I). Na główne problemy związane z odnową liturgii Jan Paweł II wskazywał w przemówieniach podczas spotkań w Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (rozdział II). Bardzo ogólne omówienie treści ważniejszych instrukcji rzymskich kongregacji o odnowie liturgicznej wydanych w czasie pontyfikatu Jana Pawła II zawiera rozdział III. Rozdział IV dotyczy głównego celu odnowy liturgii w nauczaniu Ojca Świętego, jakim jest czynne w niej uczestnictwo (actuosa participatio) wszystkich - duchownych i świeckich. Analizując najważniejsze wypowiedzi wydaje się, że bez przesady Jana Pawła II można nazwać papieżem Eucharystii i kapłaństwa (rozdział V).

Święte Triduum Paschalne obejmuje kolejne etapy misterium paschalnego Chrystusa: ucztę pożegnalną z Apostołami z antycypowaną w sposób bezkrwawy ofiarą w Wieczerniku, Jego śmierć na krzyżu, spoczynek w grobie i chwalebne Zmartwychwstanie. Pod koniec IV w. święte triduum stanowiły obrzędy trzech dni Wielkiego Piątku, Wielkiej Soboty i Niedzieli Zmartwychwstania, bez Wielkiego Czwartku. Czwartek kończył przygotowania do obchodu Paschy. Dopiero później (w VII w.) wprowadzono Mszę Wieczerzy Pańskiej i Wielki Czwartek połączono z obchodami Paschy.