Jeden z największych skandali obyczajowych przełomu XIX i XX wieku w Polsce. Jadwiga Kasprowiczowa porzuca dom, męża i dwoje małych dzieci, po czym wiąże się ze Stanisławem Przybyszewskim. O ile osoby Jana Kasprowicza i Stanisława Przybyszewskiego opisane są w licznych publikacjach zawierających bardzo szczegółowe dane biograficzne, to postać Jadwigi – żony obydwu – pozostaje w cieniu i jest raczej rzadko wspominana pomimo wielkiego wpływu, jaki wywarła na życie tych dwóch wybitnych twórców. Luka ta została uzupełniona, jednocześnie bogato zilustrowana zdjęciami miejsc i ludzi związanych z bohaterką. Z fragmentów opinii (obszerne fragmenty książki były drukowane w odcinkach w lokalnym czasopiśmie): „Na ostatek chciałam dodać, że Pana książka jest bardzo ciekawa i nie mogłam się doczekać «co dalej». Już zapowiedziałam mężowi, że jeśli kiedyś będziemy w Sopocie czy w Monachium, to koniecznie musimy zajść na Charlottenstrasse i Rufinistrasse, żeby zobaczyć, gdzie mieszkali Przybyszewscy. Na pewno też zwiedzimy Harendę i może uda się pojechać do Lwowa – miasta, w którym byłam nie raz, ale nigdy nie oglądałam go oczami Jadwigi, Jana i Stacha. Sądzę, że to jest najlepszy dowód na sukces książki – jeśli czytelnik zaczyna podzielać pasję autora. Historycy wiedzą tyle, ile wyczytają z dokumentów i dowiedzą się od świadków danych wydarzeń. Ale zarówno dokumentów, jak i świadków trzeba poszukać. Autor wywiązał się z tego bardzo sumiennie (…)”.
