Publikacja jest nowatorskim opracowaniem historii politycznej polskich Żydów w
Izraelu, ich dorobku kulturalnego i intelektualnego. Ukazuje proces adaptacji
polskich Żydów w społeczeństwie izraelskim, transformację ich postaw i
poglądów (w szczególności byłych komunistów) na tle izraelskiego systemu
politycznego oraz funkcjonowanie w klientelistycznej sieci partyjnych
zależności. Prezentuje też życiorysy dziennikarzy i twórców pochodzenia
żydowskiego, którzy wyjechali do Izraela po II wojnie światowej.
W pracy zaprezentowano listy Dawida Lazera i Marka Chagalla. Dawid Lazer
pochodził z Krakowa. Był synem Szymona Menachema Lazera, hebraisty i redaktora
Ha-Micpe, absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, redaktorem Nowego
Dziennika (syjonistycznej gazety w języku polskim). W 1941 r. przez ZSRR
dotarł do Palestyny i osiadł w Tel Awiwie. Należał do grona założycieli
izraelskiej gazety Maariw. Wchodził w skład zarządu Związku Pisarzy
Hebrajskich, był sekretarzem i skarbnikiem hebrajskiego PEN Clubu. Podr�że
literackie były pasją Lazera i tematem wielu jego prac publicystycznych, część
z nich poświęcona została spotkaniom z Markiem Chagallem, kt�ry obok Picassa
był najwybitniejszym malarzem w swoim pokoleniu, przy czym, jak mawiał
Lionello Venturi: Picasso prezentuje tryumf inteligencji, Chagall chwałę
serca. Książka obejmuje problemy polskiej literatury w Izraelu, dużo miejsca
poświęcono utworowi Jerzego Ficowskiego List do Marc Chagalla, a także
relacjom Chagalla z Izraelem i kulturą żydowską.
Temat rozprawy wybrany został bardzo trafnie. Tę opinię tłumaczą braki w
istniejącej do tej pory literaturze naukowej, jak i naturalnie potrzeby
poznawcze. Zawsze dorobek historiograficzny skwitować można listą odpowiedzi i
tez, która ten dorobek bilansuje, lecz można także skwitować listą pytań,
które - chcąc nie chcąc - wydobywa i prowokuje. Zatem temat: Związek
Legionistów Polskich w Drugiej Rzeczypospolitej stanął jako oczywisty po
znaczących publikacjach wielu historyków, którzy zajmowali się dziejami
ówczesnych ruchów kombatanckich, dziejami polityki, czy wężej - opisem i
analizą fenomenu władzy, systemu politycznego, stylów propagandy i myślenia
politycznego. Praca Elżbiety Kossewskiej lokuje się na klasycznej liście
postępującego rozwoju historiografii, jest dobrze wytypowaną monografią
tematu, który podjęty być musiał, prędzej czy później. prof. dr hab. Wiesław
Władyka Publikacja powstała we współpracy z Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk
Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. schovat popis
