Odjeżdżam, uciekam, znikam zostajesz na peronie zmieniasz się w echo, w cień. Myślę: tak, to proroctwo albo metafora tego, co nieochronnie nadchodzi. Cóż rozstać się to takie łatwe – wystarczy bilet drugiej klasy dokądkolwiek.
Krystyna Gucewicz Livres






TOMASZEK I RESZTA ŚWIATA – NOWA KSIĄŻKA DLA MAŁYCH I DUŻYCH Najnowsza książka Krystyny Gucewicz, znanej i cenionej autorki, która tym razem ogląda świat oczyma małego Tomaszka, obdarzonego niezwykłą wyobraźnią, fantazją i zdrowym rozsądkiem. Wspaniałe ilustracje do szalonych przygód Tomaszka narysował Edward Lutczyn, wybitny artysta plastyk, rozpoznawalny od pierwszej kreski. Przedstawiamy kilkanaście przezabawnych historyjek, w których można przeglądać się jak w lustrze. I zawsze jest ciekawie. Sekrety dorosłych i kłopoty malców, miłe niespodzianki i zwariowane przygody. Jednym słowem jest to świat według Tomaszka. A w nim mnóstwo niezwykle ważnych pytań, na które koniecznie trzeba szukać odpowiedzi. Na przykład, czy dorośli naprawdę są dorośli, a głupie pomysły są głupie? Kto wie, co ma do powiedzenia prawdziwy pies, prawdziwy przyjaciel albo prawdziwa dama? Co robią krasnoludki, kiedy nic nie robią? Ta książka każdemu podaruje uśmiech. O autorach Krystyna Gucewicz - pisarka, poetka, dziennikarka, krytyczka sztuki, satyryczka, recenzentka teatralna, reżyserka. Autorka scenariuszy widowisk teatralnych, programów telewizyjnych i filmów. Od 20 lat realizuje Ostry Dyżur Poetycki w Teatrze Narodowym w Warszawie. Autorka ponad 20 książek. Edward Lutczyn – artysta plastyk, satyryk, karykaturzysta, autor ilustracji książkowych, komiksów, plakatów, pocztówek, okładek płyt. Stworzył swój własny styl, osobny, barwny, dowcipny świat, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Zilustrował ponad 130 książek. Krystyna Gucewicz i Edward Lutczyn zaprzyjaźnili się przed laty w legendarnym tygodniku satyrycznym „Szpilki” i tak już zostało.
Łzy ptaka
- 115pages
- 5 heures de lecture
Kolejny tomik poetycki znanej dziennikarki, pisarki, krytyka teatralnego. Krystyna Gucewicz, dobry duch kultury polskiej, obdarzona przyjaźnią wielu wspaniałych ludzi, wraz z nimi tworzy nowe regiony dialogu ze sztuką. W Teatrze Narodowym realizuje spektakle Ostry Dyżur Poetycki, w telewizji HBO - cykliczny program kabaretowy Na stojaka. Na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego wprowadza studentów w tajniki dziennikarstwa. Biegnie przez życie w przekonaniu, że świat wypełniony jest miłością, ponieważ Bóg stworzył człowieka aby kochał.
Pogrzeb wróbla
- 262pages
- 10 heures de lecture
Ile warta jest pamięć? Tylko tyle co pogrzeb zwykłego wróbla z dzieciństwa? Może aż tyle... Bo zwykłe zdarzenie jest jedną z cieniutkich warstw, z których składa się tort naszego życia. Tort Krystyny Gucewicz jest i słodki, i gorzki, urzekający w smaku, ale i cierpki do łez. Lecz zawsze przepyszny.
Zaczekaj na koniec deszczu
- 265pages
- 10 heures de lecture
Poetycka, wzruszająca autobiografia Krystyny Gucewicz, dziennikarki, poetki, autorki Pogrzebu wróbla, tomików poezji Serce na smyczy Przytul mnie/Tabletki na miłość, kocham cię – wiersze kardiologiczne Ta historia, a właściwie mnóstwo tych historii wydarzyło się z miłości. Z przepastnej, narkotycznej, nieokiełznanej miłości dwojga ludzi, którzy przez całe życie wpadali na siebie i beztrosko rozstawali się, nie potrafiŕc zrozumieć przeznaczenia.(...) Nie powiódł się zupełnie plan literackiego kamuflażu. Chichot podświadomości spowodował, że książka ze strony na stronę stawała się autobiografią I jest nią Jest wiernym obrazem mojej gry w życie. Chociaż pewnie niejedno jeszcze mogłabym sobie przypomnieć... fragment wstępu
Tym razem nie na pisałam wstępu. Może powinnam. Tym bardziej, że jest to szczególna książka, w której śmiech towarzyszy wściekłości, a radość jest lustrem niepowodzeń. Tak, jak to wydarza się w naszym życiu: wszystko naraz. Tak że w chorobie, kiedy człowiek odważa się powiedzieć różne rzeczy. Pomyślałam, że skoro wiem, jak to jest, daję radę i trwam, to może powinnam podzielić się z innymi tym doświadczeniem, wiarą, energią i pewnością, że nie możliwe jest możliwe. Podpowiedzieć, jak radzić sobie ze sobą, ze szczęściem i nie szczęściem. Jak nie cierpieć, a zdobywać kolejne stopnie wtajemniczenia w życie. Dlatego napisałam tę książkę. Czytając tę książkę zapomina się o ewentualnej lub realnej chorobie, dotykającej nas samych ( a wiem coś o tym) lub naszych bliskich. Przypomina to dziecięcą zabawę w „idzie rak nieborak, jak uszczypnie będzie znak”. Z drżeniem serce i chichotem w ustach, oczekiwało się finalnego „szczypa z zakrętasem”. W opowieści Krysi, ta dziecięca zabawa odbywa się na poważnie, a dzieciaki są już dorosłe. Jednak ani na moment autorka nie pozwala im stracić poczucia dobrego smaku, pogody ducha i co najważniejsze konsekwentnej nadziei. Słowa wypowiadane są w tym doskonałym dialogu ja z ja, człowieka czasem przerażonego, ale uparcie walczącego z chorobą, losem, przeciwnościami gburowatej codzienności i z oczekiwaniami innych, „czy aby urwie łeb hydrze?” Andrzej Komorowski, psychoterapeuta
W Polskę jedziemy! Elitarny Sopot, szokujące nagością Chałupy, malowniczy Kazimierz, zwariowane Zakopane, roztańczony Ciechocinek. Jak w kalejdoskopie pojawiają się modne miejscowości, znane twarze, wielkie nazwiska. Dokąd jeździli i gdzie się bawili artyści ze świata kina: Janusz Majewski, Andrzej Łapicki, Bogumił Kobiela, literaci: Stefania Grodzieńska, Stefan Kisielewski, a wreszcie muzycy, satyrycy oraz ikony świata mody: Maria Koterbska, Eryk Lipiński i Barbara Hoff?Dlaczego w Rabce rodziły się najlepsze pomysły na książki? Czym kusiły artystów Bieszczady, a czym pociągały Mazury? Co oferowała wczasowiczom polska Palm Beach? Co myślała o tym wszystkim córka Stefana Żeromskiego, a co Kalina Jędrusik? Jak wyglądał ślub Zbyszka Cybulskiego i czy Leopold Tyrmand naprawdę nosił czerwone skarpetki? Dlaczego Tym wie lepiej? I skąd ten pomysł, że Osiecka lubiła krokodyle?Książka Krystyny Gucewicz to nie tylko fascynująca podróż do miejsc, w których czas wolny spędzała śmietanka towarzyska PRL-u, to przede wszystkim pretekst do snucia barwnych i humorystycznych opowieści o ludziach i ich stylu życia w tych mało artystycznych czasach.To gęsty od zdarzeń, anegdot i faktów patchworkowy reportaż z pamięci. I... PRL w pigułce.
